Przypisy

tkanka (daw.) — tkanina. [przypis edytorski]

tknąć się czegoś (daw.) — dotyczyć czegoś. [przypis edytorski]

tknąć się (daw.) — dotyczyć. [przypis edytorski]

tkniż (daw.) — tryb rozkazujący, konstrukcja z partykuła: tknijże. [przypis edytorski]

tłómaczenie a. tłomaczenie (daw.) — dziś popr. forma: tłumaczenie. [przypis edytorski]

tłoka (daw.) — dobrowolna praca przy żniwie z towarzyszeniem muzyki i napitkiem. [przypis edytorski]

tłoki (daw.) — pastwiska [przypis edytorski]

tłuszcza (daw.) — tłum, gromada ludzi. [przypis edytorski]

tłuszczej (daw.) — dziś: tłustszej. [przypis edytorski]

tlał (daw.) — tlił się. [przypis edytorski]

toaleta (daw.) — elegancka suknia przeznaczona na specjalne uroczystości. [przypis edytorski]

toaleta (daw.) — suknia, strój. [przypis edytorski]

tobie i twej córce gwoli (daw.) — ze względu na ciebie i twoją córkę. [przypis edytorski]

toć (daw., gw.) — przecież. [przypis edytorski]

toć (daw., gw.) — przecież; to przecież. [przypis edytorski]

toć (daw.) — konstrukcja z partykułą -ci, skróconej do -ć w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]

toć (daw.) — przecież. [przypis edytorski]

toć (daw.) — tu: przecież. [przypis edytorski]

toć nie było wiadomo (daw.) — to ci nie było wiadome. [przypis edytorski]

tochmy (…) wygrali (daw.) — to wygraliśmy [przypis edytorski]

to ciekawsza (…) ważniejsza (daw.) — w domyśle: rzecz, sprawa; dziś raczej: to ciekawsze (…) ważniejsze. [przypis edytorski]

toczyć okresy (daw.) — wygłaszać zdania. [przypis edytorski]

to dziwna (daw.) — to dziwne. [przypis edytorski]

to już daremna (daw.) — w domyśle: rzecz, sprawa; dziś raczej: to daremne. [przypis edytorski]

tokarnia (daw.) — warsztat, w którym obrabia się przedmioty na tokarce. [przypis edytorski]

tok (daw.) — klepisko, podłoga z ubitej gliny. [przypis edytorski]

tołub (daw.) — futro, kożuch. [przypis edytorski]

tołub (daw.) — futro. [przypis edytorski]

tołub (daw.) — korzuch, futro. [przypis edytorski]

tołub (daw.) — rodzaj futra. [przypis edytorski]

toli (daw.) — przecież. [przypis edytorski]

toli (daw.) — tu: przecież. [przypis edytorski]

toń (daw.) — nieszczęście. [przypis edytorski]

to pewna (daw.) — dziś: to pewne. [przypis edytorski]

toporzysko (daw.) — drewniana rękojeść topora a. siekiery. [przypis edytorski]

totumfacki (daw.) — osoba zaufana, wypełniająca dla kogoś wszelkie zlecenia i załatwiająca sprawy. [przypis edytorski]

towar łokciowy (daw.) — tekstylia, które dawniej sprzedawano, odmierzając łokciem krawieckim. [przypis edytorski]

towarzyski (…) stan (daw.) — tu: społeczeństwo. [przypis edytorski]

towarzystwo (daw.) — społeczeństwo. [przypis edytorski]

towarzystwo (daw.) — społeczeństwo, społeczność. [przypis edytorski]

towarzystwo (daw.) — tu w znaczeniu: społeczeństwo. [przypis edytorski]

trabant (daw.) — w średniowieczu: żołnierz należący do straży przybocznej monarchy lub jakiegoś dostojnika; satelita. [przypis edytorski]

trabant (daw.) — żołnierz należący do straży przybocznej monarchy lub wysokiego dostojnika. [przypis edytorski]

trabant (daw.) — żołnierz straży przybocznej. [przypis edytorski]

tradycja (daw., z łac.) — tu: przekazanie (długu). [przypis edytorski]

trafunek (daw.) — przypadek. [przypis edytorski]

trafunek (daw.) — traf, przypadek. [przypis edytorski]

