Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 14515 przypisów.

Styl (…) drapieżna królewska swoboda we władaniu (…) rzeczami — S. Brzozowski, Kultura i życie, s. 80. [przypis autorski]

styl Elżbiety — styl architektoniczny wczesnego renesansu, związany z panowaniem ang. królowej Elżbiety I (1558–1603), charakterystyczny dla budownictwa świeckiego (pałace, rezydencje, szkoły), łączył cechy gotyku z renesansową ornamentyką, inspirowany m.in. sztuką włoską i flamandzką. [przypis redakcyjny]

stylet (z wł. stiletto) — sztylet; krótka biała broń kłująca; także puginał, tulich. [przypis edytorski]

stylisko — drąg stanowiący uchwyt do narzędzia. [przypis edytorski]

styl jego jest bezpośredni, żywy — Oczywiście w najszczęśliwszych momentach, poza licznymi zaniedbaniami wynikłymi z improwizowanego charakteru tych fragmentów. [przypis tłumacza]

styl — narzędzie żelazne lub miedziane, którem w starożytności pisano a właściwie ryto ostrym końcem na woskowych tabliczkach, a tępym końcem, gdy była tego potrzeba, zamazywano. [przypis redakcyjny]

stylometria — rodzaj analizy tekstu (a. innego dzieła sztuki), oparty na metodzie statystycznej charakterystyki stylu, mający na celu wykrycie fragmentów, które potencjalnie mógł napisać ktoś inny niż główny autor tekstu. [przypis edytorski]

stylo (z fr.) — pióro wieczne. [przypis edytorski]

Stylpon filozof (…) — Diogenes Laertios, Stilpon z Megary [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, II, 117. [przypis tłumacza]

Styl Rzymian odznaczał się tym (…) — por. Cicero, Academica, II, 47 (zakończenie). [przypis tłumacza]

styl warszawskich Rozmaitości — chodzi o styl gry aktorskiej ugruntowany w warszawskim Teatrze Rozmaitości. [przypis edytorski]

Styl zatem, gdy dobrze się zastanowić, „jest to właśnie indywidualna, konkretna treść, (…) którą dany twórca ujawnia, uświadamia — Stanisław Brzozowski, Fryderyk Nietzsche, Stanisławów 1907, s. 60. [przypis autorski]

styl (z łac.) — rylec, narzędzie do rycia liter na woskowanych tabliczkach. [przypis edytorski]

styma — estyma, cena. [przypis redakcyjny]

stymfalijskie ptaki (mit. gr.) — drapieżne ptaki, żyjące nad jeziorem Stymfalos w Arkadii; wystrzelane z łuku przez Heraklesa. [przypis edytorski]

Stymfalos – staroż. greckie miasto w płn.-wsch. Arkadii, nad jeziorem o tej samej nazwie. [przypis edytorski]

stymulans (z łac.) — bodziec. [przypis edytorski]

stymulować — podniecać, popychać ku czemuś. [przypis redakcyjny]

stynka — gatunek małej rybki. [przypis edytorski]

stynki — Odmiana ryby zwanej caplin, występująca głównie koło wybrzeża Nowej Funlandii. [przypis redakcyjny]

stypa — tu: dziwna i ciekawa awantura (a zwykle stypą nazywa się uroczysty obiad po pogrzebie). [przypis edytorski]

stypa — uczta po pogrzebie. [przypis redakcyjny]

stypa — uczta urządzana po pogrzebie przez bliskich zmarłego. [przypis edytorski]

stypa — uczta urządzana przez rodzinę zmarłego po pogrzebie. [przypis edytorski]

stypa (z łac.) — uczta po ceremonii pogrzebowej. [przypis edytorski]

styrać — dziś popr. forma: sterać; wyczerpać, wyniszczyć przez trudy. [przypis edytorski]

styraks — balsamiczna żywica pozyskiwana ze styrakowców (Styrax), drzew rosnących w Azji Wschodniej. [przypis edytorski]

styrczeć — dziś popr.: sterczeć. [przypis edytorski]

styrczydło — wysoki, sterczący człowiek. [przypis autorski]

styr — dzis popr.: ster. [przypis edytorski]

Styria — kraina hist. w środkowej Europie, daw. księstwo, od 1278 razem z Austrią stało się podstawą potęgi Habsburgów; ob. w większości na terenie Austrii, częściowo w płn. Słowenii. [przypis edytorski]

Styria (niem. Steiermark, słoweń. Štajerska) — kraina historyczna, dziś w granicach Austrii i Słowenii. [przypis edytorski]

styrmanić — zmarnotrawić. [przypis autorski]

styrmić się (gw.) — regionalizm podhalański: piętrzyć się, układać się w styrmy, tj. w stosy, sterty. [przypis edytorski]

Styr — rzeka na Wołyniu, w pł.-zach. części Ukrainy, dopływ Prypeci; nad Styrem leży miasto Łuck. [przypis edytorski]

styskować (daw.) — skarżyć się, narzekać, utyskiwać. [przypis edytorski]

stywa — kozica (styk) u pługa (z łac. stiva). [przypis redakcyjny]

