Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 14544 przypisów.
Swift, Jonathan (1667–1745) — irlandzki pisarz. [przypis edytorski]
Swinarski, Artur Maria (1900–1965) — poeta, satyryk, dramatopisarz, grafik; od 1940 do 1952 mieszkał w Krakowie, gdzie w sezonie 1945/46 był kierownikiem literackim nowo otwartego Teatru Lalki, Maski i Aktora „Groteska”. [przypis edytorski]
Swinarski, Artur Maria (1900–1965) — poeta, satyryk, dramatopisarz oraz artysta plastyk. [przypis edytorski]
Swinburne, Algernon Charles (1837–1909) — angielski pisarz, łączący idee prerafaelitów z poglądami romantycznymi, popularyzator twórczości Baudelaire'a, głosiciel poglądów republikańskich. [przypis edytorski]
Swinburne, Algernon Charles (1837–1909) — angielski poeta, dramaturg, powieściopisarz i krytyk. [przypis edytorski]
Swinburne Island — sztuczna wyspa w portowej zatoce miasta Nowy Jork, używana dawniej jako miejsce kwarantanny dla imigrantów. [przypis edytorski]
swirepyj (z ros.) — okrutny. [przypis edytorski]
swironek (daw.) — schowek, magazyn. [przypis edytorski]
switer — dziś popr.: sweter. [przypis edytorski]
S. Witw… — Stefan Witwicki. [przypis edytorski]
swój chudobny dział — sens: to, co się jej należy. [przypis edytorski]
swoboda zdań — tu: swoboda poglądów. [przypis edytorski]
swobodę z ojca powziął łona — w A[autografie; Red. WL]. przekreślone: z matki wyssał łona. [przypis redakcyjny]
swobodno (daw., gw.) — dziś: swobodnie. [przypis edytorski]
swobodno — dziś popr.: swobodnie. [przypis edytorski]
swobodno (gw., daw.) — swobodnie. [przypis autorski]
swobodno (ros.) — wolno. [przypis edytorski]
swobodnym — dziś powiedzielibyśmy: wolnym. [przypis edytorski]
swobody — tu: zwolnienie od danin, udzielane przez pana nowo osiedlanym chłopom i dzierżawcom. [przypis redakcyjny]
swocyk (gw.) — zdrobn. od: swok (swak), tj. mąż ciotki. [przypis edytorski]
swoić się — oswajać się. [przypis edytorski]
swoich wielkich krewniaków, jeleni — sarny i znacznie od nich większe jelenie to różne gatunki zwierząt, chociaż wiele osób mylnie uważa, że sarna to samica jelenia. [przypis edytorski]
swoię (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoim świecznikiem zapalał drugi, również siedmioramienny — siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]
swoiste wzmożenie ekspresyjności formy (…) rozdrażnienie formy artystycznej, które przekracza ramy impresjonizmu, nastrojowości czy naturalizmu — K. Wyka, Zarys literatury polskiej. 1884–1925, Kraków 1951, s. 44. [przypis autorski]
swoją łódkę (…) skierowałeś do łodzi rybaka — Do łodzi św. Piotra, czyli do św. Kościoła Chrystusowego. [przypis redakcyjny]
swoją osobą udaje ścięty łuk mostu w połowie — Obraz dziwnie plastyczny, przedstawiający człowieka, który głęboko zamyślony, głową i wyższą częścią ciała pochylony naprzód postępuje drogą. [przypis redakcyjny]
swoją siostrzenicę Elżbietę — Elżbietę Gabrielę Bawarską (1876–1965), księżniczkę bawarską, od 1900 żonę Alberta, następcy tronu Belgii, który w 1909 został królem Belgów. [przypis edytorski]
swojak — krewny; mieszkaniec tej samej wsi, tych samych okolic. [przypis edytorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma D.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję — daw. forma B. lp, dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swoję (daw. forma) — dziś: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś forma B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B. l. poj.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B. lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swoję — dziś popr. forma B. lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B.lp: swoją (zniekształcone dla rymu). [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma D.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]
swoję głowę (starop. forma) — swoją głowę. [przypis edytorski]
swoję rodzonę — dziś popr. B. lp: swoją rodzoną. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma B. lp, r.ż.)— dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma) — dziś popr.: (w) swoją. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma) — swoją. [przypis edytorski]
swoję trochę podatku — swój niewielki podatek; tę niewielką sumę podatku, którą musi płacić. [przypis edytorski]
swoje Bogi — dziś popr. forma B. lm: swoich bogów. [przypis edytorski]
swojego karła posadził — był to karzeł, który przybył do Pięknej Rączki z koniem, zbroją i wyposażeniem dla niego na wyprawę; autor, skracając narrację z książki Malory'ego, pominął wzmiankę o karle przy tamtym wydarzeniu. [przypis edytorski]
swojego ministra — tu: diabła. [przypis edytorski]
