Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | bez liczby pojedynczej | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | przestarzałe | rosyjski | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski

Według języka: wszystkie | English | français | lietuvių | polski


Znaleziono 1784 przypisów.

konsultum (z łac.) — rada. [przypis redakcyjny]

konsul — „w czasie Rzeczypospolitej Rzymskiej najwyższa władza do roku tylko trwająca; dwóch zaś corocznie konsulów obierano”. (Zbiór potrzebn. wiad.). Asystą konsulów było 12 liktorów, o których por. Pan niewart sługi, przyp. do ww. 103–104. [przypis redakcyjny]

konsyderacja (z łac.) — myśl, rozwaga. [przypis redakcyjny]

konsyderacji mniejszej — mniejszego znaczenia. [przypis redakcyjny]

konsyderacyja — poszanowanie, uznanie. [przypis redakcyjny]

konsyderacyja — uwaga. [przypis redakcyjny]

konsyliarz — w ten sposób tytułowano dawniej lekarza. [przypis redakcyjny]

konsyliarz (z łac. consiliarius: doradca) — dawna nazwa lekarza. [przypis redakcyjny]

konsystencja (z łac.) — stanowisko, leże. [przypis redakcyjny]

konsystencja (z łac.) — tu: zakładanie obozu, obozowanie. [przypis redakcyjny]

konsystorz — urząd podległy biskupowi, kancelaria diecezjalna. [przypis redakcyjny]

kontemplacyje (lm) — rozmyślania. [przypis redakcyjny]

kontempt (daw., z łac.) — wzgarda, obelga. [przypis redakcyjny]

kontempt (łac.) — obraza, zniewaga, lekceważenie. [przypis redakcyjny]

kontempt (z łac.) — lekceważenie, pogarda. [przypis redakcyjny]

kontempt (z łac.) — ubliżenie. [przypis redakcyjny]

kontempt (z łac.) — wzgarda, lekceważenie. [przypis redakcyjny]

kontempt (z łac.) — zniewaga, obraza; pogarda, lekceważenie. [przypis redakcyjny]

kontempt — zniewaga. [przypis redakcyjny]

kontentacja — zaspokojenie (pieniężne), odprawa. [przypis redakcyjny]

kontentacja (z łac.) — spełnienie żądań, zadośćuczynienie. [przypis redakcyjny]

kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis redakcyjny]

kontentować się — zadowolić się, uznać. [przypis redakcyjny]

kontentować się (z łac.) — zadowalać się, poprzestawać na czymś. [przypis redakcyjny]

konterfekt — obraz, przykład. [przypis redakcyjny]

konterfekt (przestarz.) — obraz. [przypis redakcyjny]

kontestacja — tu: obietnica. [przypis redakcyjny]

kontest (daw.) — oświadczenie. [przypis redakcyjny]

kontest (daw.) — świadectwo. [przypis redakcyjny]

kontest (daw.) — tu: oświadczenie. [przypis redakcyjny]

kontest — tu: wyświadczenie. [przypis redakcyjny]

kontradicenta — przeciwnika, sprzeciwiającego się. [przypis redakcyjny]

kontradykować — sprzeciwiać się. [przypis redakcyjny]

kontraktu towarzystwa umowy społecznej — termin upowszechniony przez Rousseau, przez Staszica rozumiany jako system zobowiązań wzajemnych jednostek oraz względem całości i rodu ludzkiego, wypływających z natury człowieka, która jest tworem Boga (jak u Buffona). [przypis redakcyjny]

kontrakty (starop.) — [tu:] umowy. [przypis redakcyjny]

kontrakty — zjazdy doroczne jakiejś prowincji dla załatwiania spraw handlowych i majątkowych. [przypis redakcyjny]

kontrakty — zjazdy szlachty na doroczne jarmarki dla celów handlowych i towarzyskich. Szczególnym powodzeniem cieszyły się kontrakty lwowskie, dubieńskie i kijowskie. [przypis redakcyjny]

kontramarkarnia — szatnia. [przypis redakcyjny]