Suárez, Francisco (1548–1617) — hiszpański jezuita, filozof, teolog, autor wielu dzieł, wykładał w min. w Salamance i Rzymie; uważany za najwybitniejszego scholastyka od czasów Tomasza z Akwinu. [przypis edytorski]

suadibilis (łac.) — taki, którego łatwo namówić, przekonać; ustępliwy. [przypis edytorski]

suae religionis (łac.) — ich wyznania. [przypis redakcyjny]

Suahili a. Waswahili — lud zamieszkujący tereny Afryki Wschodniej, głównie wybrzeża Kenii, Tanzanii i płn. Mozambiku. [przypis edytorski]

Suard, Jean-Baptiste-Antoine (1732–1817) — francuski literat i dziennikarz. [przypis edytorski]

Suarez — Suarezów jest dwóch: cytowany już Franciszek Suarez i mniej znany Jan Franciszek Suarez, hiszp. teolog z XVI w. [przypis tłumacza]

Suave (…) laborem — Lucretius, De rerum natura II, 1. [przypis tłumacza]

suave mari magno (łac.) — „miło wielkie morze” (wzburzone wichrem obserwować z brzegu, patrząc na trudy żeglarza), cytat z poematu Lukrecjusza O naturze wszechrzeczy (De rerum natura) II, 1–2. [przypis edytorski]

Suave mari magno (łac.) — „Miło wielkie morze” (wzburzone wichrem obserwować z brzegu, patrząc na trudy żeglarza), cytat z poematu Lukrecjusza O naturze wszechrzeczy (De rerum natura) II, 1–2. [przypis edytorski]

Suavis (…) memoria — Cicero, De finibus bonorum et malorum, II, 32. [przypis tłumacza]

subaltern (daw., z łac.) — podwładny; młodszy oficer. [przypis edytorski]

subaltern (daw., z łac.) — podwładny. [przypis edytorski]

sub auspiciis imperatoris (łac.) — pod patronatem cesarza. [przypis edytorski]

sub conditione (łac.) — pod warunkiem. [przypis edytorski]

subdelegatów — pełnomocników niższego stopnia. [przypis redakcyjny]

subdelegat — w czasach absolutystycznych urzędnik, pomagający intendentowi w administrowaniu. [przypis edytorski]

subdiakon — najwyższy rangą z pomocniczych urzędów kościelnych. [przypis edytorski]

subhastacja (z łac.) — postępowanie egzekucyjne na mocy wyroku sądu mające na celu sprzedaż dóbr dłużnika na licytacji; wywłaszczenie na mocy wyroku sądowego. [przypis edytorski]

subhastacja (z łac.) — przymusowe wywłaszczenie na mocy wyroku. [przypis edytorski]

subhasta (daw., z łac.) — wyprzedaż, licytacja. [przypis edytorski]

subiacebit (łac.) — będzie podlegać. [przypis edytorski]

subicimus (łac.) — poddajemy. [przypis redakcyjny]

subiectum (łac.) — indywiduum. [przypis edytorski]

subiectum (łac.) — obiekt. [przypis edytorski]

subiectum (łac.) — osoba. [przypis redakcyjny]

subiekcja (daw.) — kłopot, problem, trud. [przypis edytorski]

subiekcja (daw., pot.) — kłopot. [przypis edytorski]

subiekcja (daw., z łac.) — kłopot, trud. [przypis edytorski]

subiekcja (daw., z łac. subiectio: podsuwanie) — kłopot, trud. [przypis edytorski]

subiekcja — kłopot, trud. [przypis edytorski]

subiekcja (z łac.) — kłopot. [przypis edytorski]

subiekt (daw.) — człowiek, indywiduum. [przypis edytorski]

subiekt (daw.) — sprzedawca w sklepie. [przypis edytorski]

subiekt (daw., z łac.) — tu: osoba, jednostka. [przypis edytorski]

subiekt (przestarz.) — sprzedawca. [przypis edytorski]

subiekt (przestarz.) — sprzedawca, sklepikarz. [przypis edytorski]

subiekt (tu daw.) — sprzedawca, ekspedient. [przypis edytorski]

subiekt (tu daw.) — sprzedawca w sklepie, ekspedient. [przypis edytorski]

subiektywny — zgodny z perspektywą osoby formułującej sądy i zależny od jej perspektywy. [przypis edytorski]

sub Iove (łac.: pod Jowiszem) — pod gołym niebem. [przypis edytorski]

subit inertiae dulcedo animos, et invisa primo desidia, postremo amator (łac.) — opanowuje umysły słodycz gnuśności, a niecierpiana z początku bezczynność, staje się w końcu ulubioną. [przypis redakcyjny]

sub iugum missi (łac.) — wzięci pod jarzmo. [przypis edytorski]

subiungam (łac.) — załączę. [przypis redakcyjny]

Subjectivität, Objectivität, Idee, Begriff, Selbstbewusstsein (niem.) — podmiotowość, przedmiotowość, idea, pojęcie, świadomość. [przypis redakcyjny]

sub Jove (łac.) — pod Jowiszem, tj. pod gwiazdami. [przypis redakcyjny]