Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 449 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 161154 przypisów.
pokupił winę (daw.) — „zyskał” winę, zawinił; por. też daw. wina: grzywna, kara pieniężna. [przypis edytorski]
pokupki (z ros.) — zakupy. [przypis edytorski]
pokup — pokupność; popularność wśród nabywców. [przypis edytorski]
pokup — popyt, zapotrzebowanie na rynku na jakiś towar. [przypis edytorski]
pokup — zbyt. [przypis edytorski]
pokurć a. pokurcz — gatunek psa, mieszaniec charta i brytana. [przypis edytorski]
pokurć — pogardliwie o niedużych, dość brzydkich zwierzętach. [przypis edytorski]
pokurć — pogardliwie o niedużym, dość brzydkim zwierzęciu. [przypis edytorski]
pokusa (daw.) — duch piekielny, mara. [przypis redakcyjny]
pokusa piekielna — [tu:] zły duch. [przypis redakcyjny]
pokusa (starop.) — tu: zły duch. [przypis redakcyjny]
pokusa — [tu:] duch piekielny, mara. [przypis redakcyjny]
pokusić (starop.) — spróbować. [przypis edytorski]
pokusić (starop.) — [zakąsić, spróbować; tu:] doświadczyć. [przypis redakcyjny]
Pokusimy, da-li się, miru w rozhoworze — spróbujemy, jeśli to możliwe, uzyskania pokoju w rozmowie. [przypis redakcyjny]
pokusy — diabelskie. [przypis redakcyjny]
pokusy piekielne (starop.) — [tu:] diabły. [przypis edytorski]
pokusy (starop.) — tu: diabły. [przypis edytorski]
pokuszać się na co (starop.) — skusić się na co. [przypis edytorski]
pokuszać (starop.) — doświadczać; [wodzić na pokuszenie]. [przypis redakcyjny]
pokusza — kusi. [przypis edytorski]
pokuszę się (starop.) — spróbuję. [przypis edytorski]
pokutę — to znaczy codziennie, gdyż dzień śmierci jest nieznany. [przypis tłumacza]
pokutił niemnożeczko (z ros. кутить: hulać, lumpować) — pohulałem troszeczkę. [przypis edytorski]
pokutować — tu: tkwić (na jaju), musieć wysiadywać. [przypis edytorski]
pokwapić (daw.) — pospieszyć się. [przypis redakcyjny]
pokwapić się (daw.) — pospieszyć się. [przypis edytorski]
połączać — dziś popr.: łączyć. [przypis edytorski]
połączenie drogi mlecznej z andromedą — według obserwacji naukowców Droga Mleczna, rodzima galaktyka ziemska, i galaktyka Andromedy zbliżają się do siebie nieuchronnie; początkowo przewidywano, że proces ostatecznego zderzenia i połączenia dwóch struktur galaktycznych w jedną nową rozpocznie się za 4 miliardy lat i potrwa przez kolejnych kilka miliardów, obecnie szacuje się, że może to nastąpić wcześniej (za ok. 3,75 mld lat). [przypis edytorski]
połączon — daw. skrócona forma od: skrócony. [przypis edytorski]
połączonych z jakimś działaniem — „cum aliqua actualitate”. Ewald 46, Kirchmann 23, Stern 33, Gebhardt § 58: „Wirklichkeit”. Elwes 21 i Boyle § 58: „reality”. Biorą oni widocznie „actualitas” z powodu następujących wyrazów: „sive existentia” za synonim. Z miejscem na s. 26, 5, gdzie czytamy: „odpowiadającej treści rzeczy albo też jej działaniom”, „quae ad essentias refertur, vel etiam ad actiones” widać, że chodzi o działanie. Saisset 319 i Appuhn 251 przełożyli: „actualité” i White 30: „actuality”. [przypis tłumacza]
połączył Bóg (…) swoje (…) Imię z imieniem Izrael — końcówka słowa Izrael „el” oznacza „Bóg” [przypis tłumacza]
połączył w jednych rękach władzę prawodawczą i władzę zwierzchniczą — w rękach decemwirów. [przypis tłumacza]
Połąga (lit. Palanga) — miasto na zachodzie Litwy, położone nad Morzem Bałtyckim, znany kurort nadmorski. [przypis edytorski]