trafunkiem (daw.) — przypadkiem. [przypis edytorski]

traiczny (daw.) — tragiczny. [przypis edytorski]

traktament (daw.) — poczęstunek. [przypis edytorski]

traktament (daw.) — poczęstunek; sposób potraktowania kogoś. [przypis edytorski]

traktament (daw.) — poczęstunek; sposób traktowania kogoś, postępowania z kimś. [przypis edytorski]

traktament (daw.) — tu: sposób potraktowania. [przypis edytorski]

traktiernia (daw.) — jadłodajnia. [przypis edytorski]

traktiernia (daw.) — podrzędna restauracja; jadłodajnia. [przypis edytorski]

traktiernia (daw.) — podrzędna restauracja; jadłodajnia. [przypis edytorski]

traktować (daw.) — negocjować. [przypis edytorski]

traktowanie z kim (daw.) — tu: rozmowy, negocjacje, prowadzące do wspólnych uzgodnień (niekiedy zapisywanych w formie traktatu). [przypis edytorski]

tram (daw.) — belka, deska. [przypis edytorski]

transmisja (daw., techn.) — układ transmisji mocy; układ przenoszący energię silnika do napędzanych urządzeń. [przypis edytorski]

transmutacja (łac. transmutatio: zamiana) (daw.) — przemiana, przeobrażenie, przekształcenie. [przypis edytorski]

transpirować (daw.) — pocić się; dziś o roślinach: wydzielać wodę w postaci pary wodnej. [przypis edytorski]

trapka (daw.) — zdrobn. od trapa: drabina, schody. [przypis edytorski]

trawić (daw.) — marnować. [przypis edytorski]

trawić (daw.) — spędzać. [przypis edytorski]

trawić (daw.) — zużywać. [przypis edytorski]

trawidło (daw.) — sok żołądkowy. [przypis edytorski]

tręzla (daw.) — uzda. [przypis edytorski]

tręzla (daw.) — uzda; uprząż jeździecka. [przypis edytorski]

trefić (daw.) — czesać w loki, karbować. [przypis edytorski]

trefić (daw.) — układać włosy w loki. [przypis edytorski]

trefić (daw.) — układać w loki. [przypis edytorski]

trefiony (daw.) — mający ułożone włosy w loki. [przypis edytorski]

trefiony (daw.) — ufryzowany. [przypis edytorski]

trefiony (daw.) — ufryzowany, ułożony w loki. [przypis edytorski]

trefiony (daw.) — ułożony w loki, ufryzowany. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — dowcipnie, inteligentnie; por. trefniś. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — dowcipnie; por. trefniś: błazen. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — tu: dowcipnie; por. trefniś. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — żartobliwie bądź w podejrzany sposób (homonim). [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — żartobliwie. [przypis edytorski]

trefniś (daw.) — błazen. [przypis edytorski]

trefniś (daw.) — żartowniś. [przypis edytorski]

trefności (daw., gw.) — śmieszności, wymyślne rzeczy. [przypis edytorski]

trefnować (daw.) — żartować, dowcipkować. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — dowcipny, wyszukany, wykwintny; por. trefniś: błazen na dworze. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — gustowny, elegancki, wytworny. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — tu: żartobliwy. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — tu: zabawny, ucieszny, inteligentny; por. trefniś: błazen. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — ucieszny, zabawny. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — żartobliwy. [przypis edytorski]

trefnym (daw.) — wyszukany, dowcipny, inteligentny; por. trefniś. [przypis edytorski]

trefunek (daw.) — traf, przypadek. [przypis edytorski]

trefunek (daw.) — traf. [przypis edytorski]

trefunek (daw.) — traf, zbieg okoliczności. [przypis edytorski]

tren (daw.) — tabor wojskowy. [przypis edytorski]

trianguł (daw.) — trójkąt, tu: instrument muz. w postaci metalowego pręta wygiętego w kształt trójkąta. [przypis edytorski]

trójgran (daw.) — trójścian; kształt wyodrębniony przez trzy płaszczyzny zbiegające się w jednym wierzchołku, mający trzy granie, czyli ostro zarysowane krawędzie. [przypis edytorski]

trójgrany (daw.) — o trójkątnym przekroju. [przypis edytorski]

trocha (daw., gw.) — trochę. [przypis edytorski]