Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5198 przypisów.

rebe — skrót hebrajskiego słowa rabi, które jest tytułem uczonego, rabina itp. U Żydów wyraz reb przed imieniem własnym oznacza szacunek dla osoby, do której zwracają się oni w ten sposób lub o której mówią. Młodszy wiekiem zawsze tak mówi do starszego. [przypis edytorski]

rebe — tytuł cadyka, także mełameda. [przypis tłumacza]

rebe — tytuł grzecznościowy. [przypis edytorski]

rebe (z hebr. rabbi: nauczyciel, mistrz) — tu: mędrzec. [przypis edytorski]

rebe — zwrot grzecznościowy (odpowiednik „pan”, „mistrz”), którym uczniowie określają nauczyciela w szkole religijnej, chederze lub jesziwie. [przypis edytorski]

rebiata (z ros.) — dzieci. [przypis edytorski]

rebiatiszki (ros.) — zdrobniale: dzieci. [przypis edytorski]

rebozo (hiszp.) — obszerny szal noszony na ramionach, a niekiedy również na głowie; używany przez kobiety w Meksyku. [przypis edytorski]

rebozo — kobiecy szal meksykański, bardzo długi. [przypis autorski]

rebozo (z hiszp.) — obszerny szal noszony na ramionach, a niekiedy również na głowie; używany przez kobiety gł. w Meksyku. [przypis edytorski]

Reb Safra (ok.280-338) — babiloński ammoraita czwartej generacji. Zaangażował się w handel; słynął z uczciwości. [przypis edytorski]

reb — skrót hebrajskiego słowa rabi, które jest tytułem uczonego, rabina itp.; u Żydów wyraz reb przed imieniem własnym oznacza szacunek dla osoby, do której zwracają się oni w ten sposób lub o której mówią; młodszy wiekiem zawsze tak mówi do starszego. [przypis edytorski]

reb — skrót hebrajskiego słowa rabi, które jest tytułem uczonego, rabina itp. U Żydów wyraz reb przed imieniem własnym oznacza szacunek dla osoby, do której zwracają się oni w ten sposób lub o której mówią. Młodszy wiekiem zawsze tak mówi do starszego. [przypis edytorski]

reb — tytuł grzecznościowy, odpowiednik polskiego „pan”. [przypis edytorski]

reb — tytuł grzecznościowy, odpowiednik polskiego „pan”. [przypis tłumacza]

Rebus (…) potest — Martialis, Epigrammata, XI, 56, 15. [przypis tłumacza]

Reçu délicieuse lettre; à quand toi? (fr.) — otrzymałem cudowny list; do kiedy ty? [przypis edytorski]

Recalcitrat undique tutus (łac.) — Wierzga, zewsząd bezpieczny. [przypis tłumacza]

Recamiér, Juliette, właśc. Jeanne-Françoise Julie-Adélaïde Bernard (1777–1849) — francuska gospodyni salonu towarzyskiego i literackiego. [przypis edytorski]

recedere (łac.) — cofnąć, odstąpić. [przypis redakcyjny]

recedo, recedere (łac.) — cofnąć, odstąpić. [przypis redakcyjny]

recedo, recedere (łac.) — cofnąć się, odstąpić. [przypis edytorski]

recedo, recedere (łac.) — cofnąć się, zboczyć, odstąpić. [przypis redakcyjny]

recedo, recedere (łac.) — wycofać się, odstąpić. [przypis edytorski]

received from penitentiary (ang.) — otrzymany z zakładu karnego. [przypis edytorski]

recente (łac.) — ostatnio. [przypis edytorski]

recentem aliorum felicitatem aegris introspiciunt oculis (łac.) — na świeże szczęście innych zazdrosnymi patrzą oczyma. [przypis redakcyjny]