Połąga (lit. Palanga) — miasto w zach. Litwie, położone nad Morzem Bałtyckim. [przypis edytorski]
poła — brzeg ubrania (płaszcza, marynarki itp.). [przypis edytorski]
połać — duży fragment przestrzeni. [przypis edytorski]
po łacinie jeździć konno — nieumiejętnie, jak nowicjusz (żartobliwie o jeźdźcu dobrze wykształconym, ale bez praktyki w jeździe konnej). [przypis edytorski]
poła — dolna część jednej połowy ubioru rozpinającego się z przodu, takiego jak marynarka czy frak. [przypis edytorski]
poła — dolna część odzieży np. płaszcza. [przypis edytorski]
poła — dolna część ubioru rozpinanego z przodu. [przypis edytorski]
poła — dolny fragment ubrania rozpinającego się z przodu. [przypis edytorski]
poła — jedna z dwóch dolnych części rozpinanego ubrania, takiego jak np. marynarka. [przypis edytorski]
połamać kiełbaski na kolanie — W języku francuzkim przysłowiowe wyrażenie na określenie czegoś niemożliwego. [przypis tłumacza]
połamaniec a. łamaniec — tradycyjny wigilijny deser kuchni wschodniej, rodzaj kruchych ciastek pszennych podawanych z masą makową. [przypis edytorski]
Połanieccy — odniesienie do bohaterów powieści obyczajowej Rodzina Połanieckich autorstwa Henryka Sienkiewicza, przedstawiającej losy małżeństwa: kupca Stanisława Połanieckiego ze zubożałą szlachcianką Marynią. [przypis edytorski]
Połaskotał się po gardle, by wywołać śmiech — w oryginale niem.: Er kitzelte sich, um zu lachen: korciło go, żeby się roześmiać. [przypis edytorski]
połatka — siedzenie urządzone dla myśliwych w formie ławy (półeczki) między drzewami, służące do zaczajania się na zwierzę (dzika, niedźwiedzia) przywabionego jedzeniem zostawionym na przynętę. [przypis edytorski]
po łebku — dziś popr.: po łebkach. [przypis edytorski]
połeć — duży kawałek. [przypis edytorski]
połeć — duży kawał słoniny lub mięsa. [przypis edytorski]
połechtać — tu: sprawić przyjemność. [przypis edytorski]
połknąć pigułę — tu: przyjąć kulę; zostać ranionym kulą z broni palnej. [przypis edytorski]
połknął do spółki z du Tilletem (…) Bridau — [por.] Kawalerskie gospodarstwo. [przypis tłumacza]
połóg — okres po porodzie. [przypis edytorski]
połóżmy — przypuśćmy. [przypis autorski]
Połock — miasto u ujścia rzeki Połoty do Dźwiny, dziś w płn. części Białorusi. Warownia wspomniana w dokumentach od IX w., w średniowieczu stanowiła stolicę oddzielnego księstwa i silny ośrodek prawosławny. [przypis edytorski]
Połock — wczesnośredniowieczny gród słowiański, obecnie miasto na Białorusi. [przypis edytorski]
połogą — miejsce pochyłe, o niewielkim spadku. [przypis edytorski]
połogi (daw.) — lekko pochyły, spadzisty. [przypis edytorski]
połogi — pochyły, nisko pochylony. [przypis edytorski]
połogi — pochyły. [przypis edytorski]
połogi — poziomy, płaski. [przypis edytorski]
połogi — rozpościerający się szeroko, rozległy. [przypis edytorski]
Połoj (ros. Полуй, Połuj) — dziś popr.: Połuj, rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu. [przypis edytorski]
połomić (gw.) — połamać. [przypis edytorski]
połomił — dziś popr.: połamał. [przypis edytorski]
Połomski, Jerzy — właśc. Jerzy Pająk (ur. 1933), piosenkarz i aktor. [przypis edytorski]
połon (daw., z rus.) — niewola. [przypis edytorski]
Połoniecki, Bernard (1861–1943) — nakładca szeregu ostatnich dzieł Brzozowskiego. [red. WL]. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich, w szczególności w Bieszczadach. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka w Karpatach Wschodnich położona powyżej granicy lasów. [przypis edytorski]
