Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5510 przypisów.
czasów odwłokami — zwlekaniami, zwłoką. [przypis edytorski]
czasów siła — dużo czasu. [przypis edytorski]
czasowe ptaki — gniazdujące okresowo. [przypis edytorski]
Czasowych dieł mastier (ros.) — zegarmistrz. [przypis edytorski]
czas przechodzi — tu: mija odpowiedni czas. [przypis edytorski]
czas się mieć do brzega (starop.) — czas zdążać (kierować się) do brzegu. [przypis edytorski]
Czas starcu dać życie — już czas, aby starzec oddał życie. [przypis edytorski]
czas Terroru — krwawe rządy jakobinów w czasie Rewolucji Francuskiej. [przypis edytorski]
czas — tu: pogoda. [przypis edytorski]
czasu (daw.) — podczas, w czasie. [przypis edytorski]
czasu inszego (starop.) — w innym czasie; kiedy indziej. [przypis edytorski]
czasu już nie będzie — Ap 10, 6. [przypis edytorski]
czasu mej młodości — dziś: w czasach mej młodości. [przypis edytorski]
Czasu minęło jak płachte wysiać — tj. tyle, ile potrzeba na ręczne wysianie partii zboża z przewieszonej przez ramię płachty. [przypis edytorski]
czasu nie stało (daw.) — zabrakło czasu. [przypis edytorski]
Czasu onego nie było króla w Izraelu, ale każdy czynił, co mu się zdało — Sdz 18, 1; Sdz 21, 24. [przypis edytorski]
czasu swego (daw.) — w swoim czasie; w odpowiednim czasie. [przypis edytorski]
czasu — tu: podczas, w czasie. [przypis edytorski]
„Czas” — wydawany w latach 1848–1934 w Krakowie dziennik zw. z frakcją konserwatystów krakowskich (tzw. „Stańczyków”), stanowiący również forum dla publikacji krakowskiej szkoły historycznej. [przypis edytorski]
Czas wyszedł ze swych fug; biada mi, żem się zrodził, by go naprawiać — Szekspir, Hamlet, akt I, scena 5 (spotkanie Hamleta z duchem ojca), ostatnie słowa Hamleta w tej scenie; w tłum. Józefa Paszkowskiego z 1862: „Świat wyszedł z formy / I mnież to trzeba wracać go do normy!”. [przypis edytorski]
czasy — dziś popr. forma N.lm: czasami. [przypis edytorski]
czasy Edwardów — obejmujący XIII i XIV w. okres panowania: Edwarda I (lata 1272–1307), reformatora administracji królewskiej i prawa zwyczajowego (common law), które zostało skodyfikowane w statutach z 1275 i 1285 r., Edwarda II, pod którego rządami (1307–1327) nastąpił rozwój instytucji parlamentarnych oraz Edward III, króla Anglii w latach 1327–1377, inicjatora wojny stuletniej, który kontynuował reformy prawodawstwa i systemu rządzenia. [przypis edytorski]
czasy Henryków — prawdopodobnie chodzi o rządy Henryka VII (1457–1509) i Henryka VIII (1491–1547) z dynastii Tudorów. [przypis edytorski]
czasy napoleońskie — okres panowania i podbojów Napoleona Bonapartego, wodza, a potem cesarza Francji. [przypis edytorski]
czasże (…) się rozstać — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy [jest] czas [aby] się rozstać. [przypis edytorski]
czasza — czarka, kielich. [przypis edytorski]
czasza — puchar. [przypis edytorski]
czasza — tu: kielich. [przypis edytorski]
czaszka z Neandertalu — czaszka neandertalczyka, wymarłego przedstawiciela rodzaju Homo (człowiek), którego szczątki odkryto po raz pierwszy (1856) w dolinie Neandertal w Niemczech. [przypis edytorski]
czata (daw.) — straż. [przypis edytorski]
czata — oddział żołnierzy ubezpieczający wojsko w czasie postoju lub dokonujący zwiadu; stać na czatach: stać na straży. [przypis edytorski]
czata (starop., wojsk., z tur. çete a. węg. csata) — gromada; tu wojsk.: oddział żołnierzy ubezpieczający lub dokonujący zwiadu. [przypis edytorski]
czata — tu: strażnica, posterunek. [przypis edytorski]
czata — tu: straż. [przypis edytorski]
czatować — czaić się, tu: czekać. [przypis edytorski]
czatownia (daw.) — strażnica, punkt obserwacyjny. [przypis edytorski]
czatownia — wartownia. [przypis edytorski]
czatownica — strażniczka. [przypis edytorski]
czatownik (daw.) — wartownik lub zwiadowca. [przypis edytorski]
czaty — grupy zwiadowców. [przypis edytorski]
Czatyrdach — własc. Czatyr-Dag, masyw górski na Krymie, ok. 35 km na wschód od Bachczysaraju. [przypis edytorski]
czaty — tu: straż. [przypis edytorski]
czaty — tu: straż, strażnicy. [przypis edytorski]
czaus murza (z tur.) — urzędnik, posłaniec. [przypis edytorski]
