Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 470 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3977 przypisów.
re intellecta in verbis simus faciles (łac.) — rzecz zrozumiałą łatwo wyrazić słowami; parafraza zdania Cycerona z dzieła O najwyższym dobru i złu II, 52. [przypis edytorski]
reisender (niem.) — podróżnik; tu: reprezentant handlowy. [przypis edytorski]
reisender (z niem. Reisende) — podróżujący, pasażer; tu: komiwojażer. [przypis edytorski]
Reitman, Ben Lewis (1879–1943) — amerykański anarchista, doktor medycyny, lekarz ubogich („the hobo doctor”), potomek żydowskich imigrantów z Rosji, związany z Emmą Goldman. [przypis edytorski]
reja — poprzeczne drzewce przymocowane do masztu jednostki żaglowej; do rei przyczepiano prostokątny żagiel tzw. rejowy. [przypis edytorski]
reja — poprzeczne drzewce przymocowane do masztu, u dołu których przyczepiano żagiel. [przypis edytorski]
reja — poziome drzewce przymocowane do masztu, służące do mocowania górnego brzegu żagla. [przypis edytorski]
reja — poziome drzewce, u dołu którego mocowany jest żagiel. [przypis edytorski]
rej (daw.) — korowód. [przypis edytorski]
rej (daw.) — korowód taneczny. [przypis edytorski]
rejd (żegl.) — reda, obszar morski znajdujący się przed wejściem do portu. [przypis edytorski]
rejencja (daw.) — regencja. [przypis edytorski]
rejentalny (daw.) — notarialny. [przypis edytorski]
rejentalny — sporządzony lub poświadczony przez rejenta. [przypis edytorski]
rejent (daw.) — notariusz. [przypis edytorski]
rejent (daw.) — notariusz. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część pierwsza
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rejent (daw.) — notariusz, urzędnik sporządzający akty prawne na żądanie zainteresowanych, np. testamenty. [przypis edytorski]
rejent (daw.) — notariusz, urzędnik sporządzający akty prawne na żądanie zainteresowanych. [przypis edytorski]
rejentka (daw.) — regentka. [przypis edytorski]
rejent — urzędnik. [przypis edytorski]
rejestra — dziś popr. forma B. lm: rejestry. [przypis edytorski]
Rejestr Arianismi — zespół ustaw związanych z wygnaniem i karaniem arian. W momencie przedstawianym w utworze ustawy te miały ponad 100 lat. [przypis edytorski]
rejestr — tu: wykaz towarów pobranych na kredyt.DO WERYFIKACJI [przypis edytorski]
rejizierte — fortgejagte. [przypis edytorski]
rejment (daw.) — regiment. [przypis edytorski]
rejment — regiment. [przypis edytorski]
Rej, Mikołaj (1505–1569) — polski poeta, tłumacz i prozaik renesansowy. [przypis edytorski]
Rej, Mikołaj (1505–1569) — renesansowy poeta i prozaik, tłumacz i teolog ewangelicki. [przypis edytorski]
rejów — dziś popr.: rej; reja — poziome drzewce, do którego umocowany jest żagiel. [przypis edytorski]
Rejtan, Tadeusz (1742–1780) — uczestnik konfederacji barskiej, poseł ziemi nowogródzkiej na Sejm Rozbiorowy (1773–1775), zgodnie z instrukcjami otrzymanymi w swoim okręgu starał się „bronić całości Polski”; wraz z innymi posłami próbował nie dopuścić do zatwierdzenia traktatu rozbiorowego przez zawiązaną na sejmie konfederację pod przewodnictwem księcia Adama Ponińskiego, a gdy to się nie powiodło, Rejtan miał własnym ciałem zagrodzić drogę posłom wychodzącym z sali obrad (scena ta znana jest z obrazu Jana Matejki Rejtan); po sejmie Rejtan wrócił na Litwę i według tradycji popadł w obłęd, a następnie popełnił samobójstwo z rozpaczy. [przypis edytorski]
rejterada (daw.) — odwrót, ucieczka. [przypis edytorski]
rejterada — odwrót, ucieczka. [przypis edytorski]
rejterada — ucieczka, odwrót. [przypis edytorski]
rejterada — ucieczka. [przypis edytorski]
rejterada — ucieczka [przypis edytorski]
rejterować — uciekać; wycofywać się (o wojsku). [przypis edytorski]
rejterować — wycofywać się, uciekać. [przypis edytorski]
rejwach (gw.) — hałas. [przypis edytorski]
rejwach — hałas. [przypis edytorski]
rejwach — hałas, zamieszanie. [przypis edytorski]
rejwach (pot.) — hałas, zgiełk. [przypis edytorski]
rejwach — zamęt, hałas. [przypis edytorski]
rejwach — zgiełk, hałas, rozgardiasz. [przypis edytorski]
rejwach — zgiełk, zamieszanie. [przypis edytorski]
rej wodzić (daw.) — przewodzić; por. wodzirej. [przypis edytorski]
rej wodzić (daw.) — przewodzić. [przypis edytorski]
rej wodzić — przewodzić; por. wodzirej. [przypis edytorski]
rekapitulować (z łac.) — streszczać. [przypis edytorski]
rek — drążek do ćwiczeń. [przypis edytorski]
