Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 1636 przypisów.
u pani Tussaud — w założonym w 1835 r. przez Marie Tussaud londyńskim muzeum figur woskowych przedstawiających sławne osoby. [przypis edytorski]
upartszy — dziś: bardziej uparty. [przypis edytorski]
upas antiar — trucizna przyrządzana z drzewa upas (Antiaris toxicaria), należącego do rodziny morwowatych gatunku występującego w tropikalnej strefie międzyzwrotnikowej, w Azji Płd.-Wsch.; wysokie, wiecznie zielone drzewo o pojedynczych, eliptycznych, sercowatych u nasady liściach, którego mleczny sok zawiera glikozydy nasercowe (antiarynę i antiozydynę); tradycyjnie był stosowany do zatruwania grotów strzał i oszczepów. [przypis edytorski]
upas — trujące drzewo z rodziny morwowo-figowej. [przypis edytorski]
upatrować — dziś popr.: wypatrywać. [przypis edytorski]
upatrować (starop. forma) — dziś: upatrywać; dopatrywać się; tu: pilnować się. [przypis edytorski]
upatrować (starop. forma) — upatrywać; tu: przewidywać. [przypis edytorski]
upatrować (starop. forma) — upatrywać, wypatrywać. [przypis edytorski]
upatrowała (starop. forma) — upatrywała; przewidywała. [przypis edytorski]
upatrzyć (starop.) — dostrzec, zobaczyć. [przypis edytorski]
upędzającymi — dziś raczej: pędzącymi. [przypis edytorski]
uph — hufiec. [przypis edytorski]
uphy — hufce. [przypis edytorski]
upieka — dziś: spieka, upał. [przypis edytorski]
upija [się] wolnością nierozcieńczoną — w starożytnej Grecji wino pito zwykle rozcieńczone. [przypis edytorski]
upior — dziś: upiór. [przypis edytorski]
upiorem — tu: jak upiór. [przypis edytorski]
Upiory — dramat Henrika Ibsena z 1891 r. [przypis edytorski]
upiry — upiory. [przypis edytorski]
Upita — daw. miasteczko, dziś wieś na Litwie, w powiecie kowieńskim, niedaleko Poniewieża. Niegdyś znajdował się w Upicie drewniany zamek warowny wzniesiony dla obrony przed najazdami krzyżackimi, umocniony w XVI w., za Zygmunta Augusta, w wieku XIX zachowały się z niego jedynie ślady. Właścicielem Upity w XVII wieku był Władysław Siciński. [przypis edytorski]
Upita (lit. Upytė) — w XVII w. miasteczko, dziś wieś, położona ok. 12 km na płd. zachód od Poniewieży. [przypis edytorski]
Upita — wieś, dawne miasteczko na Litwie. [przypis edytorski]
upiżmowany — wyperfumowany (piżmo stanowiło ważny składnik perfum). [przypis edytorski]
upłakany [wzrok] (starop.) — tu: załzawione od płaczu oczy. [przypis edytorski]
upłaz — bezdrzewna pochyłość w górach porosła trawą. [przypis edytorski]
upłaz — porośnięty trawą stok górski. [przypis edytorski]
upłaz — poziome lub lekko nachylone spłaszczenie w obrębie ściany skalnej lub stoku pomiędzy częściami stoku (poniżej i powyżej upłazu) o znacznie większym nachyleniu; upłaz daje możliwość przejścia między stromiznami. [przypis edytorski]
Upłaz — prawdopodobnie chodzi o Halę Upłaziańską. [przypis edytorski]
upłaz — rozległy, poziomy lub łagodnie nachylony stok górski; jego część oddzielająca znajdujące się powyżej i poniżej stromizny zbocza. [przypis edytorski]
upłaz — rozległy, poziomy lub łagodnie nachylony stok górski. [przypis edytorski]
upłaz — spłaszczone miejsce na stoku górskim. [przypis edytorski]
upłaz — stok górski porośnięty trawą. [przypis edytorski]
upłaz — stosunkowo płaski stok górski, często porośnięty trawą, oddzielający zbocza o znacznie większym nachyleniu. [przypis edytorski]
upłaz — trawiasty stok górski. [przypis edytorski]
upłazy — spłaszczenie w obrębie skalnej ściany lub stoku. [przypis edytorski]
upłynąć (starop.) — tu: przeminąć. [przypis edytorski]
upłyniony (daw.) — ubiegły, miniony, przeszły; ten, który upłynął. [przypis edytorski]
upłyniony — miniony. [przypis edytorski]
upłyniony — ten, który upłynął, przeminął. [przypis edytorski]
upłyniony — ten, który upłynął; przeszły. [przypis edytorski]
upłyniony — tu: miniony. [przypis edytorski]
upodoba go sobie — spodoba się jej. [przypis edytorski]
upodoba (gw.) — upodobanie. [przypis edytorski]