Czawczewadze — popr.: Czawczawadze, nazwisko gruzińskiej rodziny książęcej; trudno jednak ustalić tożsamość wskazanej osoby. [przypis edytorski]
czcią (daw.) — czytają. [przypis edytorski]
czcią (starop. forma) — daw. 3.os.lm: czczą. [przypis edytorski]
czcić (daw.) — uczcić, ugościć. [przypis edytorski]
czcicie (daw.) — tryb rozkazujący: czytajcie. [przypis edytorski]
Czcicielem rozumu jestem i tych szkiełek mędrca (…) — nawiązanie do utworu Romantyczność z tomu Ballady i romanse Adama Mickiewicza: „Czucie i wiara silniej mówi do mnie/ Niż mędrca szkiełko i oko”. [przypis edytorski]
czciciele ognia — muzułmańskie określenie wyznawców zaratusztranizmu, religii irańskiej panującej niegdyś w Persji (ob. Iran i Irak). Szczególnym obiektem kultu jest w niej stworzony przez najwyższe bóstwo, Ahura Mazdę, oczyszczający, święty ogień. Po podboju Persji przez muzułmanów większość świątyń ognia uległa zniszczeniu lub została przekształcona w meczety. [przypis edytorski]
czcicielów — dziś popr. forma D. lm: czcicieli. [przypis edytorski]
czciecie (daw.) — czytacie; od czyść: czytać. [przypis edytorski]
czcie (daw.) — czyta; od czyść: czytać. [przypis edytorski]
czciesz (daw.) — czytasz; od czyść: czytać. [przypis edytorski]
czcigodne — innym oprac. tegoż tłumaczenia: poważane. [przypis edytorski]
czciła go jak fetysza — dziś popr. z B.: jak fetysz. [przypis edytorski]
czcionka — rodzaj nośnika pojedynczych znaków pisma drukarskiego, podstawowy materiał zecerski używany w technice druku wypukłego. [przypis edytorski]
czcionki cycero — dużymi literami; cycero w typografii to jednostka długości, wynosząca 12 punktów typograficznych, czyli ok. 4,5 mm. Nazwa pochodzi od rozmiaru czcionek użytych w wydaniu listów Cycerona z 1468 r. [przypis edytorski]
czczony w Niemczech panteista — Johann Wolfgang Goethe (1749–1832), wybitny poeta i pisarz niemiecki. [przypis edytorski]
czczość (daw.) — marność. [przypis edytorski]
czczość (daw.) — pustka. [przypis edytorski]
czczość — głód, pustkę. [przypis edytorski]
czczość — odczucie pustki i jałowości. [przypis edytorski]
czczość — pustka, coś nieznaczącego. [przypis edytorski]
czczość — uczucie głodu, pustki w żołądku. [przypis edytorski]
czczy (daw.) — jałowy, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
czczy (daw.) — nic nieznaczący. [przypis edytorski]
czczy (daw.) — pusty, jałowy, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
czczy (daw.) — pusty. [przypis edytorski]
czczy — jałowy, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
czczy — marny, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
czczy — nic nieznaczący, bezcelowy, płonny; czczość: próżnia, pustka, jałowość. [przypis edytorski]
czczy — nic nie znaczący, bezcelowy. [przypis edytorski]
czczy — nic nieznaczący, jałowy. [przypis edytorski]
czczy — nic nieznaczący, nie mający potwierdzenia. [przypis edytorski]
czczy — nic nieznaczący. [przypis edytorski]
czczy — płonny, bez znaczenia. [przypis edytorski]
czczy — płonny, pusty, bez znaczenia. [przypis edytorski]
czczy — próżny, bezużyteczny. [przypis edytorski]
czczy — pusty, jałowy. [przypis edytorski]
czczy — pusty. [przypis edytorski]
czém — dziś popr. forma: czym. [przypis edytorski]
część Ciebie jest duch mój — dziś popr.: częścią Ciebie jest duch mój. [przypis edytorski]
część Ciebie jest — dziś popr.: częścią Ciebie jest. [przypis edytorski]
część — tu: częściowo. [przypis edytorski]
częścią — częściowo, po części. [przypis edytorski]
częścią — częściowo. [przypis edytorski]
częścią (daw.) — częściowo, po części. [przypis edytorski]
częścią (daw.) — częściowo, po części. [przypis edytorski]
częścią (daw.) — częściowo. [przypis edytorski]
częścią (daw.) — po części, częściowo. [przypis edytorski]
częścią (daw.) — tu: częściowo. [przypis edytorski]
częścią — dziś: częściowo. [przypis edytorski]
częścią — dziś: po części, częściowo. [przypis edytorski]
częścią — dziś w tym znaczeniu: częściowo. [przypis edytorski]
częścią — po części, częściowo. [przypis edytorski]
częścią (starop.) — częściowo, po części. [przypis edytorski]
częścią — tu: częściowo. [przypis edytorski]
Częstochowa — polskie miasto powiatowe w województwie śląskim, ośrodek kultu maryjnego. [przypis edytorski]