Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11065 przypisów.
szer mosje (zniekszt. fr.: cher monsieur) — drogi panie. [przypis edytorski]
szermować — walczyć; por. szermierka. [przypis edytorski]
szermować — władać bronią, używać broni, fechtować. [przypis edytorski]
szermy — walki; por. szermierka, szermować. [przypis edytorski]
szeroce — dziś popr.: szeroko. [przypis edytorski]
szeroce (starop. forma) — dziś: szeroko. [przypis edytorski]
szerokimi bary — dziś popr. forma N.lm: (…) barami. [przypis edytorski]
szerokimi kroki (daw.) — dziś popr. forma N. lm: szerokimi krokami. [przypis edytorski]
szerokimi słowy — obecnie N.lm: (…) słowami. [przypis edytorski]
Szeroki, szeroki świat (ang. The Wide, Wide World) — sentymentalna powieść Elizabeth Wetherell z roku 1850, często uważana za pierwszy amerykański bestseller. [przypis edytorski]
Szerokoplecy Platon — przypuszcza się, że określenie „Platon” (gr. platos — szerokość, rozległość) związane jest z atletyczną budową ciała, którą mógł pochwalić się filozof. [przypis edytorski]
szerokość jego bar — obecnie D. lm.: barów. [przypis edytorski]
szerpentyna a. serpentyna (daw.) — krzywa szabla szlachecka, karabela. [przypis edytorski]
szerpentyna — krzywa szabla używana od XV–XVIII wieku; serpentyna; karabela. [przypis edytorski]
szerpentyna — szabla szlachecka. [przypis edytorski]
szerść (daw.) — dziś popr. pisownia: sierść. [przypis edytorski]
szerść (daw.) — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]
szerść (daw., reg.) — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]
szerść — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]
szerść — dziś: sierść. [przypis edytorski]
szerść — sierść. [przypis edytorski]
szerść — sierść; tu zapewne: paski krowiej skóry, którymi obszyto brzeg ubrania. [przypis edytorski]
szerść wierbluda (z ros.) — sierść (wełna) wielbłądzia. [przypis edytorski]
Szeryf z Wiltszajr — w oryg. Sheriff of Wiltshire. [przypis edytorski]
Szeryński, Józef (1892–1943) — pierwszy nadkomisarz Żydowskiej Służby Porządkowej w getcie warszawskim, skazany na śmierć przez organizacje podziemne. [przypis edytorski]
szerz (daw.) — szerokość, rozległość. [przypis edytorski]
szerz — dziś popr.: szerokość. [przypis edytorski]
szerzoga (daw.) — mgła. [przypis edytorski]
szerzyć się nad czymś — tu: rozwodzić się nad czymś. [przypis edytorski]
szerzyć się nad czymś — tu: rozwodzić się nad czymś; szeroko coś omawiać. [przypis edytorski]
szerzyć się — tu: rozwodzić się nad czymś. [przypis edytorski]
szerzyć się — tu: rozwodzić się; szeroko omawiać. [przypis edytorski]
sześćma (daw. forma) — dziś: sześcioma. [przypis edytorski]
sześćminutowy — dziś: sześciominutowy. [przypis edytorski]
sześć niedziel (daw.) — sześć tygodni. [przypis edytorski]
sześć niedziel — sześć tygodni. [przypis edytorski]
sześć rzymskich rózeg — rzymski symbol władzy: liktorzy, którzy jako asysta towarzyszyli władcom i najwyższym urzędnikom państwowym w miejscach publicznych, nosili przed przewiązane wiązki rózeg (fasces), między którymi zatknięty był topór; przypisana liczba liktorów odpowiadała randze stanowiska: 6 liktorów towarzyszyło pretorowi, 12 konsulowi, 24 dyktatorowi. [przypis edytorski]
sześć stóp angielskich — ok. 180 cm. [przypis edytorski]
sześć tysięcy trzysta trzydzieści trzy stóp królewskich z ułamkiem — wynik uzyskany, gdy długość twarzy stanowi jedną szóstą wzrostu, a nie jedną siódmą. [przypis edytorski]
sześcią (daw.) — sześcioma. [przypis edytorski]
sześcią — dziś: sześcioma. [przypis edytorski]
sześcią piłkami (daw.) — dziś: sześcioma piłkami. [przypis edytorski]
sześcią skrzydeł — dziś popr.: sześcioma skrzydłami. [przypis edytorski]
sześcianki — klocki. [przypis edytorski]
