Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7379 przypisów.
adjuvat (łac. adiuvo, adiuvere) — pomaga, wspiera. [przypis edytorski]
Adju — zniekszt. franc. pożegnanie audieu. [przypis edytorski]
A. D. (łac.) — Anno Domini, roku pańskiego. [przypis edytorski]
ad (łac.) — na. [przypis edytorski]
adlaborabunt (łac.) — nastawać będą. [przypis redakcyjny]
A dla nas już jest szczęście — echo mówi: «nie ma». — Pomysł zapożyczony z Narzeczonej z Abydos (III, 27): „Hark! to the huried question of Despair: When is my Child? an Echo answers — Where?”. [przypis redakcyjny]
adlatus (daw.) — przyboczny, pomocnik, zaufany. [przypis edytorski]
adlatus (daw.) — przyboczny, zaufany; z połączenia łac. ad (przy) i latus (bok). [przypis edytorski]
ad leones! (łac.) — dla lwów! [przypis edytorski]
Adler, Alfred (1870–1937) — austriacki psychiatra, psycholog i pedagog, kontynuator nauki Freuda, w 1911 r. odrzucił jednak koncepcję dominanty seksualnej we freudowskiej teorii osobowości, wystąpił z ruchu psychoanalitycznego, stworzył podstawy psychologii indywidualnej. Od 1924 roku zamieszkał w USA, a od 1929 r. był profesorem Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Autor m.in. Praxis und Theorie der Individualpsychologie (1920) i Studien über die Minderwertigkeit von Organen (1920); tę ostatnią zapewne wspomina Witkiewicz w przypisie jako główną pracę Adlera. [przypis edytorski]
Adler, Alfred (1870–1937) — austriacki psychiatra, współpracownik Zygmunta Freuda, twórca koncepcji osobowości, opartej na świadomości własnej słabości, odczuwanej w dzieciństwie. Linia przewodnia życia a. plan życiowy to system ideałów i celów, kształtujących osobowość każdego człowieka, a wynikających z przeżyć okresu dzieciństwa. [przypis edytorski]
Adlerhorst — nazwa polska: Orłowo; obecnie dzielnica Gdyni. [przypis edytorski]
ad libitum (łac.) — do woli, ile tylko chcą. [przypis redakcyjny]
ad libitum (Latin) — literally „at one's pleasure”, in music means „repeat as many times as you want”. [przypis edytorski]
ad limina Apostolorum (łac.) — do progów apostolskich. [przypis edytorski]
ad limina apostolorum (łac.) — do progów apostolskich (tj. do Rzymu). [przypis edytorski]
ad limina apostolorum (łac.) — dosł. do progów apostołów; przen. określenie wizyty w Stolicy Apostolskiej, tj. w Watykanie, będącym siedzibą najwyższych władz kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
ad locum electionis (łac.) — na miejsce obioru. [przypis redakcyjny]
ad locum facti (łac.) — na miejsce uczynku. [przypis redakcyjny]
ad maioram gloriam (łac.) — dla większej chwały. [przypis edytorski]
ad maiorem Dei gloriam (łac.) — dla większej chwały bożej. [przypis edytorski]
ad maiorem Dei gloriam (łac.) — na większą chwałę Bożą. [przypis edytorski]
ad maiorem gloriam (łac.) — na większą chwałę. [przypis edytorski]
ad manes fratrum (łac.) — duchom (manom) braci. [przypis edytorski]
ad manus (łac.) — do rąk. [przypis redakcyjny]
Admar — biskup z Puy, legat papieski. [przypis redakcyjny]
ad Martem (łac.) — do Marsa. [przypis edytorski]
Ad me non pertinet! (łac.) — Nie obchodzi mnie to! [przypis edytorski]
ad meridiem (łac.) — ku południowi. [przypis redakcyjny]
ad metam (łac.) — do celu. [przypis redakcyjny]
Admet (mit. gr.) — król Feraj w Tesalii, na którego dworze Apollo przez 10 lat był za karę pasterzem. [przypis edytorski]
Admet — postać z mitologii greckiej, uczestnik wyprawy Argonautów oraz polowania na dzika kalidońskiego; ukarany za zabójstwo Apollo przez dziewięć lat musiał służyć mu jako pasterz. [przypis edytorski]
ad minimum (łac.) — co najmniej, najmniej. [przypis edytorski]
ad minimum (łac.) — najmniej. [przypis redakcyjny]
administracją (daw. forma) — dziś B.lp: administrację. [przypis edytorski]
administracji — [w] wymierzaniu. [przypis redakcyjny]
admirabilia (łac.) — sprawy godne podziwu. [przypis redakcyjny]
admiracja (daw., z łac.) — podziw, uwielbienie. [przypis edytorski]
admiracja — podziw, uwielbienie. [przypis edytorski]
admiracja (z łac.) — podziw, uwielbienie. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część pierwsza
