Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4315 przypisów.
oczap (daw.) a. oczapa (gw.) — belka nad wrotami. [przypis edytorski]
oczarował Łukaszowę (daw.) — dziś: (…) Łukaszową. [przypis edytorski]
oczarowywa — dziś popr.: oczarowuje. [przypis edytorski]
ocz (daw.) — o co. [przypis edytorski]
ocz — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
oczekiwam (starop. forma) — dziś popr.: oczekuję. [przypis edytorski]
oczepiny — obyczaj weselny, polegający na wiązaniu pannie młodej czepca, stanowiącego symbol stanu małżeńskiego. [przypis edytorski]
oczepiona — w czepku zakładanym podczas wesela młodej mężatce. [przypis edytorski]
oczep — tu: nadproże, belka nad drzwiami lub oknem. [przypis edytorski]
oczeret — kłączowe rośliny przybrzeżne, tworzące rodzaj szuwaru. [przypis edytorski]
oczeretni — oczeretny; noszący cechy a. składający się z oczeretu, tj. trzciny nadrzecznej i bagiennej, szuwaru. [przypis edytorski]
oczeret — roślina rosnąca na terenach podmokłych, głównie przy brzegach i na bagnach; oczerety: pot. szuwary, zarośla nabrzeżne. [przypis edytorski]
oczeret — szuwary, roślinność bagienna. [przypis edytorski]
oczeret — trwała roślina rosnąca na terenach podmokłych, głównie przy brzegach. [przypis edytorski]
oczeret (ukr.) — trzcina; szuwary. [przypis edytorski]
oczerety — pot.: szuwary, zarośla przybrzeżne. [przypis edytorski]
oczerety — roślina rosnąca nad wodą, szuwary. [przypis edytorski]
oczerety — zarośla nadbrzeżne. [przypis edytorski]
oczeret — zarośla nadbrzeżne. [przypis edytorski]
oczeret (z ukr.) — trzcina, szuwary. [przypis edytorski]
oczeret (z ukr.) — trzciny, szuwary. [przypis edytorski]
oczewiście — dziś: oczywiście. [przypis edytorski]
oczewisty — dziś: oczywisty. [przypis edytorski]
ocz go kolwiek prosić będzie (starop.) — o cokolwiek go prosić będzie. [przypis edytorski]
oczkolwiek mie prosić będziecie, wszytko dla was uczynię — por. J 14, 13–14. [przypis edytorski]
oczkowanie (daw. pot.) — kokieteryjne zerkanie na kogoś. [przypis edytorski]
oczkowiec — koralowiec sześciopromienny. [przypis edytorski]
ocz mamy przydź (daw.) — do czego mamy przyjść; co się z nami stanie. [przypis edytorski]
oczniak, opierak — odnogi poroża jelenia. [przypis edytorski]
oczóm — dziś popr. forma C. lm: oczom. [przypis edytorski]
oczów (daw.) — dziś popr. forma D.lm: oczu. [przypis edytorski]
oczów (daw.) — oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś częstsza forma D. lm.: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś popr. forma D.lm: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
oczów — dziś popr.: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś raczej: oczu. [przypis edytorski]
oczów (forma gw.) — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
ocz (starop.) — skrócone: o co, o coś. [przypis edytorski]
oczyć (…) snu nie przypuszczają (starop. forma) — oczy ci snu nie przypuszczają. [przypis edytorski]
oczy — dziś popr. forma N.lm: oczami. [przypis edytorski]
oczy — dziś popr. forma N. lm: oczami. [przypis edytorski]
oczy — dziś popr. N. lm: oczami. [przypis edytorski]
oczy iskrzącemi — dziś popr. forma N. lm: iskrzącymi oczami. [przypis edytorski]
oczy jej kipiały… młyńskimi kamieniami — przysłowiowo o osobie nieczułej, bezdusznej; por. Szekspir, Ryszard III, akt I, scena 3. [przypis edytorski]
oczy kosić — zezować. [przypis edytorski]
oczy litośnemi — popr: oczami litościwymi. [przypis edytorski]
oczyma i usty — dziś forma N.lm: oczyma i ustami. [przypis edytorski]
O czym apostolska nauka jest barzo jasna, gdy każe urzędów słuchać, znając, że moc ich od Boga jest. I sprzeciwia się Bogu, kto się mocy jego w urzędach sprzeciwia i przeciw sumnieniu czyni — Rz 13, 1–2. [przypis edytorski]
o czymeśmy zaczęli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: o czym zaczęliśmy. [przypis edytorski]
oczymgnienie — dziś popr.: okamgnienie. [przypis edytorski]
oczymgnienie (gw.) — okamgnienie. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
O czym się nawet myśleć nie chce — powieść Gabrieli Zapolskiej z 1914 r. [przypis edytorski]
o czym tam pisze — dziś popr.: co tam jest napisane, co jest tam opisane. [przypis edytorski]
oczy (…) obie — dziś popr.: oboje oczu. [przypis edytorski]
oczy obie (starop.) — daw. forma liczby podwójnej. [przypis edytorski]