sześciorą — sześciorgiem; sześcioma. [przypis edytorski]
sześci (starop. forma) — sześciu. [przypis edytorski]
sześciu żołnierzy przyprowadzają — dziś popr.: sześciu żołnierzy przyprowadza. [przypis edytorski]
szest'diesiat tri (ros.) — sześćdziesiąt trzy. [przypis edytorski]
szewcki — dziś popr. forma przymiotnika od rzecz. szewc: szewski. [przypis edytorski]
szewcki — dziś popr.: szewski. [przypis edytorski]
szewckie — dziś: szewskie. [przypis edytorski]
szewcu — dziś C.lp.: szewcowi. [przypis edytorski]
Szewczenko, Taras (1814–1861) — ukraiński poeta narodowy, malarz, przedstawiciel romantyzmu. [przypis edytorski]
szewiecki — dziś popr.: szewski. [przypis edytorski]
szewiot — rodzaj szorstkiej, lekko połyskliwej tkaniny wełnianej. [przypis edytorski]
szewiot — rodzaj tkaniny wełnianej. [przypis edytorski]
szewiot — rodzaj wełnianej tkaniny. [przypis edytorski]
szewiot — tkanina ubraniowa z wełny tych owiec; też: tkanina z wełny czesankowej. [przypis edytorski]
szewiot — tkanina z wełny owiec gatunku Cheviot. [przypis edytorski]
szewron — figura na tarczy herbu: dwie belki tworzące kształt odwróconej litery „V”. [przypis edytorski]
szewron — naszywka w kształcie litery „V” umieszczana na rękawie lub naramienniku munduru dla oznaczenia stopnia w hierarchii sił zbrojnych i in. służb mundurowych. [przypis edytorski]
Szewyriow, Stiepan Pietrowicz (1806–1864) — rosyjski poeta i literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego; przedstawiciel ruchu słowianofilskiego; wspólnie z Pogodinem wydawał czasopismo „Moskwitianin”. [przypis edytorski]
szezlong — kanapa w kształcie wydłużonego fotela, na której można odpoczywać w pozycji półleżącej. [przypis edytorski]
szezlong — kanapa w kształcie wydłużonego fotela. [przypis edytorski]
szezlong — rodzaj wyściełanej sofy. [przypis edytorski]
szezlong — wąska kanapa, leżanka. [przypis edytorski]
Szifra i Pua — żydowskie położne, wymienione w Biblii. [przypis edytorski]
szikota (z port. chicote) — bicz. [przypis edytorski]
Szilo — starożytne miasto Izraela leżące na północ od miasta Betel (Sdz 21,19); obecnie: północne tereny Palestyny. Za czasów Jozuego w Szilo znajdowała się Arka Przymierza (Joz 18,1). [przypis edytorski]
szimoza — materiał wybuchowy stosowany przez marynarkę japońską na początku XX w. [przypis edytorski]
Szimran — dziś popr.: Szemiran, ob. dzielnica Teheranu, ok. 30 km na płn.-wsch. od centrum, na zboczach gór Elburs; dawne miejsce letnich rezydencji władców Persji. [przypis edytorski]
Sziraz — miasto w Iranie. [przypis edytorski]
Sziraz — miasto w południowym Iranie, nazywane również Miastem Róż. [przypis edytorski]
Sziwa — hinduski bóg śmierci. [przypis edytorski]
Sziwa, Siwa a. Śiwa — jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu, razem z Brahmą i Wisznu tworzy trójcę zwaną Trimurti: Brahma stwarza wszechświat, Wisznu go utrzymuje, a Śiwa unicestwia; w śiwaizmie, jednej z gł. tradycji współcz. hinduizmu, uznawany za najwyższego boga, stwórcę, opiekuna i niszczyciela świata. [przypis edytorski]
Sziwa, Siwa a. Śiwa — jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu, razem z Brahmą i Wisznu tworzy trójcę zwaną Trimurti: Brahma stwarza wszechświat, Wisznu go utrzymuje, a Śiwa unicestwia; w śiwaizmie, jednej z głównych tradycji współczesnego hinduizmu, uznawany za najwyższego boga, stwórcę, opiekuna i niszczyciela świata. [przypis edytorski]
Sziwa, Siwa a. Śiwa (mit. hinduska) — bóg śmierci w hinduizmie; jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu, razem z Brahmą i Wisznu tworzy trójcę zwaną Trimurti: Brahma stwarza wszechświat, Wisznu go utrzymuje, a Śiwa unicestwia; w śiwaizmie, jednej z głównych tradycji współczesnego hinduizmu, uznawany za najwyższego boga, stwórcę, opiekuna i niszczyciela świata. [przypis edytorski]