kontredans (fr. contredance) — lub: kadryl. Nazwa pochodzi stąd, że w przeciwieństwie do tańców wirowych, tańczą go pary naprzeciw siebie. Kadryl był pierwotnie tańcem angielskim. Tańczono go w 4, 6 lub więcej par, z 5 lub 6 figurami. Muzyka w takcie 2/4 i 6/8 z 8–taktowymi repetycjami. [przypis redakcyjny]

kontredans — melodia tańca zbiorowego, w którym po dwie pary stoją naprzeciw siebie i wykonują różne figury. [przypis redakcyjny]

kontrować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis redakcyjny]

kontrowersja (z łac.) — spór, sprzeczka, nieporozumienie. [przypis redakcyjny]

kontrowersja (z łac.) — tutaj: opis sprawy, składany przez strony po wyroku pisarzowi sądu. [przypis redakcyjny]

kontrowersji — sprzeciwu, sporu, w dawnej Polsce: opis sprawy, składany przez strony po wyroku pisarzowi sądu. [przypis redakcyjny]

kontrowertować — spierać się. [przypis redakcyjny]

kontrowertować — utrzymywać. [przypis redakcyjny]

kontumelia — zniewaga. [przypis redakcyjny]

kontusz — starop. wierzchni strój męski. [przypis redakcyjny]

kontusz — wzięty wraz z nazwą od Węgrów i Turków, nie był wcale rodowitym strojem polskim, jak mniema Kitowicz. [przypis redakcyjny]

kontynencja — umiarkowanie, miara. [przypis redakcyjny]

konwenansowe szpangi — kajdany, więzy konwenansu, utartej i przyjętej formy bycia w sensie towarzyskim lub obyczajowo-moralnym. [przypis redakcyjny]

Konwencja — [Konwent Narodowy], francuski parlament rewolucyjny (1792–1795), który skazał na śmierć Ludwika XVI i proklamował republikę. [przypis redakcyjny]

Konwencja — Konwent Narodowy, rewolucyjne przedstawicielstwo ludu francuskiego po obaleniu monarchii w latach 1792–1795. [przypis redakcyjny]

konwersacja — rozmowa towarzyska, zabawa. [przypis redakcyjny]

konwersacja — tu: zabawa. [przypis redakcyjny]

konwersacje — towarzyskie pogawędki, zabawy. [przypis redakcyjny]

konwikt dla paniąt — tzw. Collegium Nobilium, założone przez St. Konarskiego w Warszawie w r. 1740. [przypis redakcyjny]

konwinkować — zbijać. [przypis redakcyjny]

konwój (z wł.) — eskorta, straż dodana. [przypis redakcyjny]

konwokacja — sejm konwokacyjny, zjazd szlachty, ustalający termin i sposób wyboru króla. [przypis redakcyjny]

konwokacja — tj. sejm konwokacyjny, zjazd szlachty, na którym ustalano miejsce i warunki elekcji nowego króla. [przypis redakcyjny]

konwokować — pospraszać. [przypis redakcyjny]

kopce sypać — graniczyć (granice często były oznaczane kopcami). [przypis redakcyjny]

Kopernik — tu: wyzwisko warszawskie. [przypis redakcyjny]

koper — od czasów starożytnych znany był jako afrodyzjak. [przypis redakcyjny]

kopersztych (z niem. Kupferstich) — miedzioryt. [przypis redakcyjny]

koperwas (niem. Kupferwasser) — siarczan miedzi. [przypis redakcyjny]

kopij — dziś popr. forma D. lm: kopii. [przypis redakcyjny]

korabl — Mamy w języku polskim korab, toż samo co: statek, okręt; Trembecki dla harmonii i nowości zmienił cokolwiek dawny wyraz, przybierając zakończenie z języka pobratymczego. [przypis redakcyjny]

kordiał — napój pokrzepiający. [przypis redakcyjny]

kordialnie — serdecznie. [przypis redakcyjny]

Kordubeńczyk — mieszkaniec miasta Korduby (Kordowa) w Hiszpanii, tu zamiast: Hiszpan. [przypis redakcyjny]

kordygarda (z fr.) — izba w strażnicy żołnierskiej (na odwachu). [przypis redakcyjny]