Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 14954 przypisów.

supozycja (z łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]

Suppé, Franz von, właśc. Francesco Cavaliere Suppé-Demelli (1819–1895) — austriacki dyrygent i kompozytor; twórca operetek (m.in. Lekka kawaleria, 1866) oraz słynnej uwertury do sztuki Chłop i poeta (1846). [przypis edytorski]

suppedytować — poddawać. [przypis redakcyjny]

suppedytowany — dostarczany. [przypis edytorski]

suppedytowany — dostarczany. [przypis redakcyjny]

SupplementumSupplementum chronicorum Jakuba Filipa Bergano. [przypis tłumacza]

supplicatio pro apostasia (łac.) — prośba w sprawie apostazji (tj. odstępstwa od wiary). [przypis edytorski]

supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]

supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]

supponebam — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]

supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]

supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]

supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]

supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]

supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]

supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]

suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]

supposons (fr.) — przypuśćmy. [przypis edytorski]

suppressionis veri (łac.) — zatajenia prawdy. [przypis edytorski]

suprahistoryczna — ponadhistoryczna. [przypis edytorski]

supranaturalista (filoz.) — zwolennik poglądu przyjmującego istnienie świata nadprzyrodzonego, który różni się od świata naturalnego i na niego wpływa. [przypis edytorski]

supra nivem dealbabor — ponad śnieg bielszy się stanę; parafraza Psalmu (50;1). [przypis edytorski]

supra usum (łac.) — niesłychane. [przypis redakcyjny]

suprême bon ton (fr.) — najlepsze dobre maniery. [przypis edytorski]

supremi et directi domini et ultimae instantiae iudicis (łac.) — najwyższego i bezpośredniego pana i najwyższego sędziego. [przypis redakcyjny]

supryma — część wierzchnia; rozwiązać grzywnie suprymę: wydać całą grzywnę. [przypis edytorski]

supūdyti — sugadinti, padaryti taip, kad supūtų. [przypis edytorski]

Sura (jid.) — imię żeńskie, prawdopodobnie pochodzące od heb. Sara. [przypis edytorski]

Surat — trzecie co do wielkości miasto zachodnich Indii. [przypis edytorski]

Surat — wielkie miasto w zach. Indiach; dawniej duży, prosperujący port morski, od połowy XVIII w. podupadało wskutek powstania i rozwoju Bombaju. [przypis edytorski]

Sur aulcunes dames vieilles, qui aiment autant à faire l'amour que les jeunes (daw. fr.) — w tłumaczeniu T. Boya-Żeleńskiego ten tytuł (stylizowany na starop.) brzmi: O niektórych białych głowiech szedziwych, które łase są na miłowanie niegorzey młódek. [przypis edytorski]

sura — ustęp z Koranu. [przypis autorski]

Suraż — niewielkie miasteczko w pow. białostockim. [przypis edytorski]

surdis fabula narratur (łac.) — do głuchych się gada. [przypis redakcyjny]

surdo tyranno fabula dicta (łac.) — bajka opowiadana głuchemu tyranowi. [przypis redakcyjny]

surdut — długa, dwurzędowa marynarka, noszona dawniej przez mężczyzn. [przypis edytorski]

surdut — długa, obcisła dwurzędowa marynarka bądź krótki płaszcz. [przypis edytorski]

surdut — długa, obcisła, dwurzędowa marynarka, noszona jako wizytowy ubiór męski w XIX i na początku XX w. [przypis edytorski]

surdut — ówcześnie nazwa wizytowego ubioru męskiego, zwykle ciemnego, z dwoma rzędami guzików. [przypis redakcyjny]

surdutowcy — osoby noszące surdut, w przeciwstawieniu do ludu. [przypis redakcyjny]

surdut — rodzaj ciemnej, dwurzędowej marynarki, popularnej na przełomie XIX i XX w. [przypis edytorski]

surdut — rodzaj dwurzędowej marynarki męskiej, popularnej na przełomie XIX i XX w. [przypis edytorski]