Sziwa, Siwa a. Śiwa (mit. hinduska) — bóg śmierci w hinduizmie; jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu, razem z Brahmą i Wisznu tworzy trójcę zwaną Trimurti: Brahma stwarza wszechświat, Wisznu go utrzymuje, a Śiwa unicestwia; w śiwaizmie, jednej z głównych tradycji współczesnego hinduizmu, uznawany za najwyższego boga, stwórcę, opiekuna i niszczyciela świata. [przypis edytorski]
szkacina (gw., z białorus. skacina) — bydlę. [przypis edytorski]
szkalować — rozgłaszać nieprawdziwe, szkodliwe informacje. [przypis edytorski]
szkalować (starop.) — źle mówić o kimś. [przypis edytorski]
szkandał — skandal. [przypis edytorski]
szkandela — daw. podgrzewacz pościeli w postaci płaskiego metalowego naczynia z pokrywą na długiej rękojeści, do którego wlewano gorącą wodę lub wkładano rozżarzone węgle. [przypis edytorski]
szkandela (daw.) — termofor; metalowe naczynie, do którego wkładało się rozżarzone węgle z pieca, żeby ogrzać pościel. [przypis edytorski]
szkandela — naczynie do podgrzewania pościeli, zwykle mosiężne, zamykane, napełniane gorącą wodą lub żarzącymi się węglami. [przypis edytorski]
szkandele — napełniane wodą pojemniki służące jako podgrzewacze do pościeli. [przypis edytorski]
szkapa — z politowaniem o koniu, zwłaszcza lichym, zabiedzonym. [przypis edytorski]
szkapi brzuch, co weń kijmi kołacą — tu: bęben. [przypis edytorski]
szkapica (starop.) — szkapa; koń. [przypis edytorski]
szkaplerz — dwa małe kawałki materiału z imieniem lub wizerunkiem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach, pod ubraniem; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]
szkaplerz — dwa połączone ze sobą kawałki materiału z wizerunkiem Jezusa i (lub) Matki Boskiej, poświęcone, noszone na szyi, na piersiach. [przypis edytorski]
szkaplerz — jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; dwa małe kawałki materiału z imieniem lub wizerunkiem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach, pod ubraniem; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]
szkaplerz — jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; dwa małe kawałki materiału z imieniem lub wizerunkiem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach, pod ubraniem; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]
szkaplerz (łac. scapulare, od scapula: ramiona, barki, plecy) — wierzchnia część habitu w postaci szerokiego płata materiału, z otworem na głowę. [przypis edytorski]
szkaplerz — medalik w kształcie tarczy z wizerunkiem Matki Boskiej. [przypis edytorski]
szkaplerz — noszony na piersi wizerunek Matki Boskiej, świętych itp. [przypis edytorski]
szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku) oraz jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; wyposażony najczęściej w wizerunek Matki Boskiej bywa noszony również przez świeckich i księży; jego nałożenie odbywa się uroczyście, a noszenie wiąże się z pewnymi pobożnymi obowiązkami; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]
szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku) oraz jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; wyposażony najczęściej w wizerunek Matki Boskiej bywa noszony również przez świeckich i księży; jego nałożenie odbywa się uroczyście, a noszenie wiąże się z pewnymi pobożnymi obowiązkami. [przypis edytorski]
szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku); tu w drugim znaczeniu medaliku z Matką Boską, zastępującego szkaplerz sukienny. [przypis edytorski]
szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku); tu w drugim znaczeniu: medalionu z wizerunkiem Matki Boskiej, zastępującego szkaplerz sukienny. [przypis edytorski]
