Przypisy

kacerny (daw.) — haniebny, srogi. [przypis redakcyjny]

kałauz (daw., z tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]

kałuz (daw.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]

kamcha (daw.) — adamaszek, atłas. [przypis redakcyjny]

kanar (daw.) — cukier. [przypis redakcyjny]

kantar (daw.) — munsztuk, wędzidło. [przypis redakcyjny]

kapłon (daw.) — kastrowany kogut, kurczak o delikatnym mięsie. [przypis redakcyjny]

karacena (daw.) — pancerz łuskowaty. [przypis redakcyjny]

kara (daw.) — taczka, wózek. [przypis redakcyjny]

kara (daw.) — wóz. [przypis redakcyjny]

karasować się (daw.) — karaskać się, gotować. [przypis redakcyjny]

karawan (daw.) — ciężki wóz ładowny. [przypis redakcyjny]

karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis redakcyjny]

kartelusz (daw.) — kartka. [przypis redakcyjny]

kasać się (daw.) — porywać się. [przypis redakcyjny]

kasztel (daw.) — zamek. [przypis redakcyjny]

katerdziej (daw.) — sędzia. [przypis redakcyjny]

katerwa (daw.) — hufiec, pułk. [przypis redakcyjny]

kauza (daw., z łac.) — sprawa. [przypis redakcyjny]

kawerna (daw.) — dół, jaskinia. [przypis redakcyjny]

kawić (daw.) — bredzić. [przypis redakcyjny]

kawy (daw.) — brednie, bzdury, tu raczej: problemy. [przypis redakcyjny]

kawy (daw.) — brednie. [przypis redakcyjny]

kawy (daw.) — głupstwa. [przypis redakcyjny]

kaźń (daw.) — męka, kara. [przypis redakcyjny]

kazać (daw.) — okazywać się, prawić. [przypis redakcyjny]

kazać na coś (daw.) — puszyć [się] na coś. [przypis redakcyjny]

kazać na (daw.) — liczyć na. [przypis redakcyjny]

kęs (daw.) — nieco, odrobina. [przypis redakcyjny]

kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]

kidać się (daw.) — rzucać się. [przypis redakcyjny]

kiegoż (daw.) — jakiegoż. [przypis redakcyjny]

kierz (daw., D. lm: krzów) — krzew. [przypis redakcyjny]

kinąć (daw.) — rzucić. [przypis redakcyjny]

kinąć (daw.) — rzucić się. [przypis redakcyjny]

klawa (daw.) — buława. [przypis redakcyjny]

Klec (daw.) — dziś: Kielc; w Kielcach była siedziba związku wojskowego. [przypis redakcyjny]

klient (daw., z łac.) — szlachcic, służący magnatowi i popierający go na sejmikach. [przypis redakcyjny]

klucznik (daw.) — osoba zarządzająca kluczami do majątku ziemskiego, osoba mająca pod swoim zarządem klucze do czegoś. [przypis redakcyjny]

kobuzi (daw.) — hałastry, gawiedzi. [przypis redakcyjny]

kochać w kimś (daw.) — [dziś:] kochać się w kim. [przypis redakcyjny]

kochać w kimś (daw.) — kochać się w kim. [przypis redakcyjny]

kocisz (daw.) — wóz, kocz. [przypis redakcyjny]

kokoszyć się (daw.) — chełpić się, nadymać. [przypis redakcyjny]

kolco (daw.) — kółko; [por. kolczyk]. [przypis redakcyjny]

kolco (daw.) — kółko. [przypis redakcyjny]

kolera (daw.) — cholera, gniew. [przypis redakcyjny]

kolera (daw.) — gniew. [przypis redakcyjny]

kolet (daw.) — kurtka. [przypis redakcyjny]

komosić się (daw.) — rzucać, ciskać się. [przypis redakcyjny]

komput (daw.) — liczba. [przypis redakcyjny]

komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis redakcyjny]

komunik (daw.) — jazda, kawalerzyści. [przypis redakcyjny]

komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]

komunikiem iść (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]

komunikiem iść (daw.) — jechać konno wierzchem, w siodle; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]

komunnik (daw.) — konnica. [przypis redakcyjny]

komunny (daw.) — konny. [przypis redakcyjny]

komysz (daw.) — zarośla; kryjówka. [przypis redakcyjny]

koncent (daw.) — harmonia. [przypis redakcyjny]

koncent (daw., z łac.) — współbrzmienie, harmonia, muzyka. [przypis redakcyjny]

kondel (daw.) — kundel, pies. [przypis redakcyjny]

kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]

kondyment (daw.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]

kongestia (daw.) — uderzenie krwi. [przypis redakcyjny]

konsulta (daw., z łac.) — rada. [przypis redakcyjny]

kontempt (daw., z łac.) — wzgarda, obelga. [przypis redakcyjny]

kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis redakcyjny]

kontest (daw.) — oświadczenie. [przypis redakcyjny]

kontest (daw.) — świadectwo. [przypis redakcyjny]

kontest (daw.) — tu: oświadczenie. [przypis redakcyjny]

kopieniak (daw.) — płaszcz. [przypis redakcyjny]

korab (daw.) — okręt, statek. [przypis redakcyjny]

korbety (daw.) — skoki. [przypis redakcyjny]

kornet (daw.) — znaczek, sztandar. [przypis redakcyjny]

korowaj (z daw. ukr.) — poczęstunek weselny. [przypis redakcyjny]

kosa (daw.) — długie, splecione włosy; warkocz. [przypis redakcyjny]

kosa (daw.) — warkocz. [przypis redakcyjny]

kosz (daw.) — obóz. [przypis redakcyjny]

kosztować się z kim (daw.) — próbować się z kim. [przypis redakcyjny]

kotara (daw.) — namiot. [przypis redakcyjny]

kotary (daw.) — namioty. [przypis redakcyjny]

kotary (daw.) — [tu:] namiot. [przypis redakcyjny]

kot (daw.) — mieszek na pieniądze. [przypis redakcyjny]

kot (daw.) — tu: zając. [przypis redakcyjny]

kować (daw.) — podkuwać. [przypis redakcyjny]

kozera (daw.) — atut, karta atutowa. [przypis redakcyjny]

kozera (daw.) — karta atutowa, bijąca inne. [przypis redakcyjny]

krasa (daw.) — piękność. [przypis redakcyjny]

krasnodiwa (z daw. ukr.) — piękna dziewczyna. [przypis redakcyjny]

krętanina (daw.) — zamęt. [przypis redakcyjny]

kredenca (daw., z wł.) — usługa. [przypis redakcyjny]

kredenc (daw.) — pierwsza usługa (przy stole). [przypis redakcyjny]

kredencować (daw.) — wychodzić naprzód, wybiegać ze służbą. [przypis redakcyjny]

kredencować (daw.) — zaczynać. [przypis redakcyjny]

kresa (daw.) — [tu:] linia, granica. [przypis redakcyjny]

krótki (daw.) — skromny. [przypis redakcyjny]

krotofila (daw.) — zabawa. [przypis redakcyjny]

kruczganek (daw.) — krużganek. [przypis redakcyjny]

kryśli (daw.) — wyznacza, zamierza, kreśli plany. [przypis redakcyjny]