oczyśmy zawarli — zawarliśmy oczy. [przypis edytorski]
oczy swemi — dziś popr.: swymi oczami. [przypis edytorski]
oczyszczon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: oczyszczony. [przypis edytorski]
oczyszczon — dziś: oczyszczony. [przypis edytorski]
oczywiście (starop.) — tu: najwyraźniej. [przypis edytorski]
Oczywiście, że będę czuwał — odpowiedział staruszek, cokolwiek zdumiony, że ta przyjemna hałastra nakazuje mu to tak gromko i obcesowo — ruch harcerski na ziemiach polskich rozwinął się w miastach ok. 20–25 lat przed powstaniem powieści, na wsi nie występował i dla starego wiejskiego księdza zwyczaje harcerskie były nieznane. [przypis edytorski]
oczywista (daw.) — oczywiście. [przypis edytorski]
oczywista — skrót wyrażenia: oczywista rzecz; oczywiście. [przypis edytorski]
oczywisto — dziś popr.: oczywiście. [przypis edytorski]
oczywisty (daw.) — naoczny. [przypis edytorski]
oczywisty — tu: naoczny. [przypis edytorski]
Oczy wszystkiego stworzenia patrzą na cię, Panie, a ty im dajesz pokarm ich czasów swoich: gdy ty dajesz i sypiesz, oni zbierają, gdy otworzysz rękę twoję, wszytkiego dobra pełno jest — por. Ps 103, 27–28. [przypis edytorski]
oczy zaszły mu szkliwem — o oczach zachodzących mgłą, tracących zdolność widzenia i przyjmujących szklisty wygląd. [przypis edytorski]
od 237 do 258 w. — tj. od słów: „Widzę łódź, której strzeże przewoźnik sędziwy” do słów: „Wprzód, niż mu poniewolne dał Francuz rozwody”. [przypis edytorski]
od 367 do 454 w. — tj. od słów: „Gdy więc o wszystkich rzeczy namieniamy wątku” do słów: „Jak gdy po walnej uczcie wstawałby od stołu”. [przypis edytorski]
od 469 do 492 w. — tj. od słów: „Gwar ciżby, lin skrzypienie, głośne szczęki młotów” do słów: „Dopiero… nie kładź jeszcze i wtedy kamienia!”. [przypis edytorski]
odąć — dziś częściej: wydąć. [przypis edytorski]
odąć — dzis: wydąć. [przypis edytorski]
odąć się (daw.) — nadąć się. [przypis edytorski]
odął — dziś: wydął. [przypis edytorski]
O, daj mi wolność lub śmierć daj! — cytat z przemówienia Patricka Henry'ego (1736–1799), zagrzewającego do walki o niepodległość Stanów Zjednoczonych podczas Rewolucji Amerykańskiej (1775–1783). [przypis edytorski]
odaliska — biała niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
odaliska — biała niewolnica w haremie sułtana tureckiego. [przypis edytorski]
odaliska — niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — biała niewolnica a. konkubina w haremie sułtana tureckiego. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — niewolnica a. nałożnica w haremie sułtana tureckiego; przen. kobieta zalotna, namiętna. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — niewolnica a. nałożnica w haremie sułtana tureckiego. [przypis edytorski]
odaliska (z tur.) — niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
Od Apeninów do Andów — tytuł jednego z rozdziałów powieści Serce Edmondo de Amicisa. [przypis edytorski]
odarty (daw. forma) — dziś: obdarty. [przypis edytorski]
odarty — dziś popr.: obdarty. [przypis edytorski]
od Ateny (daw.) — przez Atenę. [przypis edytorski]
od Ateny — dziś: przez Atenę. [przypis edytorski]
odbić się — tu: oddalić się (domyślnie: od właściciela). [przypis edytorski]
odbić — tu: odbić się. [przypis edytorski]
odbicie zablokowanych punktów oporu w centrum miasta — Największą enklawą niemiecką odciętą w pierwszej fazie powstania była tzw. dzielnica rządowa, obejmująca tereny część Śródmieścia Północnego, w tym m.in. Ogród Saski i Krakowskie Przedmieście. Na jej terenie przebywali w chwili wybuchu powstania m.in. gen. Reiner Stahel i gubernator dystryktu warszawskiego, Ludwig Fischer. Powstańcy mimo wysiłków nie zdołali opanować dzielnicy rządowej, a niemiecka odsiecz nawiązała z nią łączność 7 sierpnia. [przypis edytorski]
odbiec czego (starop.) — opuścić co, odejść od czego. [przypis edytorski]
odbiec (daw.) — uciec od kogoś a. czegoś. [przypis edytorski]
odbiedz — dziś popr. pisownia: odbiec. [przypis edytorski]
odbiegą — dziś popr. forma: odbiegną; odbiec (kogoś lub coś) — tu: porzucić. [przypis edytorski]
odbiegać czegoś (przestarz.) — odchodzić od czegoś. [przypis edytorski]
odbiegłej — dziś popr. tylko forma: odbiegającej. [przypis edytorski]
odbiegł swego pana — uciekł od swego pana. [przypis edytorski]
