Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 14961 przypisów.
svirpelis — menko kūno sudėjimo žmogus. [przypis edytorski]
svirplys — toks vabalas. [przypis edytorski]
svodba (brus.) — vestuvės. [przypis edytorski]
svodba — vestuvės, vedybos. [przypis edytorski]
swąd — zapach spalenizny. [przypis edytorski]
swą każdy porze (przysł.) — każdy robi swoje; każdy robi, co chce; każdy się stara o swoje. [przypis edytorski]
swąm rozumiał bydź prawdziwą wiarę (starop. konstrukcja) — uważałem, że moja wiara jest prawdziwa. [przypis edytorski]
swą pruć (daw.) — być upartym, upierać się. [przypis redakcyjny]
swą siłą zbrojną — liczyła 200 konnych. Było to w Efezie, w 396 r. Farnabazos pojął później rzeczywiście za żonę córkę Artakserksesa. [przypis tłumacza]
swacha — swatka. [przypis autorski]
swacha — swatka. [przypis edytorski]
swacha — zasadniczo każda mężatka uczestnicząca w weselu; także kobieta wykonująca pewne funkcje obrzędowe na weselu. [przypis redakcyjny]
swachna — swatka; osoba kojarząca pary małżeńskie. [przypis edytorski]
swachna — swatka; osoba zajmująca się pośredniczeniem w dobieraniu par małżeńskich. [przypis edytorski]
swada (daw.) — energia, zapał. [przypis edytorski]
swada — łatwość i płynność mówienia. [przypis edytorski]
swada — łatwość i płynność w mówieniu. [przypis edytorski]
swada — łatwość wypowiadania się. [przypis edytorski]
swada — płynność i łatwość w wypowiadaniu się. [przypis edytorski]
swada — płynność w mówieniu. [przypis edytorski]
swada — potoczystość i łatwość wypowiadania się. [przypis edytorski]
swada — tu: umiejętności mówcy a. pisarza. [przypis redakcyjny]
swadhisthana — w tradycji hinduistycznej druga czakra, zlokalizowana 3 cm poniżej pępka, odpowiadająca za energię, twórczość i seksualność. [przypis edytorski]
swadźba — swatanie, łączenie dwojga ludzi w parę małżeńską. [przypis edytorski]
swadźba — swatanie, tu raczej: zaloty. [przypis edytorski]
swadźba — swatanie; wybieranie przyszłego małżonka a. przyszłej małżonki. [przypis edytorski]
swadźba — tu: orszak swatów udających się złożyć uroczystą wizytę w imieniu pana młodego w domu rodzinnym panny na wydaniu w celu ustalenia terminu i warunków zawarcia małżeństwa. [przypis edytorski]
swadźba — wyswatanie małżeństwa. [przypis edytorski]
swadźbić (daw.) — swatać. [przypis edytorski]
swadziebny (starop.) — weselny. [przypis redakcyjny]
Swajstyx, dziś Sveistiks, litew. Svaikstikas (mit. litew.) — bóg gwiazd. [przypis edytorski]
swalgon — kapłan obrzędów weselnych. [przypis edytorski]
swalgon (trad. litew.) — kapłan weselnych obrzędów. [przypis autorski]
swalgon (trad. litew.) — kapłan weselnych obrzędów. [przypis edytorski]
Swammerdam, Jan (1637–1680) — holenderski przyrodnik, badacz budowy anatomicznej i cyklu rozwojowego owadów. [przypis edytorski]
Swammerdam, Jan (1637–1680) — holenderski przyrodnik i lekarz, prekursor badań mikroskopowych. [przypis edytorski]
Swammerdam, Jan (1637–1680) — przyrodnik holenderski, zajmował się sekcjonowaniem owadów i poczynił zajmujące spostrzeżenia. [przypis tłumacza]
swania, swańka (gwar.) — zasadniczo każda mężatka uczestnicząca w weselu; także kobieta wykonująca pewne funkcje obrzędowe na weselu (w Słowniku gwar Karłowicza Orzeszkowa podana jako źródło tej formy). [przypis redakcyjny]
swar a. swary — kłótnia. [przypis edytorski]
swar (daw.) — kłórnia. [przypis edytorski]
swar (daw.) — rozmowa, dyskusja, kłótnia. [przypis edytorski]
swar — kłótnia. [przypis edytorski]
swarliwość — kłótliwość. [przypis edytorski]
swarliwy (daw.) — kłótliwy. [przypis edytorski]
swarliwy — kłótliwy. [przypis edytorski]
Swarno a. Szwarno (1230 – ok. 1270) — młodszy syn Daniela Halickiego, książę halicki, po śmierci Mendoga wielki książę litewski. [przypis edytorski]
Swarożyc — bóstwo pogańskich Słowian, któremu poświęcony był czarny koń. [przypis redakcyjny]
swary — długotrwałe nieporozumienia i kłótnie. [przypis edytorski]
swary — kłótnie. [przypis edytorski]
Swary słowne (…) rodzą zazdrości (…), rodzą swary bluźnierstwa (…), rodzą złe podejrzania i spory ludzi w rozumie skażonych, którzy prawdy zbyli — por. 2 Tm 2, 14–18. [przypis edytorski]
swary — spory, kłótnie. [przypis edytorski]
swarzem (daw. forma 2 os. lm) — swarzymy, kłócimy. [przypis edytorski]
swarzyć (gw.) — gniewać się, krzyczeć. [przypis edytorski]
swarzyć — kłócić się. [przypis edytorski]
swarzyć — kłócić; tu raczej: straszyć czymś. [przypis edytorski]
swarzyć się (daw.) — dyskutować, rozmawiać; kłócić się; naswarzyć się: nagadać się. [przypis edytorski]
