Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | polski
Znaleziono 7197 przypisów.
wdepli — popr.: wdepnęli. [przypis edytorski]
w dezabilu (z fr. déshabiller: rozbierać) — w bieliźnie, w niepełnym stroju. [przypis edytorski]
w dnie — dziś popr.: na dnie. [przypis edytorski]
W dniu dwudziestym wielkiego roku, miesiącu najdłuższym — w oryginale mowa o „wielkim” dwudziestym dniu miesiąca, kiedy dzień jest najdłuższy, tj. o dniu przesilenia letniego (20–21 czerwca). [przypis edytorski]
w dniu odebrania Przemyśla — twierdza Przemyśl, zdobyta przez Rosjan po kilkumiesięcznym oblężeniu 22 marca 1915, została im odebrana w wyniku ofensywy połączonych wojsk austro-węgierskich i niemieckich 3 czerwca 1915. [przypis edytorski]
w dniu uroczystym apostoła Bartłomieja — 24 sierpnia 1109 r. [przypis edytorski]
w dniu urodzin króla rzymskiego — księcia Reichstadtu, któremu Napoleon nadał tytuł króla Rzymu. [przypis edytorski]
w dniu zarządzeń — chodzi o rozkazy Karola X, takie jak: zniesienie wolności prasy czy rozwiązanie Izby Deputowanych, które stały się bezpośrednim powodem wybuchu rewolucji lipcowej z 27–29 VII 1830 r. [przypis edytorski]
w dół Węgrów — na południe Węgier. [przypis edytorski]
wdówka Cliquot (z fr: veuve Clicquot) — wysokiej jakości szampan; nazwa marki pochodzi od młodo owdowiałej właścicielki firmy. [przypis edytorski]
w dobrem — dziś popr. Msc.: w dobru. [przypis edytorski]
w dobrych ręku (starop.) — daw. forma liczby podwójnej. [przypis edytorski]
w dołku sparło (gw.) — chodzi o nerwowy skurcz żołądka. [przypis edytorski]
w doli padło — przypadło w udziale jako los. [przypis edytorski]
w dom — dziś popr.: do domu. [przypis edytorski]
w domiech — dziś popr. forma Msc.lm: w domach. [przypis edytorski]
w domie (daw.) — dziś popr. forma N.lm: w domu. [przypis edytorski]
w domie (daw.) — dziś popr. forma: w domu. [przypis edytorski]
w domie — dziś popr. forma Msc.lp: w domu. [przypis edytorski]
w domie — dziś popr. forma: w domu. [przypis edytorski]
w domie — dziś popr. Msc. lp: w domu. [przypis edytorski]
w domu widmo jej włada — wg jednej z wersji opowieści za sprawą bogini Afrodyty w pałacu Menelaosa w Sparcie przebywało widmo Heleny, aby ucieczka prawdziwej Heleny z Parysem pozostała nieodkryta do chwili, gdy kochankowie szczęśliwie dotrą do Troi. [przypis edytorski]
wdowa Cliquot, Moët — gatunki francuskiego szampana. [przypis edytorski]
wdowa Malabaru — odniesienie do głównej bohaterki tragedii Lanassa, czyli wdowa Malabaru (1790), przełożonej przez Wojciecha Bogusławskiego sztuki Karla Martina Plümitzke: kobiety z płd.-zach. wybrzeża Indii, gdzie zwyczaj sati nakazuje wdowie rzucić się na stos pogrzebowy męża i spłonąć razem z jego zwłokami. [przypis edytorski]
wdowa po rejencie — patrz: Wielkość i upadek Cezara Birotteau. [przypis edytorski]
w drabinkach — tj. na wozie drabiniastym. [przypis edytorski]
w drewutnie (daw., gw.) — dziś forma N.lp: w drewutni. [przypis edytorski]
W drodze, mijając małe miasteczko San Giovanni, zaciekawia nas głośny strzał — dziś popr.: W drodze, kiedy mijamy małe miasteczko San Giovanni, zaciekawia nas głośny strzał. [przypis edytorski]
w drogęm się zaraz poczęła gotować (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: w drogę poczęłam się zaraz gotować. [przypis edytorski]
W drogę! — pomiędzy rozdziałami Kopanie (Digging for Treasure) a W drogę! (Good Hunting) w wersji angielskiej znajduje się pominięty w tłumaczeniu rozdział Detektywi (Being Detectives). [przypis edytorski]