upokorzań się — dziś popr. lp: upokarzania się a. lm bez zaimka zwrotnego: upokorzeń. [przypis edytorski]
upokorzony (daw.) — ten, który odczuwa pokorę. [przypis edytorski]
U polu krynica… (białorus.) — w polu krynica, z niej woda sączy się, młody chłopak, wielki nicpoń. Robić nie chce, ani pracować, tylko pić, hulać, namawiać dziewczęta. [przypis edytorski]
upominek — tu: pamiątka. [przypis edytorski]
upominki zakładne — pozyskane w wyniku wygrania zakładu lub rozwiązania zagadki. [przypis edytorski]
upor — dziś popr. pisownia: upór. [przypis edytorski]
uporna gorliwość — w oryginale niem. hartnäckigen Fleiß: wytrwała (uparta) pracowitość. [przypis edytorski]
upornie — dziś popr.: uporczywie. [przypis edytorski]
upornie — dziś popr. uporczywie. [przypis edytorski]
upornie — dziś: uporczywie a. uparcie. [przypis edytorski]
upornie — dziś: uporczywie. [przypis edytorski]
upornie — uporczywie. [przypis edytorski]
upornie — z uporem. [przypis edytorski]
uporny (daw.) — dziś popr.: uporczywy. [przypis edytorski]
uporny (daw.) — dziś: uparty; pełen uporu. [przypis edytorski]
uporny (daw.) — dziś: uporczywy a. uparty. [przypis edytorski]
uporny (daw.) — uparty. [przypis edytorski]
uporny (daw.) — uparty, uporczywy; tu: zatwardziały w uporze. [przypis edytorski]
uporny (daw.) — uporczywy. [przypis edytorski]
uporny — dziś popr. forma: uporczywy a. uparty. [przypis edytorski]
uporny — dziś: uparty. [przypis edytorski]
uporny — dziś: uporczywy. [przypis edytorski]
uporny (starop.) — uporczywy; pełen uporu. [przypis edytorski]
upoważnionymli — konstrukcja z partykułą wzmacniającą li oraz skróconym do końcówki czasownikiem; znaczenie: jestem upoważniony. [przypis edytorski]
upowić — spowić; otulić. [przypis edytorski]
upowita — spowita. [przypis edytorski]
upowszechnion — dziś popr.: rozpowszechniony. [przypis edytorski]
Upper Norwood — obszar w płd. części Londynu, obejmujący położone na wzgórzu dzielnice Bromley, Croydon, Lambeth i Southwark. [przypis edytorski]
upragnieniem — dziś raczej: pragnieniem. [przypis edytorski]
upragniony (starop.) — tu: spragniony. [przypis edytorski]
upragniony — tu: spragniony. [przypis edytorski]
u prawa — w sądzie. [przypis edytorski]
uprażnienia (ros.) — wypracowania. [przypis edytorski]
uprzątła — dziś popr. forma 3 os. lp. cz.przesz. r.ż.: uprzątnęła. [przypis edytorski]
uprzątnienie — dziś: uprzątnięcie. [przypis edytorski]
uprzedmiotowaną — dziś popr.: uprzedmiotowioną. [przypis edytorski]
Uprzedzam cię — tj. odchodzę wcześniej. [przypis edytorski]
uprzejmemi — dziś popr. forma N. lm: uprzejmymi; tu zachowano daw. formę ze względu na rym. [przypis edytorski]
uprzejmość (daw.) — szczerość, życzliwość. [przypis edytorski]
uprzejmy (daw.) — szczery. [przypis edytorski]
uprzykrzyć sobie — znudzić się, zmęczyć się czymś. [przypis edytorski]
uprzykrzyć — znudzić się czymś. [przypis edytorski]
upstrzona — tj. mająca wiele muszek, czarnych kropek, które kobiety przylepiały sobie na twarzy dla dodania sobie wdzięku lub w celu zakrycia defektów cery. [przypis edytorski]
upstrzony — pokryty plamkami. [przypis edytorski]
upstrzyć — tu: ozdobić. [przypis edytorski]
upust (daw.) — odpływ, ściek. [przypis edytorski]
urągać (daw.) — przynosić hańbę, obrażać, znieważać. [przypis edytorski]
urągać — drwić. [przypis edytorski]
urągać — drwić, szydzić. [przypis edytorski]
urągać mocy — nawiązanie do cytatu „Warszawa jedna twojej mocy się urąga, / Podnosi na cię rękę i koronę ściąga” z Reduty Ordona Adama Mickiewicza. [przypis edytorski]
urągać — naśmiewać się z kogoś. [przypis edytorski]
urągać się — dziś raczej: urągać. [przypis edytorski]
urągać się — dziś: urągać. [przypis edytorski]
urągać — ubliżać. [przypis edytorski]
urągać — wymyślać komuś a. wyrażać względem kogoś niezadowolenie. [przypis edytorski]
urągać — wymyślać komuś, obrażać kogoś. [przypis edytorski]
urągająco — w sposób wyrażający niezadowolenie lub lekceważenie. [przypis edytorski]
