Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 2352 przypisów.

infamis (z łac.) — człowiek skazany przez sąd na infamię, tj. na karę utraty czci i praw obywatelskich. [przypis edytorski]

infamis (z łac.) — osoba okryta niesławą. [przypis edytorski]

infanteryja (daw.) — piechota. [przypis edytorski]

infant Ferdynand (1784–1833) — najstarszy syn Marii Ludwiki i Karola IV. [przypis edytorski]

infant, infantka — tytuł nadawany dzieciom hiszpańskiej i portugalskiej rodziny królewskiej. [przypis edytorski]

infantka (z hiszp.) — córka króla, ewentualna następczyni tronu. [przypis edytorski]

infantka (z hiszp.) — księżniczka. [przypis edytorski]

infantka (z hiszp.) — tytuł przysługujący córkom królów Hiszpanii i Portugalii. [przypis edytorski]

infant — następca tronu. [przypis edytorski]

infant — tytuł przysługujący dzieciom królewskim w Hiszpanii i Portugalii; następca tronu. [przypis edytorski]

infant — tytuł przysługujący dzieciom królewskim w Hiszpanii i Portugalii; tu: Ferdynand Habsburg (1609–1641), syn króla Hiszpanii Filipa III i Małgorzaty Austriaczki, kardynał, namiestnik Niderlandów Południowych, zwany Kardynałem Infantem. [przypis edytorski]

infant (z fr.) — dziecko; najczęściej w ten sposób określano dziecko królewskie, następcę tronu, dlatego też słowo to użyte na określenie mającego się narodzić potomka jednego z więźniów, nadaje całej wypowiedzi charakter ironiczny. [przypis edytorski]

infekcja — z łac. inficere: skazić, zarazić; obecnie infekcja oznacza zakażenie, wtargnięcie do organizmu drobnoustrojów chorobotwórczych i ich namnażanie się. [przypis edytorski]

infernalischen Schwank — höllischen Schlag. [przypis edytorski]

Infernal Méditerrané (fr.) — Piekielny Śródziemnomorski. [przypis edytorski]

infernem nec Deum tremens (łac.) — nielękający się piekła ani Boga. [przypis edytorski]

Inferno i Paradiso DantegoInferno i Paradiso to części dzieła Dantego nazwanego przez jego współczesnych Boską Komedią. [przypis edytorski]

inferno — piekło. [przypis edytorski]

Inferno — powieść Strindberga poświęcona okultyzmowi i alchemii; wydana w Paryżu w r. 1897. [przypis edytorski]

infestować (z łac.) — napadać. [przypis edytorski]

infestować (z łac.) — niepokoić. [przypis edytorski]

in figura et in tempore — co do postaci i co do czasu. [przypis edytorski]

infiltracja — powolne przenikanie lub przesiąkanie płynów; tu przen.: wpływ. [przypis edytorski]

infima (daw.) — najniższa klasa w szkołach polskich. [przypis edytorski]

infima — najniższa klasa w daw. szkołach jezuickich; często dzielona na dwie: niższą (minorum) i wyższą (maiorum). [przypis edytorski]

infima — najniższa (pierwsza) klasa w dawnych szkołach w Polsce. [przypis edytorski]

Infimarum virtutum apud vulgus laus est, mediarum admiratio, supremarum sensus nullus (łac.) — nieznaczna cnota wśród pospólstwa ma rozgłos, średnia budzi podziw, najwyższa nie robi żadnego wrażenia. [przypis edytorski]

in fiocchi (wł.) — tu: oficjalnie, z całym splendorem; dosł.: we frędzlach, od kapeluszy kardynalskich ozdobionych umieszczonymi po bokach sznurami z frędzlami, noszonych dawniej podczas szczególnie ważnych uroczystości. [przypis edytorski]

infirmeria — sala a. część budynku przeznaczona dla chorych w instytucjach takich jak klasztory, internaty, koszary itp. [przypis edytorski]

infirmeria (z łac. infirmus: słaby, chory) — pomieszczenie szpitalne w klasztorze, koszarach wojskowych, internacie itp. [przypis edytorski]

inflacja kosmologiczna — teoria kosmologiczna, według której wczesny Wszechświat przeszedł przez fazę gwałtownego rozszerzania się. [przypis edytorski]

in flagranti (łac.: in flagranti delicto) — na gorącym uczynku. [przypis edytorski]

in flagranti (łac.) — na gorącym uczynku, przyłapanie w trakcie popełniania przestępstwa. [przypis edytorski]

in flagranti (łac.) — na gorącym uczynku. [przypis edytorski]

in flagranti (łac.) — (przyłapanie) na gorącym uczynku. [przypis edytorski]

in flagranti — (Latin) while commiting the act. [przypis edytorski]

inflamacja (z łac.) — zapalenie, stan zapalny. [przypis edytorski]

inflantski — dziś: inflancki; przynależny Inflantom. [przypis edytorski]

inflantski — dziś popr. pisownia: inflancki. [przypis edytorski]

Inflantski — tu: mistrz zakonu kawalerów mieczowych, działającego w średniowieczu na terenie dzisiejszej Łotwy i Estonii, założonego w oparciu o regułę templariuszy; inflantski — dziś popr. pisownia: inflancki. [przypis edytorski]