w drugie święto — w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia. [przypis edytorski]
wdrzewić się (neol.) — czas. utworzony od rzecz. drzewo; synonim: stać się drzewem, wcielić się w drzewo. [przypis edytorski]
w dwóchnasób — dziś: w dwójnasób, dwukrotnie. [przypis edytorski]
w dwóch synach Atreja — synami Atreusa byli Agamemnon, wódz naczelny wyprawy trojańskiej, i Menelaos, któremu Trojanie porwali żonę Helenę. [przypis edytorski]
w dwóch zaborach — chodzi o zabór pruski i rosyjski. [przypis edytorski]
w dwójnasób zabawić — zająć dwa razy tyle czasu. [przypis edytorski]
w dwudziestu leciech — dziś: w ciągu dwudziestu lat. [przypis edytorski]
wdychiwała zapach perfumy — dziś popr.: wdychała zapach perfum. [przypis edytorski]
wdychiwał — dziś raczej: wdychał. [przypis edytorski]
w dyrdy (gw.) — galopem, pędem. [przypis edytorski]
w dyrdy (gw.) — pędem, galopem. [przypis edytorski]
w dyrdy (gw.) — prędko, galopem. [przypis edytorski]
w dyrdy (gw.) — prędko, szybko. [przypis edytorski]
w dyrdy (pot.) — szybko, w te pędy. [przypis edytorski]
Wdy — skrót od: wojewody (D.lp). [przypis edytorski]
wdyszeć, wdyszyć (starop.) — westchnąć, wciągnąć powietrze. [przypis edytorski]
wdziać (daw.) — ubrać. [przypis edytorski]
wdziać, nawdziać — ubrać. [przypis edytorski]
wdziać — założyć, ubrać się (w coś). [przypis edytorski]
wdziać — założyć ubranie na siebie. [przypis edytorski]
wdzięczen — dziś popr.: wdzięczny. [przypis edytorski]
Wdzięczna miłości kochanej szklenice — żartobliwa trawestacja pierwszego wersu Hymnu do miłości Ojczyzny I. Krasickiego. [przypis edytorski]
wdzięcznie (daw.) — pięknie. [przypis edytorski]
wdzięcznie — przyjemnie. [przypis edytorski]
wdzięczno — dziś zamiast przysłówka użyty byłby tu przymiotnik „wdzięczne”. [przypis edytorski]
wdzięczność (daw.) — tu: wdzięk, piękno. [przypis edytorski]
wdzięczny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
wdzięcznymi śpiewy — dziś popr. forma N.lm: wdzięcznymi śpiewami. [przypis edytorski]
wdzięcznym wam — skrót od: wdzięczny jestem wam. [przypis edytorski]
wdzięki — dziś popr. forma N. lm: wdziękami. [przypis edytorski]
wdzięki — dziś popr. forma N.lm: wdziękami. [przypis edytorski]
w dzień świętego Marcina — 11 listopada. [przypis edytorski]
w dzień sobotny — w sobotę. [przypis edytorski]
w dzień wtorkowy — był to 15 kwietnia 1794. [przypis edytorski]
W dzień wyznaczony, jako romans powiada, koronę cesarską z rąk papieża otrzymał — pierwszym władcą w Europie Zachodniej, który został cesarzem po upadku antycznego cesarstwa zachodniorzymskiego w 476, był król Franków Karol Wielki, koronowany na cesarza przez papieża w roku 800 w Rzymie. [przypis edytorski]
w dzierżawy Parnasu — do Delf, leżących na płd.-zach. stokach Parnasu. [przypis edytorski]
w dziesiątku (starop.) — w dziesiątce; wśród dziesięciu. [przypis edytorski]
W dziesiątym roku życia miałem o tym lepszy sąd niż Cezar w trzydziestym — żartobliwe nawiązanie do militarnych dokonań i planów rzymskiego wodza i polityka Gajusza Juliusza Cezara (100–44 p.n.e.), który mając 26 lat objął dowództwo nad oddziałami rzymskimi w zaatakowanej przez króla Pontu Mitrydatesa VI Bitynii i odparł agresję; mając 32 lata jako kwestor prowincji planował zbrojne wystąpienie przeciw Rzymowi, jednak brakowało mu odpowiedniej armii. [przypis edytorski]
w dziesięciu latach — w wieku dziewięciu lat. [przypis edytorski]
wdziewać (daw.) — ubierać. [przypis edytorski]