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
admirał, własc. rusałka admirał — łac. Vanessa atalanta, brązowo-pomarańczowy motyl, często spotykany w Europie. [przypis edytorski]
admirał — w oryg.: nauarcha, dowódca floty. [przypis edytorski]
admirari id est philosophari (łac.) — dziwić się to znaczy filozofować. [przypis edytorski]
admirator (łac.) — wielbiciel, entuzjasta. [przypis edytorski]
admirator — wielbiciel. [przypis edytorski]
admirator (z łac.) — wielbiciel, entuzjasta. [przypis edytorski]
admirator (z łac.) — wielbiciel. [przypis edytorski]
admirować (daw., z łac.) — uwielbiać, podziwiać. [przypis edytorski]
admirować — podziwiać, zachwycać się. [przypis edytorski]
admirować (z fr.) — podziwiać. [przypis redakcyjny]
ad mitiorem et saniorem mentem (łac.) — do spokoju i zdrowego rozsądku. [przypis redakcyjny]
ad modernum (…) statum — do obecnego stanu. [przypis redakcyjny]
Admodum Reverendis, Venerabilibus honorandisque viris praepositis (…) citamus pro eo — Wielce wielebnym, czcigodnym i szanownym proboszczom, plebanom, wikariuszom, komendarzom, altarystom, psałterzystom, mansjonarzom, kierownikom szkół, organistom i innym uprawnionym wykonawcom, wezwanym mocą niniejszego pisma, pozdrowienie w Panu. Polecamy wam na mocy świętego posłuszeństwa i pod karą ekskomuniki (klątwy), abyście na instancję N. N., gdy i kiedy będziecie wezwani lub który z was będzie wezwany, osobiście przystąpiwszy do N. N. zapozwali go, którego my także zapozywamy o to… [itd.]. [przypis redakcyjny]
admonicja — napomnienie, nagana. [przypis redakcyjny]
admonicja — upomnienie, przygana. [przypis edytorski]
admonicja — upomnienie, przygana. [przypis edytorski]
admonicja (z łac., daw.) — przygana, upomnienie. [przypis edytorski]
admonicja (z łac.) — upomnienie. [przypis edytorski]
admonicji — upomnienia, wezwania. [przypis redakcyjny]
ad munditiem (łac.) — ku ochędóstwu. [przypis redakcyjny]
ad mutuum amplexum (łac.) — dla wzajemnego powitania. [przypis redakcyjny]
adnakoż (z ros.) — jednakże. [przypis autorski]
Ad nos (…) aura — Vergilius, Aeneida, VII, 646. [przypis tłumacza]
ad notam (łac.) — do pamięci. [przypis edytorski]
Ad nullum (…) languet — Maximianus Pseudo-Gallus, Elegiae I, 125. [przypis tłumacza]
adobe (hiszp.) — cegła suszona na słońcu, która nie jest dodatkowo wypalana. [przypis edytorski]
ad oboedientiam (łac.) — do posłuszeństwa. [przypis redakcyjny]
ad occidentem (łac.) — na zachodzie. [przypis redakcyjny]
ad oculos (łac.) — dosł.: do oczu, przed oczy; naocznie. [przypis edytorski]
ad oculos (łac.) — naocznie. [przypis edytorski]
adolescencja (z łac.) — młodość, wiek młodzieńczy. [przypis redakcyjny]
adolescentia (łac.) — młodość. [przypis redakcyjny]
Adolf Abrahamowicz (1849–1899) — komediopisarz, współpracował z Ryszardem Ruszkowskim (Oddajcie mi żonę, Florek, Mąż z grzeczności). [przypis edytorski]
Adolf Bocheński znakomicie określił tę dzisiejszą bolszewizującą Polskę — w „Problemach” z 15 grudnia 1934 r. [przypis autorski]
Adolf (fr. Adolphe) — powiastka Benjamina Constanta (1767–1830) wyd. w 1816, arcydzieło fr. literatury romantyzmu, opowiadająca o miłości introwertycznego, melancholijnego młodego narratora do starszej kobiety. [przypis edytorski]
Adolf, Korynna, Klaryssa, Manon — tytułowe postaci z popularnych powieści: Adolf (1816) Beniamina Constanta, Korynna czyli Włochy (1807) Madame de Staël, Klaryssa czyli historia młodej damy (1748) Samuela Richardsona i Historia kawalera des Grieux i Manon Lescaut (1731) Antoine'a Prévosta. [przypis edytorski]
Adolf Pilch ps. „Dolina” (1914–2000) — cichociemny, uczestnik kampanii francuskiej 1940 r., zrzucony w kraju w lutym 1943, dowódca partyzantki AK w Górach Świętokrzyskich i na Nowogródczyźnie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii. [przypis edytorski]
Adolf, wielki książę Luksemburga (1817–1905) — pierwszy wielki książę Luksemburga z niemieckiej dynastii Nassau (od 1890), wcześniej książę Nassau (1839–1866), zdetronizowany przez Prusaków po zajęciu i aneksji jego księstwa. [przypis edytorski]
