Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | norweski | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 110 przypisów.
habdank (daw., z niem.) — podziękowanie. [przypis edytorski]
haczkowany (daw.) — wykonany szydełkiem. [przypis edytorski]
hajdamaka (daw.) — zbuntowany Kozak. [przypis edytorski]
hajdamaka (daw., z tur.) — hultaj, zbój, rabuś. [przypis edytorski]
hajdamak a. hajdamaka (daw.; z tur. hajdamak: napadać, grabić) — zawadiaka, hultaj, łobuz; Kozak; powstaniec kozacki, czyli uczestnik hajdamaczyzny, ruchu chłopskiego przeciw uciskowi szlachty polskiej na Ukrainie w XVIII w. [przypis edytorski]
hajdamak a. hajdamaka (daw.; z tur.) — zawadiaka, hultaj, łobuz. [przypis edytorski]
hajdawery (daw.) — bufiaste spodnie. [przypis edytorski]
hajdawery (daw.) — obszerne spodnie. [przypis edytorski]
hajdawery (daw.) — szerokie spodnie. [przypis edytorski]
hajdawery (daw., z ukr.) — obszerne spodnie, szarawary. [przypis edytorski]
hajduk (daw.) — w dawnej Polsce służący na dworze magnackim w stroju węgierskim; w dawnym wojsku żołnierz piechoty zorganizowanej na wzór oddziałów węgierskich. [przypis edytorski]
hajże (daw.) — dalej. [przypis edytorski]
hałaburda (daw.) — awanturnik. [przypis edytorski]
hałasić (daw., gw.) — hałasować. [przypis edytorski]
halsztuk (daw.) — chustka na szyję, noszona przez mężczyzn w końcu XVIII i w XIX w., poprzednik krawata. [przypis edytorski]
halsztuk (daw.) — krawat a. kokarda z apaszki pod szyją. [przypis edytorski]
hamernia (daw.) — huta żelaza; kuźnia. [przypis edytorski]
hamernia (daw., z niem.) — kuźnia maszynowa, fabryka żelaza kutego i stali. [przypis edytorski]
handełes (daw.) — żydowski uliczny handlarz starzyzną. [przypis edytorski]
handel bławatny (daw.) — handel tkaninami. [przypis edytorski]
handel (daw.) — tu: mała restauracja. [przypis edytorski]
harap (daw.) — bicz z krótkim trzonkiem i długim plecionym rzemieniem, używany głównie na psy myśliwskie. [przypis edytorski]
harap (daw.) — rodzaj bicza używanego na psy myśliwskie. [przypis edytorski]
harap (daw.) — rzemienny bicz na psy myśliwskie. [przypis edytorski]
harbuz (daw.) — odmowa w zalotach. [przypis edytorski]
harbuz (daw., pot.) — odmowa na propozycję małżeństwa. [przypis edytorski]
harc (daw.) — dawniej walka pojedynczych żołnierzy nieprzyjacielskich wojsk, rodzaj pojedynku. [przypis edytorski]
harc (daw.) — pojedynek staczany przed rozpoczęciem bitwy. [przypis edytorski]
harcować (daw.) — bić się pojedynczo przed szykiem wojsk; przen. szermować językiem. [przypis edytorski]
harcownik (daw.) — żołnierz walczący pojedynczo przed szykiem wojsk, zwykle na początku bitwy. [przypis edytorski]
hardzie (daw.) — hardo, dumnie, pysznie. [przypis edytorski]
hardzie tu strząsasz porożym (daw.) — hardo potrząsasz porożem (jak jeleń pokazujący swoją siłę i gotowość do walki); przysł. stawiać się hardo, być hardym. [przypis edytorski]
harmata (daw.) — armata, działo. [przypis edytorski]
harmata (daw.) — armata. [przypis edytorski]
harmata (daw., gw.) — armata. [przypis edytorski]
harnasz (daw.) — zbroja. [przypis edytorski]
harny (daw.) — hardy, dumny. [przypis edytorski]
haro! (daw.) — basta! dość tego! [przypis edytorski]
Harry (daw.) — dziś popr. forma B. i D.: Harrego. [przypis edytorski]
Harry (daw.) — dziś popr. forma D. i B.: Harrego. [przypis edytorski]
Harry (daw.) — dziś popr. forma N.: Harrym. [przypis edytorski]
harunek (daw.) — ciężka praca, harówka. [przypis edytorski]
hatłas (daw.) — atłas. [przypis edytorski]
haussa, baissa (daw., z fr.) — dziś popr.: hossa, bessa: długotrwały, odpowiednio, wzrost albo spadek kursów papierów wartościowych lub cen towarów notowanych na giełdzie. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — niebezpieczeństwo; puszczać się na hazardy: narażać się na niebezpieczeństwa. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — niebezpieczeństwo, ryzyko. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — przypadek, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — ryzyko; niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — ryzyko. [przypis edytorski]