połonina — łąka górska położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich. [przypis edytorski]
połonina — łąka położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich; w Polsce połoniny występują w Bieszczadach, często są charakterystycznie położone na grzbietach górskich (np. na Połoninie Caryńskiej). [przypis edytorski]
połonina — tu ogólnie: górska łąka, pastwisko w górach. [przypis edytorski]
połonina — tu ogólnie: łąka. [przypis edytorski]
połon — jasyr. [przypis edytorski]
połonka — polanka, łączka. [przypis edytorski]
Połonka — w wojew. nowogrodzkim między Słonimem a Lachowiczami. [przypis redakcyjny]
Połonne — miasto na Ukrainie, na Wołyniu, położone w pobliżu Czarnego Szlaku; w 1648 zostało opanowane przez Kozaków pod wodzą Krzywonosa i całkowicie spalone. [przypis edytorski]
połos — połoz, duży wąż. [przypis edytorski]
połos — połoz, wąż. [przypis edytorski]
Połota — rzeka na terenie dzisiejszej Białorusi, dopływ Dźwiny, z którą łączy się w mieście Połock. [przypis edytorski]
Połowa funduszu szła na proboszcza i szkołę (…) — obacz: Dzieje Dobroczynności, t. I, s. 254. [przypis autorski]
Połowa owocu mango… — historia pochodząca z Kronik króla Asioki. [przypis tłumacza]
Połowcy a. Kumanowie — ałtajski lud, posługujący się językiem z grupy kipczackiej; od VIII w. wędrowali z rejonu dzisiejszego Kazachstanu na tereny obecnej Ukrainy, w XII w. wyparci przez władcę Rusi Kijowskiej za Don i Wołgę, wchodzili w koalicje z książętami ruskimi, ich wodzowie wżeniali się w dynastie panujące Serbii, Węgier i Bułgarii, ale także organizowali najazdy na te ziemie. W następnych wiekach zasymilowali się wśród ludów Złotej Ordy. Połowiecki dostojnik, sprzedany w niewolę do Egiptu, założył tam dynastię rządzącą w latach 1250–1382. [przypis edytorski]
Połowcy a. Kumanowie — lud ałtajski; od VIII w. wędrowali z rejonu dzisiejszego Kazachstanu na tereny obecnej Ukrainy, w XII w. wyparci przez władcę Rusi Kijowskiej za Don i Wołgę, w następnych wiekach zasymilowali się wśród ludów Złotej Ordy. [przypis edytorski]
Połowcy — koczowniczy lud, w XI wieku często najeżdżający Ruś. [przypis edytorski]
Połowcy — lud ałtajski, który przywędrował w średniowieczu z terenów dzisiejszego Kazachstanu i utrzymywał burzliwe relacje sąsiedzkie z księstwami ruskimi. Po najeździe Mongołów w XIII w. Połowcy ulegli rozproszeniu, ich potomkowie żyją do dziś w płn. części Węgier. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — połowa; przen.: żona, małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — połowa. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — tu: połowa. [przypis edytorski]
połowica (tu daw.) — połowa. [przypis edytorski]
połowica — żart. żona. [przypis edytorski]
połowica (żart.) — żona. [przypis edytorski]
Położenie Innocentego III było trudne, wyznaje to protestant Lea — H. Ch. Lea, A History of the Inquisition, t. I, r. IV. [przypis autorski]
położenie nowe mego ojca — po śmierci Paszkiewicza jen. Wincenty Krasiński pełnił przez czas krótki obowiązki namiestnika Królestwa Polskiego. [przypis redakcyjny]
położenie towarzyskie (daw.) — pozycja społeczna. [przypis edytorski]
położnica — kobieta leżąca w połogu, tj. dochodząca do siebie po porodzie. [przypis edytorski]