Adolphe Georges Guéroult (1810–1872) — fr. publicysta i polityk, zwolennik doktryny Saint-Simona, antyklerykał, postulował rozdział religii i państwa. [przypis edytorski]
a Domino factum est istud (łac.) — owa rzecz jest stworzona przez Boga. [przypis redakcyjny]
ad omnes praerogativas (łac.) — do wszystkich przywilejów; do wszelkiego pierwszeństwa. [przypis edytorski]
Adon — Adonis, mityczny młodzian, kochany przez Afrodytę; tu: kochanek. [przypis redakcyjny]
Adonai a. Adonaj (hebr.) — Pan; określenie biblijnego Boga z powodów religijnych używane w judaizmie zamiast właściwego imienia: Jahwe. [przypis edytorski]
Adonai (hebr.) — Wszechmocny; określenie Boga, zamiast właściwego imienia: Jahwe, którego przepisy religii żydowskiej zabraniały wymawiać. [przypis redakcyjny]
Adonais — elegia Shelleya na cześć Keatsa z 1821 r. [przypis edytorski]
Adonais — elegia Shelleya na śmierć Johna Keatsa, opublikowana w 1821 roku. [przypis edytorski]
Adoni (…) nen ral — po hebrajsku. [przypis tłumacza]
Adonisa po dachach nieszpory — Adonis, ulubieniec Afrodyty, zginął na polowaniu, a śmierć ta wprawiła boginię w rozpacz. Z krwi jego wykwitnął na rozkaz Afrodyty piękny kwiat leśny, anemone. Kult Adonisa był bardzo rozpowszechniony śród kobiet, a święta na cześć jego były liczne i wcale nie należały do bardzo przyzwoitych. [przypis tłumacza]
Adonis (mit. gr.) — młodzieniec, który ze względu na swą urodę był ukochanym Afrodyty i Persefony; boginie rywalizowały o niego, w efekcie sprzeczki bogów Adonis zginął stratowany przez dzika, lecz został wskrzeszony przez Zeusa; w staroż. Grecji Adonis był otoczony kultem, który dotarł w te rejony w okresie archaicznym z terenów bliskowschodnich: śmierć i zmartwychwstanie Adonisa odzwierciedlały cykliczne zmiany w przyrodzie (stąd u Safony wzmianka o jesiennych liściach w chwili śmierci Adonisa). [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — młodzieniec, ulubieniec Afrodyty. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — niezwykłej urody młodzieniec, w którym zakochała się Afrodyta; gdy zginął na polowaniu rozdarty kłami dzika, bogini uprosiła Zeusa, aby wyprowadził duszę kochanka z Hadesu i oblekł ją w dawne piękne ciało; odtąd Adonis sześć miesięcy spędzał przy Afrodycie, pozostałą część roku w świecie umarłych. [przypis redakcyjny]
Adonis (mit. gr.) — otaczany kultem piękny młodzieniec, w którym kochały się boginie Afrodyta i Persefona. Na skutek sprzeczki bogów Adonis zginął stratowany przez dzika, po czym został wskrzeszony przez Zeusa. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — otaczany kultem piękny młodzieniec, w którym kochały się boginie Afrodyta i Persefona. Na skutek sprzeczki bogów Adonis zginął stratowany przez dzika, po czym został wskrzeszony przez Zeusa. Kult Adonisa dotarł do Grecji w okresie archaicznym z terenów bliskowschodnich. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — otaczany kultem piękny młodzieniec, w którym kochały się boginie Afrodyta i Persefona. Na skutek sprzeczki bogów Adonis zginął stratowany przez dzika, po czym został wskrzeszony przez Zeusa. Kult Adonisa dotarł do Grecji w okresie archaicznym z terenów bliskowschodnich, jego śmierć i zmartwychwstanie odzwierciedlały cykliczne zmiany w przyrodzie. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — otaczany kultem piękny młodzieniec, w którym kochały się boginie Afrodyta i Persefona, rywalizujące o niego; kiedy zginał na polowaniu, rozszarpany przez dzika, Afrodyta uprosiła Zeusa, by pozwolił Adonisowi spędzać z nią wiosnę i lato na ziemi, a jesień i zimę z Persefoną w krainie zmarłych. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — piękny chłopiec, ulubieniec Afrodyty. [przypis redakcyjny]
Adonis (mit. gr.) — piękny młodzieniec, o którego spierały się Afrodyta i Persefona. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — piękny młodzieniec, ulubieniec bogini Afrodyty. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — ulubieniec bogini piękna i miłości, Afrodyty; tu: czuły kochanek. [przypis edytorski]
Adonis (mit. gr.) — w mitologii greckiej piękny młodzieniec, ulubieniec Afrodyty. [przypis edytorski]