surdut — rodzaj przedłużanej marynarki męskiej, popularny na przełomie XIX i XX w.. [przypis edytorski]

surdut — rodzaj przedłużanej marynarki, uznawany za elegancki strój na przełomie XIX i XX w. [przypis edytorski]

surdut — rodzaj przedłużanej marynarki, uznawany za elegancki strój na przełomie XIX i XX w. [przypis redakcyjny]

surdut — rodzaj przedłużonej marynarki. [przypis edytorski]

surdut, w jaki ubierał się — dziś popr.: surdut, w który ubierał się. [przypis edytorski]

surėdymas — sukūrimas. [przypis edytorski]

surėdyti — suruošti. [przypis edytorski]

surekscytacja (z fr. surexcitation) — nadmierne podniecenie. [przypis edytorski]

surella Colomba (kors.) — siostra Kolomba. [przypis edytorski]

surfboat (ang.) — łódź wiosłowa przystosowana do pływania na dużej, silnej fali. [przypis edytorski]

surfbot, popr.: surfboat (ang.) — łódź wiosłowa przystosowana do pływania na dużej, silnej fali. [przypis edytorski]

surge puer (łac.) — wstawaj, chłopcze. [przypis redakcyjny]

surgit amari aliquid (łac.) — wznosi się coś gorzkiego (Lukrecjusz, De rerum natura). [przypis edytorski]

surikdyti — sukliudyti, sutrukdyti. [przypis edytorski]

Sur i Pompadyta a. Sur i Pumbedita — dwa z trzech ośrodków, gdzie znajdowały się wyższe szkoły talmudyczne, niezwykle ważne centra akademickie; leżały ok. 60 km od Bagdadu. [przypis edytorski]

Surły — w innej wersji: Człuchy. [przypis edytorski]

Sur le pont d'Avignon tout le monde y danse… (fr.) — Na moście w Awinionie, wszyscy tam tańczą. [przypis edytorski]

Sur le pont d'Avignon — tytuł fr. wesołej piosenki opowiadającej o tańcach na moście w Awinionie, kolejne jej zwrotki wymieniają tańczących panów, damy, żołnierzy i muzyków; okolice mostu, pochodzącego z XII w. i łączącego brzegi Rodanu, rzeczywiście były tradycyjnie miejscem zabaw. [przypis edytorski]

sur le retour (fr.) — zaczynająca się starzeć. [przypis edytorski]

surmacz (daw.) — trębacz; por. surma: trąbka alarmowa. [przypis edytorski]

surmacz (daw.) — trębacz wojskowy; od surma: instrument dęty używany w daw. wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]

surmacz — trębacz; osoba grająca na surmie. [przypis redakcyjny]

surma — daw. trąba bojowa. [przypis edytorski]

surma — daw. trąbka wojskowa. [przypis edytorski]

surma — drewniany lub z kości słoniowej instrument dęty, pochodzenia azjatyckiego, używany w dawnym wojsku. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty o przenikliwym brzmieniu, używany w dawnym wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty o przenikliwym brzmieniu, używany w daw. wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty (rodzaj trąbki) używany w wojsku w dawnej Polsce, szczególnie by dać sygnał do natarcia. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty (rodzaj trabki) używany w wojsku w dawnej Polsce, szczególnie by dać sygnał do natarcia. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty (trąba) używany daw. w wojsku w celach sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty używany w wojsku. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty, w daw. wojsku używany do grania sygnałów. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty, w wojsku używany do grania sygnałów. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty z drewna lub kości słoniowej używany w daw. wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]

surma — instrument pochodzenia azjatyckiego, w Europie od średniowiecza, gł. jako instrument wojsk. (o przenikliwym brzmieniu). [przypis redakcyjny]

surma — trąba bojowa. [przypis edytorski]

surma — trąba dawniej używana w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]

surma — trąba; szczególnie wojskowa, której dźwięk wspomaga komendy. [przypis edytorski]

surma — trąba; szczególnie wojsk. trąba sygnałowa. [przypis edytorski]

surma — trąba używana dawniej w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]