Inflanty (hist.) — kraina położona na północ od Litwy, na terenie dzisiejszej Łotwy i Estonii, zamieszkana przez potomków plemion bałtyckich i ugrofińskich, o kulturze z silnymi wpływami niemieckimi i szwedzkimi. [przypis edytorski]

Inflanty — kraina historyczna na terytorium dzisiejszej Łotwy i Estonii, pozostająca w późnym średniowieczu pod władzą niemieckiego zakonu kawalerów mieczowych, założonego w oparciu o regułę templariuszy. [przypis edytorski]

in floribus (łac.) — pośród kwiatów. [przypis edytorski]

influenca a. influenza (daw.) — grypa. [przypis edytorski]

in folio — dawne określenie dużego formatu. [przypis edytorski]

in folio (łac.) — arkusz papieru jednokrotnie złożony, który tworzy dwie karty i cztery stronice; największy format, w jakim drukuje się książki. [przypis edytorski]

in folio (łac.) — książka w formacie arkusza złożonego na dwie części; tu: księga wielkich rozmiarów. [przypis edytorski]

in folio (łac.) — o książce: w formacie arkusza złożonego na pół; jest to największy format, w jakim drukuje się książki. [przypis edytorski]

in folio (łac.) — o książce: w formacie złożonego na pół arkusza drukarskiego; ogólnie: wielkich rozmiarów. [przypis edytorski]

in folio (łac.) — w typografii jednokrotnie złożony arkusz papieru, ogólnie: duży format. [przypis edytorski]

in folio (wł., łac.) — tu: w formacie arkusza raz złożonego. [przypis edytorski]

informacją — dziś popr. forma D.lp: informację. [przypis edytorski]

in forma — co do kształtu (a. rodzaju). [przypis edytorski]

informacyj — dziś popr. forma D.lm: informacji. [przypis edytorski]

In fragili corpore, odiosa omnis offensio est — Cicero, Cato Maior de Senectute 18. [przypis edytorski]

in fugam se dedit (łac.) — podał się do ucieczki. [przypis edytorski]

infuła i pastorał — oznaki godności i władzy dostojników kościelnych: wysokie, ceremonialne nakrycie głowy oraz długa laska o ślimakowato zwiniętym zakończeniu. [przypis edytorski]

infuła — nakrycie głowy biskupa. [przypis edytorski]

infułat — wyższy dostojnik kościelny, od infuły, czyli nakrycia głowy takich osób. [przypis edytorski]

infuła — w starożytnym Rzymie opaska na głowę będąca odznaką godności lub władzy; później nazwa wysokiego, ceremonialnego nakrycia głowy noszonego przez chrześcijańskich dostojników kościelnych. Tu: nakrycie głowy dostojnika. [przypis edytorski]

infuła — wysoka czapka biskupa. [przypis edytorski]

infuła — wysoka, podwójna czapka biskupia. [przypis edytorski]

infuła — wysokie, ceremonialne nakrycie głowy biskupa. [przypis edytorski]

infuła — wysokie, ceremonialne nakrycie głowy dostojników kościelnych; przen.: wysoka godność kościelna. [przypis edytorski]

in fundo (łac.) — na dnie (wieży). [przypis edytorski]

in fundo (łac.) — tu: w podziemiach. [przypis edytorski]

infuzja (med.) — podawanie do organizmu płynów drogami innymi niż naturalne, np. metodą wlewu dożylnego (kroplówką). [przypis edytorski]

Ingarden, Roman (1893–1970) — filozof, teoretyk literatury. [przypis edytorski]

Ingarden, Roman (1893–1970) — filozof, teoretyk literatury. [przypis edytorski]

inga, właśc. Inga edulis — drzewo owocowe z Ameryki Południowej. [przypis edytorski]

Ingenio Alf. Scolari (łac.: talentowi Alfreda Schulera) — wiersz dedykowany jest przyjacielowi poety, Alfredowi Schulerowi (1865–1923), mistykowi, wizjonerowi, działaczowi neopogańskiemu. [przypis edytorski]

Ingentem Boguslao defero cultum, a me minimo excelsus tibi honor — Darzę Bogusława nadzwyczajnym uwielbieniem, ode mnie, najniższego, najwyższy hołd tobie (składam). [przypis edytorski]

Inge, William Ralph (1860–1954) — teolog anglikański. [przypis edytorski]

in girum imus nocte et consumimur igni (łac.) — tekst przetłumaczony w kolejnym wersie; zwraca uwagę fakt, że jest palindromem, tj. od końca czyta się tak samo, jak od początku. [przypis edytorski]

Inglaterra (hiszp.) — Anglia. [przypis edytorski]

Ingleze! Ingleze! (hiszp.) — Anglik! Anglik! [przypis edytorski]

inglorius (łac.) — niesławny. [przypis edytorski]

in gratiam (łac.) — dzięki (czemuś), z powodu, ze względu na. [przypis edytorski]

in gratiam (łac.) — tu: z powodu. [przypis edytorski]

in gratiam (łac.) — tu: z powodu, ze względu na. [przypis edytorski]

ingratitudinem (łac., B. lp) — niewdzięczność. [przypis edytorski]

ingratny (z łac.) — niewdzięczny. [przypis edytorski]

ingrediencja — składnik mieszaniny. [przypis edytorski]

ingrediencje (z łac.) — składniki mieszaniny; przyprawy. [przypis edytorski]

in gremia (łac.) — zbiorowo, wszyscy razem. [przypis edytorski]