Recenzja z sądu najwyższego — patrz: Mój proces (Plotki, plotki…) oraz Prawo autorskie fikcją? i Kapelan więzienny (Pijane dziecko we mgle). [przypis autorski]

recenzować — tu: wznawiać. [przypis redakcyjny]

recepcja krytyczna, teatralna i przekładowa [Ibsena] osiągnęła w Polsce w dziesięcioleciu 1890–1900 swój wymiar szczytowy — Pomijając główne wystąpienia wcześniejsze (W. Engeström, Henryk Ibsen, poeta norweski, Warszawa 1875; S. Wollerner, Henryk Ibsen, Lwów 1888), można odnotować w dziesięcioleciu 1890–1900 następujące poważniejsze artykuły i studia dotyczące norweskiego dramaturga: H. Biegeleisen, Henryk Ibsen. Szkic spoleczno-literacki, Warszawa 1891; W. Bogusławski, Skandynawizm w literaturze. Henryk Ibsen, „Biblioteka Warszawska” 1891, t. IV; C. Jellenta, Ostatnie dramata Ibsena, „Ateneum” 1893, t. I; W. Marrene-Morzkowska, Nowe prądy w literaturze dramatycznej, „Wędrowiec” 1893, s. 473–475; L. Szczepański, Henryk Ibsen. Garść uwag, „Świat” 1894, s. 544–547, 576–579; A. Świętochowski, Ibseniada, „Prawda” 1896, nr 49 (jest to złośliwy atak na przesadny kult Ibsena w Polsce); A. Górski, Henryk Ibsen — 20 marca 1828, „Życie” 1898, s. 133–134. Nadto książka L. Germana, Henryk Ibsen, Lwów 1895 (uprzednio druk. na łamach „Przewodnika Naukowego i Literackiego” 1894); główne recenzje: Z. Daszyńska w: „Głos” 1895, s. 270–272; J. Kotarbiński w: „Przegląd Literacki” 1896, nr 5; I. Suesser w: „Ateneum” 1896, t. II. Znacznej części wyliczonych tytułów nie wymienia W. Hahn, Henryk Ibsen w Polsce. W setną rocznicę urodzin. 1828, 20 III 1928, Lublin 1929. Większe zaufanie budzi podane przez Hahna zestawienie polskich przekładów i przedstawień sztuk Ibsena (W. Hahn, Henryk Ibsen w Polsce (…), Lublin 1929, s. 9–22). [przypis autorski]

recepcja (z łac.) — przyjęcie. [przypis edytorski]

recepis zwrotny — zwrotne poświadczenie odbioru. [przypis edytorski]

receptaculum (łac.) — pojemnik; magazyn. [przypis edytorski]

recepta (starop.) — [tu:] lekarstwa. [przypis redakcyjny]

Reception? Here's Aimo Immonen. Yes… Mrs. Ferens wishes her apartament to be not connected with any telephones… Yes… Without exceptions… no incoming calls… Thank you (ang.) — Recepcja? Tu Aimo Immonen. Tak. Pani Ferens życzy sobie, aby nie łączyć żadnych telefonów do jej apartamentu. Tak. Bez wyjątku. Żadnych połączeń przychodzących. Dziękuję. [przypis edytorski]

receptions matinales (fr.) — poranne przyjęcia. [przypis edytorski]

receptywność — przyjmowanie z zewnątrz; przyswajanie. [przypis edytorski]

recesserunt (…) conformiter (łac.) — odstąpiły od poprzedniej myśli i zgodnie. [przypis redakcyjny]

reces (z łac.) — odłożenie niezałatwionej sprawy do następnego sejmu. [przypis redakcyjny]

recherche de paternité interdite (fr.) — dochodzenie ojcostwa zabronione. [przypis edytorski]

rechtanie — odgłos wydawany przez świnie. [przypis edytorski]

rechts gehen, links gehen (niem.) — jechać (iść) w prawo, jechać (iść) w lewo. [przypis edytorski]

recibis, volap — toreadorskie metody zadawania bykowi ciosu śmiertelnego. [przypis autorski]

recitativo (muz., wł.) — recytatyw, melodeklamacja na tle muzycznym, element opery. [przypis edytorski]

Reclus, Eliséè (1830–1905) — francuski geograf, działacz anarchistyczny; autor monumentalnego dzieła La Nouvelle Géographic universelle, la terre et les hommes (1875–1894), w 19 tomach opisującego szczegółowo wszystkie kraje i ludy. [przypis edytorski]

recognoverunt (łac.) — zeznali. [przypis redakcyjny]

reconquista (hiszp.) — rekonkwista, dosł.: ponowne zdobycie, walka państw chrześcijańskich o opanowanie ziem Płw. Iberyjskiego zdobytych przez muzułmanów w VIII w. [przypis autorski]

recontrarium sentiebant (łac.) — przeciwnej był myśli. [przypis redakcyjny]

recordationem (łac. forma B.lp) — pamięć. [przypis redakcyjny]

recordationem passionis Domini (łac.) — pamiątkę męki Pańskiej. [przypis redakcyjny]