reklamować (z fr.) — odzyskiwać. [przypis edytorski]
rekognicja (z łac. recognitio: rozpoznanie) — kwit, potwierdzenie. [przypis edytorski]
rekognoscencja (daw., z łac.) — rozpoznanie, badanie; tu raczej: zrozumienie. [przypis edytorski]
rekognoskować (daw.) — badać, rozpoznawać okolicę dla celów wojskowych. [przypis edytorski]
rekognoskować (daw., z łac. recognosco) — poznawać na nowo, przypominać sobie, rozpoznawać; badać. [przypis edytorski]
rekognoskować (daw., z łac.) — rozpoznawać, badać, zwłaszcza okolicę. [przypis edytorski]
rekolekcje — w kościele katolickim nauki połączone z mszą, służące pogłębieniu życia religijnego i odnowie moralności. [przypis edytorski]
rekomendować — tu: polecić. [przypis edytorski]
rekompensować — tu: odwdzięczać się, odpłacać, wynagradzać. [przypis edytorski]
Rekona właśc. Arkona — stolica państwa Ranów na Rugii. [przypis edytorski]
rekonesans — rozpoznanie sił nieprzyjaciela na jakimś terenie. [przypis edytorski]
rekonesans — zwiady, rozpoznanie sił nieprzyjaciela na jakimś terenie. [przypis edytorski]
rekonwalescencja — okres powrotu do pełnej sprawności po odbytej chorobie. [przypis edytorski]
rekordencja (z łac. recordor: przypominać sobie) — tu: wspomnienie. [przypis edytorski]
rekreacja (daw.) — przerwa między lekcjami w szkole. [przypis edytorski]
rekreacja (daw.) — przerwa międzylekcyjna. [przypis edytorski]
rekreacja (daw., z łac.) — przerwa między lekcjami. [przypis edytorski]
rekreacja (daw., z łac.) — rozrywka, uciecha. [przypis edytorski]
rekreacja — tu: czas wolny. [przypis edytorski]
rekreacja — tu daw.: przerwa lekcyjna; czas odpoczynku. [przypis edytorski]
rekreacja — tu: przerwa. [przypis edytorski]
rekreacja — wypoczynek; tu: ferie, wakacje; przerwa w zajęciach szkolnych. [przypis edytorski]
rekreacyja — dziś: rekreacja; tu: przerwa w zajęciach szkolnych. [przypis edytorski]
rekrutacja — tu: pobór do wojska. [przypis edytorski]
rekryminacja (daw.) — wzajemne obwinianie się o coś, odpowiadanie oskarżeniem na oskarżenie. [przypis edytorski]
rekryminacja (z łac.) — odpowiadanie komuś zarzutem na zarzut, wzajemne obwinianie się. [przypis edytorski]
rekryminować (daw., z łac.) — zrzucać winę na kogoś innego; oskarżać się wzajemnie, obustronnie obrzucać się zarzutami. [przypis edytorski]
rekstis — krepšys. [przypis edytorski]
rekte (zniekszt. łac. recte) — dobrze; właściwie. [przypis edytorski]
rektorówka — probostwo w kościele anglikańskim. [przypis edytorski]
rektor — tu: inspektor szkolny. [przypis edytorski]
rektyfikacja (daw. z łac.) — sprostowanie, naprostowanie, rewizja (poglądów). [przypis edytorski]
rekuperować (daw., z łac.) — odzyskać. [przypis edytorski]
rekuperować (z łac.) — odzyskać. [przypis edytorski]
rekurs (daw.) — odwołanie się do wyższej instancji. [przypis edytorski]
rekurs (daw., z łac.) — odwołanie się. [przypis edytorski]
rekuza (daw.) — odmowa ze strony kobiety, odrzucenie propozycji małżeństwa. [przypis edytorski]
rekuza — daw. odrzucenie przez kobietę propozycji małżeństwa. [przypis edytorski]
rekuza (daw., z łac.) — odmowa, odprawa dana mężczyźnie starającemu się o rękę kobiety. [przypis edytorski]
rekuza — odmowa. [przypis edytorski]
rekuza — odmowna odpowiedź na oświadczyny. [przypis edytorski]
rekuza — odrzucenie przez kobietę propozycji małżeństwa. [przypis edytorski]
rekuza (przestarz., z łac.) — odmowa ręki starającemu się. [przypis edytorski]
rekuza (z fr.) — odmowa. [przypis edytorski]
rekuzować (daw., z łac.) — odmawiać. [przypis edytorski]
rekuzować (daw., z łac.) — odmawiać, szczególnie odrzucać propozycję małżeństwa. [przypis edytorski]
rekwije (od requiem) — pieśni żałobne. [przypis edytorski]
rekwizycja (daw.) — żądanie, domaganie się czegoś. [przypis edytorski]
rekwizycja — zajęcie przez władze żywności lub cennych przedmiotów, przeważnie na potrzeby wojska. [przypis edytorski]
relacją (daw. forma) — dziś B. lp r.ż.: relację. [przypis edytorski]
Relacja ta, jak się okazało, niezupełnie ścisła, wywołała szereg sprostowań, które przytaczamy tutaj w kolejnym porządku — tu w tekst felietonu wstawiamy obszerny fragment, który w tekście źródłowym był podany w przypisie i który kończy się na słowach „doprawdy byłoby przeczuleniem dopatrywać się w nich jakiejś ujmy dla osób skądinąd czcigodnych i otoczonych powszechnym szacunkiem” (miejsce to również oznaczono przypisem). Red. WL. [przypis edytorski]