w „dzikich” domach — „dzikimi” nazywano Żydów, którym okupant odebrał uprawnienia do mieszkania nawet na terenie getta, przeznaczonych do wywózki i ukrywających się; „dzikie domy” to miejsca ich zamieszkania. [przypis edytorski]
węda (daw.) — dziś: wędka. [przypis edytorski]
węda — lina zakończona hakiem służąca do połowów na głębokich wodach; dziś raczej: wędka. [przypis edytorski]
węda — lina zakończona hakiem służąca do połowów na głębokich wodach; dziś raczej wyłącznie: wędka. [przypis edytorski]
węda — linka zakończona haczykiem z umocowaną na nim przynętą; dziś raczej zdr.: wędka. [przypis edytorski]
węda — wędka. [przypis edytorski]
wędlarnia — dziś: wędzarnia. [przypis edytorski]
wędoł (gw.) — wądół, wąska, głęboka dolina; dół, jama. [przypis edytorski]
Wędrówka pielgrzyma (ang. The Pilgrim's Progress from This World to That Which Is to Come) — powieść alegoryczna Johna Bunyana, wydana w 1678, jedna z najsłynniejszych i najpoczytniejszych książek chrześcijańskich. [przypis edytorski]
wędrowce (przestarz. M. lm) — dziś: wędrowcy. [przypis edytorski]
Wędrowiec (ang. The Rambler) — periodyk Samuela Johnsona z krótkimi artykułami, publikowany dwa razy w tygodniu od 1750 do 1752. [przypis edytorski]
„Wędrowiec” — ilustrowany tygodnik podróżniczo-geograficzny a następnie społeczno-kulturalny, wydawany w Warszawie w latach 1863–1906. [przypis edytorski]
„Wędrowiec” — polski tygodnik ilustrowany o tematyce podróżniczo-geograficznej, a nast. społeczno-kulturalnej, wydawany w Warszawie w latach 1863–1906, założony przez Józefa Ungra i Władysława Ludwika Anczyca, który został też pierwszym redaktorem pisma; kolejnymi byli Filip Sulimierski (późn. red. Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich) i Artur Gruszecki (autor dzieł podróżniczych); „Wędrowiec” propagował pozytywizm (tu drukowano po raz pierwszy Placówkę Prusa), a nast. naturalizm, rozwój przemysłu i antyklerykalizm; ważnym współpracownikiem pisma był Stanisław Witkiewicz. [przypis edytorski]
wędzidło — metalowa część uzdy wkładana koniowi do pyska, służąca do kierowania zwierzęciem. [przypis edytorski]
wędzidło — pręt z umocowanymi lejcami, wkładany koniowi do pyska; umożliwia prowadzenie zwierzęcia. [przypis edytorski]
wędzidło — tu: wędzisko. [przypis edytorski]
węgar — część otworu drzwiowego a. okiennego, występ wzdłuż pionowych krawędzi otworu, stanowiący oparcie dla ościeżnicy i uszczelnienie połączenia ze ścianą. [przypis edytorski]
węgar — drewniana belka z obu stron okien a. drzwi. [przypis edytorski]
węgar — element architektoniczny stanowiący wzmocnienie ościeżnicy w otworze okiennym a. drzwiowym oraz służący uszczelnieniu otworu, wysunięcie ściany wzdłuż pionowej krawędzi. [przypis edytorski]
węgar — pionowa belka konstrukcyjna na krawędzi otworu okiennego a. drzwiowego. [przypis edytorski]
węgar — pionowy element konstrukcyjny w formie słupa drewnianego lub kamiennego, umieszczany po bokach otworu drzwiowego lub okiennego. [przypis edytorski]
węgieł — miejsce, gdzie mury stykają się pod kątem prostym; narożnik. [przypis edytorski]
węgieł — miejsce, gdzie mury stykają się pod kątem prostym. [przypis edytorski]
węgieł — miejsce zetknięcia dwóch pionowych ścian, róg. [przypis edytorski]
węgieł — miejsce zetknięcia się dwóch ścian zewnętrznych budynku. [przypis edytorski]
węgieł — miejsce zetknięcia się dwóch ścian zewnętrznych (pionowych) budynku. [przypis edytorski]
węgieł — narożnik budynku. [przypis edytorski]
węgieł — narożnik. [przypis edytorski]
węgieł — narożnik. [przypis edytorski]
węgieł — narożnik, róg. [przypis edytorski]