swojego podstróża (subcustodem suum) — Lurcjona, jako pomocnika Sceledrusa, któremu żołnierz oddał w nadzór Filokomazjum. [przypis tłumacza]
swojego siostrzeńca, Pana Borsa z Ganisu — tak w oryginale ang. (nephew); jest to jednak omyłka autora, gdyż ojciec Lancelota, król Ban, był bratem króla Borsa starszego, ojca Borsa młodszego; zatem Lancelot i Bors młodszy byli dla siebie wzajemnie braćmi stryjecznymi. [przypis edytorski]
swojego zdrowia równie dobrze umacniać i zachowywać, jak, przeciwnie, przez chorobę — zapewne skrócony sposób mówienia, zamiast: „wmawiając w siebie chorobę”. [przypis tłumacza]
swojej kryzys artystycznej — dziś r.m.: swojego kryzysu artystycznego. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma dla r.ż. i r.n.; dziś: swoim. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma N. i Msc. lp zaimków r.n.; dziś tożsama z r.m.: swoim. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma N. i Msc. zaimków r.n.; dziś tożsama z r.m.: swoim. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma zaimków rodzaju żeńskiego i nijakiego; dziś: swoim. [przypis edytorski]
swojemi — daw. forma N. i Msc. lm zaimków r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: swoimi. [przypis edytorski]
swojemi — dziś popr.: swoimi. [przypis edytorski]
swoje pognoił snopy — przymówka do Snopa, herbu Wazów. [przypis redakcyjny]
swoje znajome — dziś popr. forma B. lm r.m-os.: swoich znajomych. [przypis edytorski]
swojski — tu: oswojony. [przypis edytorski]
swołocz parsziwaja! Ja tebie pokażu (ros.) — parszywa swołocz, ja ci pokażę. [przypis edytorski]
swołocz (pogardl.) — o człowieku lub ludziach budzących odrazę. [przypis edytorski]
swołocz (pogard.) — ludzie budzący odrazę, bydło. [przypis edytorski]
swołocz — pogard. przezwisko (o osobie nieuczciwej, źle wychowanej a. odrażającej). [przypis edytorski]
Swołocz (…) swiataja wiera, bożji ugodniki, poszli, swołocz! (ros.)— Swołocz… święta wiara, sługi Boże, precz, swołocz! [przypis edytorski]
swornie (daw.) — porządnie, w sposób zorganizowany. [przypis edytorski]
swor — tu: ćwiek (sworzeń). [przypis edytorski]
sworzeń — element łączący części maszyny w taki sposób, że mogą się one obracać. [przypis edytorski]
swowolnie (daw.) — tu: własnowolnie, dobrowolnie. [przypis edytorski]
S. Wróblewski, Austrya a berneńska umowa o międzynarodowej ochronie praw twórców, „Czasopismo prawnicze i ekonomiczne: Organ Wydziału Prawa i Administracyi Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Krakowie”, 1990 r., z 1–2, s. 467. [przypis autorski]
S. Wróblewski, Austrya a berneńska umowa o międzynarodowej ochronie praw twórców, „Czasopismo prawnicze i ekonomiczne: Organ Wydziału Prawa i Administracyi Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Krakowie”, 1990 r., z 1–2, s. 464. [przypis autorski]
S. Wróblewski, Austrya a berneńska umowa o międzynarodowej ochronie praw twórców, „Czasopismo prawnicze i ekonomiczne: Organ Wydziału Prawa i Administracyi Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Krakowie”, 1990 r., z 1–2, s. 468. [przypis autorski]
S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii prawa, Poznań 2001, s. 48. [przypis autorski]
swymi ramiony — dziś popr. forma N.lm: swoimi ramionami. [przypis edytorski]
swymi wdzięki — dziś popr. forma N.lm: swymi wdziękami. [przypis edytorski]
swym sprawam (daw.) — dziś: swym sprawom. [przypis edytorski]
swynia (gw.) — świnia. [przypis edytorski]
Swynojady (z ukr.) — świniożercy; Tuhaj-Bej jako dobry muzułmanin nie jadł mięsa świń, które uważał za nieczyste, i gardził tymi, którzy je jedzą. [przypis redakcyjny]
swywola (daw.) — swawola. [przypis edytorski]
swywola — dziś: swawola. [przypis edytorski]
swywole — dziś: swawole. [przypis edytorski]
swywolić (daw., gw.) — swawolić, bawić się. [przypis edytorski]
swywoli — swawoli. [przypis redakcyjny]
swywolnie (daw.) — swawolnie; wesoło i lekkomyślnie. [przypis edytorski]
swywolnik a. swawolnik (daw.) — człowiek postępujący według własnej woli, nie podporządkowujący się autorytetom. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — kierujący się tylko własną wolą. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny, samowolny. [przypis edytorski]
swywolny — swawolny. [przypis edytorski]
sybarycki — charakterystyczny dla sybaryty: człowieka rozmiłowanego w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybarycki — świadczący o rozmiłowaniu w radościach życia. [przypis edytorski]
sybaryta — człowiek rozmiłowany w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybaryta — człowiek rozmiłowany w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybaryta — osoba lubiąca rozrywki, zbytki. [przypis edytorski]
sybarytka — osoba mająca zamiłowanie do wygód, luksusu i używania przyjemności. [przypis edytorski]