Recta (…) Prometheo — Propertius, Elegiae, III, 5, 7. [przypis tłumacza]

recte (łac.) — dobrze, pięknie, właśnie. [przypis edytorski]

Recte (…) officium est — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, LXXXI. [przypis tłumacza]

Rector magnificus (łac.) — najwspanialszy rektor. [przypis edytorski]

recurro supplex (łac.) — uciekam się pokornie. [przypis redakcyjny]

recydywa — tu: nawrót. [przypis edytorski]

recydywa — tu: wznowienie (słowo nienacechowane negatywnie). [przypis edytorski]

recytatyw (muz.) — melodeklamacja na tle muzycznym, element opery. [przypis edytorski]

recytatyw (muz., z wł.) — melodeklamacja na tle muzycznym, element opery. [przypis edytorski]

recytował — deklamował. [przypis autorski]

redaktor Czasu — tu w tekście umieszczono ilustrację z podpisem: Rudolf Starzewski w insygniach Stańczyka, w ręku kaduceus z główką Stanisława Koźmiana (według portretu Jacka Malczewskiego). [przypis edytorski]

redaktor „Czasu” — wówczas (a w ogóle od czerwca 1901 roku) funkcję tę sprawował przyjaciel Boya — Rudolf Starzewski (1870–1920), pierwowzór postaci Dziennikarzaz Wesela Wyspiańskiego; podobno przyczyną samobójczej śmierci Starzewskiego było niespełnione uczucie do Zofii Pareńskiej, żony Boya. [przypis edytorski]

redaktorowie — dziś popr.: redaktorzy. [przypis edytorski]

redaktorowie — dziś: redaktorzy. [przypis edytorski]

Redaktorzy — pomiędzy rozdziałami Księżniczka Noela (Noel's Princess) a Redaktorzy (Being Editors) w wersji angielskiej znajduje się pominięty w tłumaczeniu Haliny Jel rozdział Bandyci (Being Bandits). Został on jednak streszczony w wypowiedzi Ali w rozdziale O.D.: Ale myśmy złapali tylko Alberta-z-przeciwka… [przypis edytorski]

Redarowie a. Redowie — plemię lutyckie, należące do Słowian połabskich; na ich terenach, w Radogoszczy, znajdowała się świątynia Swarożyca, boga ognia ofiarnego i ogniska domowego. [przypis edytorski]

reda — zwykle: obszar morski znajdujący się przed wejściem do portu; tu: akwen przybrzeżny dogodny do zakotwiczenia. [przypis edytorski]

reddant rationem (łac.) — wyliczyli się. [przypis redakcyjny]

reddant rationem (łac.) — zdadzą liczbę. [przypis redakcyjny]

redde quod debes (łac.) — oddaj, coś winny. [przypis edytorski]

Redde quod debes (łac.) — Oddaj, co wynieneś. [przypis autorski]

reddet rationem (łac.) — zda rachunek. [przypis redakcyjny]

Reddidit ipse solus (łac.) — on sam przywrócił. [przypis edytorski]

Reddie, Cecil (1858–1932) — brytyjski pedagog, twórca nowatorskiej Abbotsholme School. [przypis edytorski]

reddite rationem (łac.) — zdajcie sprawę. [przypis redakcyjny]

redengota — surdut do jazdy konnej. [przypis edytorski]

redime te captum, quam queas minimo (łac.) — wykup się z niewoli możliwie najmniejszym kosztem. [przypis edytorski]

redington — płaszcz do konnej jazdy. [przypis tłumacza]

redintegrować — przywrócić. [przypis redakcyjny]

redivivus (łac.) — zmartwychwstały, odrodzony. [przypis edytorski]

Redl, Alfred (1864–1913) — pułkownik sztabu generalnego armii Austro-Węgier, jeden z najsłynniejszych szpiegów przed I wojną światową. [przypis edytorski]

Redl, Franz (1820–1875) — ojciec Redla; pracował całe życie na niższych stanowiskach wojskowych i około-wojskowych. [przypis edytorski]

Redmond — Redmond College, uniwersytet zlokalizowany na kanadyjskim półwyspie Nowa Szkocja. [przypis edytorski]

Redo, Józef (1872–1941) — polski śpiewak i aktor operetkowy. [przypis edytorski]

redowa — rodzaj czeskiego tańca. [przypis edytorski]