swarzyć się (daw.) — dyskutować, rozmawiać; kłócić się. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swarzyć się (daw.) — kłócić się. [przypis edytorski]
swarzyć się — kłócić się. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swarzyć się — spierać się, kłócić. [przypis edytorski]
swarzyć — tu: kłócić się, przeciwstawiać. [przypis edytorski]
swarzyć — tu: krzyczeć. [przypis edytorski]
swarzycie (gw., daw.) — [tu:] przyganiacie, [krytykujecie, potępiacie; WL]. [przypis autorski]
swastyka — dawniej w różnych kulturach europejskich i azjatyckich występowała jako symbol szczęścia i pomyślności. Pod nazwą „krzyżyk niespodziany”, w swej starożytnej roli talizmanu aż do drugiej wojny światowej przetrwała na Podhalu, gdzie rzeźbiona na elementach domów miała odstraszać złe moce. Na początku XX w. była również popularnym symbolem szczęścia w wielu krajach Europy oraz w Stanach Zjednoczonych. [przypis edytorski]
swastyka — znak tajemniczego pochodzenia, wyobrażający dwie skrzyżowane litery „z”. [przypis redakcyjny]
swat — osoba kojarząca pary małżeńskie. [przypis edytorski]
swat — pośrednik w zawieraniu małżeństwa, osoba starająca się o rękę kobiety w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
swat — tu: zalotnik. [przypis redakcyjny]
swawoląc — bawiąc się. [przypis edytorski]
swawolą — dziś popr. forma B.lp: swawolę. [przypis edytorski]
swawola — daw. brak posłuszeństwa i samowolne działanie. [przypis edytorski]
swawola (daw.) — nieposłuszeństwo. [przypis edytorski]
swawolić — bawić się beztrosko; tu o wianku: toczyć się w podskokach. [przypis edytorski]
swawolić — bawić się, używać życia. [przypis edytorski]
swawolnie — swobodnie. [przypis edytorski]
swawolnik (daw.) — psotnik, figlarz, wesołek. [przypis edytorski]
swawolnik — psotnik. [przypis edytorski]
swawolny (daw.) — niezbyt przyzwoity, nieskromny, niemoralny. [przypis edytorski]
swawolny — niesforny, rozbrykany. [przypis edytorski]
swędrać się — dziś popr.: szwędać się. [przypis edytorski]
swędzić — tu: dymić a. cuchnąć; por. swąd. [przypis edytorski]
swe chłopię — τον υιον. Tu dopiero dowiadujemy się, jakiej płci było dziecko. [przypis tłumacza]
Swedenborg (1688–1772) — szwedzki naukowiec i mistyk mający wizje Sądu Ostatecznego. [przypis edytorski]
Swedenborg, Emanuel (1688–1772) — filozof i mistyk szwedzki, autor licznych dzieł z zakresu filozofii, teologii i przyrody, które wywarły wpływ na światowy romantyzm i neoromantyzm. [przypis edytorski]
Swedenborg, Emanuel (1688–1772) — szwedzki naukowiec, filozof i mistyk. [przypis edytorski]
Swedenborg, Emanuel (1688–1772) — szwedzki naukowiec, filozof i mistyk. [przypis edytorski]
Swedenborg, Emanuel (1688–1772) — szwedzki naukowiec, filozof i mistyk; twórca doktryny związanej z wizjami Sądu Ostatecznego oraz koncepcji płciowego Anioła jako stadium rozwoju duchowego człowieka. [przypis edytorski]
Swedenburg — właść. Emanuel Swedenborg (1688–1772), naukowiec, filozof i mistyk, twórca doktryny związanej z wizjami Sądu Ostatecznego oraz koncepcji płciowego Anioła jako stadium życia duchowego człowieka. [przypis edytorski]
sweetie (ang.) — słodziutka, kochanie, skarb. [przypis edytorski]
swejkit, mergajtu (litewskie) — witaj, dziewczę. [przypis autorski]
swej pociechy — należnej mu pociechy (pociecha to również określenie dziecka. [przypis redakcyjny]
swej śmierci pomścił się — zemścił się za swą śmierć. [przypis edytorski]
swej sztuki — jedynej, jaka się zachowała. Wiemy jeszcze o zaginionej Bitwie pod Hexham, o treści, jak wskazuje tytuł, wziętej z dziejów wojen Białej i Czerwonej Róży [wojna domowa w Anglii w latach 1455–1485; red. WL]. [przypis tłumacza]
Swe kazania na muszki (…) wstążki — Jak zawsze tak i wówczas stroje współczesne musiały być niewątpliwie przedmiotem niejednego prawdziwego kazania. Toteż komedia ta jest nie tylko satyrą na obłudę, jest zarazem obroną dworskiej światowości przeciw szczerej nawet pruderii. Wciąż Molier stara się o to, aby zyskać swojej komedii stronników. [przypis tłumacza]
Swe kolczyste łodygi robaczliwej zdrzeni — przypomina trochę: the salt-surf weeds of bitternes w Manfredzie Byrona (II, 1); zdrzeń (starop.): rdzeń. [przypis redakcyjny]
swem — daw. forma N. i Msc. lp zaimków r.n.; dziś tożsama z r.m.: swym. [przypis edytorski]
swem — dziś popr.: swym. [przypis edytorski]
swemi — daw. forma N. i Msc. lm zaimków r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: swymi. [przypis edytorski]
swemi — dziś popr. forma N. lm: swymi a. swoimi. [przypis edytorski]
swemi — dziś: swymi. [przypis edytorski]