hazard (daw.) — traf, przypadek, los. [przypis edytorski]
hazardowny (daw.) — ryzykowny; hazardowy. [przypis edytorski]
hazardowny (daw.) — ryzykowny. [przypis edytorski]
hebes (daw.) — tępak, głupiec. [przypis edytorski]
heca (daw.) — przedstawienie cyrkowe, zwł. z udziałem zwierząt. [przypis edytorski]
herbowny (daw.) — herbowy. [przypis edytorski]
heroina (daw., z gr.) — bohaterka, główna postać sztuki; tu: odtwórczyni głównej roli. [przypis edytorski]
heroj (daw.) — bohater. [przypis edytorski]
heroje (daw.) — M. lm od wyrazu heroj: heros, bohater. [przypis edytorski]
herst wodzić (daw.) — rej wodzić, przewodzić. [przypis edytorski]
herytiera (daw.) — posażna panna, dziedziczka znacznego majątku. [przypis edytorski]
het (daw.) — bardzo daleko, dzisiaj: hen. [przypis edytorski]
hetka (daw.) — marny koń, szkapa; pot.: byle kto. [przypis edytorski]
hetmany, senatory i insze panowie (daw.) — dziś: hetmani, senatorowie i inni panowie. [przypis edytorski]
Hieruzalem (daw.) — Jaruzalem, Jerozolima. [przypis edytorski]
Hieruzalem (daw.) — Jeruzalem, Jerozolima, od czasów króla Dawida centrum polityczne i religijne Izraela, po podziale państwa stolica Królestwa Judy. [przypis edytorski]
historia naturalna (daw.) — przyrodoznawstwo, ogół dziedzin nauki zajmujących się badaniem przyrody ożywionej i nieożywionej; termin popularny szczególnie w XVIII–XIX w. [przypis edytorski]
histrion (z łac.; daw.) — podrzędny aktor, błazen, komediant. [przypis edytorski]
hoc (daw.) — wykrzyknienie towarzyszące tańcom. [przypis edytorski]
Hoflieferant (daw., niem.) — nadworny dostawca. [przypis edytorski]
hojdać (daw., gw.) — bujać, huśtać. [przypis edytorski]
hołys (gw.) a. hołysz (daw.) — biedak. [przypis edytorski]
hołysz (daw.) — biedak. [przypis edytorski]
hołysz (daw.) — biedak, zwł. stanu szlacheckiego. [przypis edytorski]
hołysz (daw., reg.) — biedak. [przypis edytorski]
homagium (daw., z łac.) — hołd. [przypis edytorski]
homoerotyk (daw.) — homoseksualista, gej. [przypis edytorski]
honoratior (łac. dosł.: dostojniejszy), pol. honoracjor (daw.) — osoba piastująca wyższą godność. [przypis edytorski]
horodyszcze (daw.) — miejsce, gdzie znajdował gród (rus. horod). [przypis edytorski]
hospitantka (daw.) — kobieta uczęszczająca na wykłady i in. zajęcia jako wolny słuchacz, gość. [przypis edytorski]
hoża (daw.) — piękna i zdrowa. [przypis edytorski]
hoży (daw.) — dobrze i zdrowo wyglądający. [przypis edytorski]
hoży (daw.) — piękny, tryskający zdrowiem. [przypis edytorski]
hoży (daw.) — urodziwy, zdrowy. [przypis edytorski]
hoży (daw.) — zdrowy, urodziwy. [przypis edytorski]
hradyszcze (daw., z rus.) — grodzisko, miejsce warowne. [przypis edytorski]
hreczkosiej (daw.) — gospodarz zasiedziały na roli. [przypis edytorski]
hreczkosiej (daw., pogardl.) — prowincjonalny, zasiedziały na wsi, niezbyt zamożny szlachcic. [przypis edytorski]
hreczkosiej (daw.) — szlachcic zajmujący się jedynie uprawa roli. [przypis edytorski]
huba (daw.) — miara powierzchni ziemi; z Bartkowej huby: z pola Bartka. [przypis edytorski]
huf (daw.) — hufiec, oddział wojska. [przypis edytorski]
huf (daw.) — oddział. [przypis edytorski]
huf (daw.) — zastęp, hufiec. [przypis edytorski]
hukliwy (daw.) — huczliwy. [przypis edytorski]
huknienie (daw.) — huknięcie. [przypis edytorski]
hulatyka (daw.) — głośna zabawa połączona z pijaństwem; hulanka. [przypis edytorski]
humbug (daw.) — kłamstwo, nieprawda, bujda. [przypis edytorski]
humbug (daw.) — szeroko rozreklamowane oszustwo. [przypis edytorski]
humory (daw.) — w dawnej medycynie humorami nazywano cztery płynne substancje w ciele człowieka: krew, żółć, śluz (flegmę) i czarną żółć, od których równowagi miało zależeć zdrowie człowieka; każdy z humorów wiązano z innym typem temperamentu, stąd słowo „humor” oznaczało także temperament, typ osobowości. [przypis edytorski]
huncwot (daw., pot.) — szelma, łobuz. [przypis edytorski]