Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1987 przypisów.
pozór (daw.) — tu: wygląd. [przypis edytorski]
pozór (daw.) — wygląd; postawa ciała. [przypis edytorski]
pozór (daw.) — wygląd. [przypis edytorski]
pozór (daw.) — wygląd; straszny pozorem: straszny z wyglądu. [przypis edytorski]
pozór (daw.) — wygląd zewnętrzny. [przypis edytorski]
pozór (daw.) — zewnętrzna świetność. [przypis edytorski]
pozorny (daw.) — efektowny. [przypis edytorski]
pozostańmyż (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; znaczenie: pozostańmy koniecznie, pozostańmy przecież itp. [przypis edytorski]
pozwoleństwo (daw.) — pozwolenie. [przypis edytorski]
pozytywa (daw.) — urządzenie mechaniczne, odtwarzające muzykę zapisaną na specjalnych dziurkowanych kartach, które sterują piszczałkami. [przypis edytorski]
pozytywka (daw.) — „instrument muzyczny na kształt małych organów” (słownik Lindego 1858), dziś: rodzaj małej katarynki, samogrającej po nakręceniu; w oryginale σῦριγξ, syringa, czyli fletnia Pana, instrument muzyczny złożony z rzędu trzcinowych lub drewnianych piszczałek. [przypis edytorski]
pozytywka (daw.) — „instrument muzyczny na kształt małych organów” (słownik Lindego 1858), dziś: rodzaj małej katarynki, samogrającej po nakręceniu; w oryginale u Platona: σῦριγξ, syringa, czyli fletnia Pana, instrument muzyczny złożony z rzędu trzcinowych lub drewnianych piszczałek. [przypis edytorski]
prątek (daw.) — pręcik; nieduży pręt. [przypis edytorski]
prątek (daw., reg.) — pręcik, patyk. [przypis edytorski]
prątki (daw., gw.) — cienkie pręty do ręcznego przerabiania różnego rodzaju nici i włóczek na wyroby dzianinowe; druty do robótek. [przypis edytorski]
prątki (daw.) — pręciki; tu: druty do robót ręcznych (dziergania pończoch, swetrów, szali itp.). [przypis edytorski]
pracowny (daw.) — pracowity. [przypis edytorski]
pralnik (daw.) — drewniana łyżka, służąca do oklepywania prania. [przypis edytorski]
praszczur (daw.) — przodek. [przypis edytorski]
prawdać (daw.) — forma z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
praw (daw.) — prawdziwy, rzeczywisty; prawy, uczciwy. [przypis edytorski]
praw (daw.) — właściwy. [przypis edytorski]
prawdaż to (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą i pytającą, tu w znaczeniu: „czy to prawda?”. [przypis edytorski]
prawić (daw., gw.) — mówić, opowiadać. [przypis edytorski]
prawić (daw., gw.) — mówić. [przypis edytorski]
prawić (daw., gw.) — mówić, rozmawiać, rozprawiać. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — mówić, opowiadać; prawże, konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że: mów, mówże. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — mówić, opowiadać. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — mówić. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — opowiadać. [przypis edytorski]
prawidła (daw.) — zasady. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — całkiem, zgoła, prawdziwie. [przypis edytorski]
prawie (daw., gw.) — prawdziwie, naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie; całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, całkiem, zupełnie. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie; na pewno. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, rzeczywiście, całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — tu: prawdziwie, naprawdę, bez wątpienia. [przypis edytorski]
prawo przyrodzenia (daw.) — prawo natury. [przypis edytorski]
prawować się (daw.) — dochodzić racji przed sądem. [przypis edytorski]
prawować się (daw.) — sądzić się uporczywie. [przypis edytorski]
prawować się (daw.) — spierać się o coś. [przypis edytorski]
prawy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: prawami. [przypis edytorski]
prawy (daw.) — prawdziwy. [przypis edytorski]
prawy (daw.) — prawdziwy, rzeczywisty. [przypis edytorski]
prażnik (daw., z ukr. праздник) — święto prawosławne, odpust. [przypis edytorski]
pręt (daw., gw.) — dawna miara powierzchni. [przypis edytorski]
prętki (daw.) — dziś popr.: prędki. [przypis edytorski]
precepta (daw.) — wskazówka. [przypis edytorski]
preceptor (daw.) — nauczyciel, wychowawca. [przypis edytorski]
preceptor (daw.) — wychowawca, nauczyciel. [przypis edytorski]
precz bieży (daw.) — odjeżdża (daleko). [przypis edytorski]
precz (daw.) — ciągle. [przypis edytorski]
precz (daw., gw.) — ciągle. [przypis edytorski]
precz (daw.) — nadal, wciąż, ciągle. [przypis edytorski]
precz (daw.) — nadal, wciąż, nieustannie, ciągle. [przypis edytorski]
precz (daw.) — zupełnie, całkowicie, doszczętnie. [przypis edytorski]
predykat (daw., z łac.) — przydomek; dziś: orzecznik, część zdania, która orzeka o podmiocie. [przypis edytorski]
preferans (daw.) — dawanie komuś pierwszeństwa, okazywanie szczególnych względów. [przypis edytorski]
prejudykat (daw.) — wcześniejszy wyrok w podobnej sprawie; precedens. [przypis edytorski]
premia (daw.) — opłata ubezpieczeniowa, pobierana przez instytucję ubezpieczeniową od ubezpieczającego się. [przypis edytorski]
premisa (daw.) — przesłanka. [przypis edytorski]
premium (daw., z łac. praemium) — premia, nagroda. [przypis edytorski]
preopinant (z łac.; daw.) — przedmówca; poprzedni, pierwszy wnioskodawca. [przypis edytorski]
prestidigitator (daw.) — iluzjonista. [przypis edytorski]
prestoł (daw.) — tron, siedzisko. [przypis edytorski]
presumpcja (daw.) — zarozumiałość, pycha. [przypis edytorski]
prewarykant (daw., z łac.: praevaricator) — zaniedbujący swój obowiązek, sprzedajny obrońca a. oskarżyciel w sądzie. [przypis edytorski]
prezenta (daw.) — przedstawienie do zatwierdzenia kandydata na jakiś urząd, stanowisko. [przypis edytorski]
prezerwatywa (daw.) — środek ochronny, zapobiegający chorobie. [przypis edytorski]
prezerwatywa (daw.) — tu: zabezpieczenie. [przypis edytorski]
prezerwatywa (daw., z łac.) — tu: ochrona. [przypis edytorski]
prezerwatywa (daw., z łac.) — tu: środek ochronny, zapobiegawczy. [przypis edytorski]
prezumcja (daw., z łac.) — mniemanie. [przypis edytorski]
prezydować (daw.) — zajmować pierwsze miejsce, być prezesem. [przypis edytorski]
pri a. pry (daw.) — mówi, rzecze. [przypis edytorski]
pri a. pry (daw.) — mówi, rzecze. [przypis edytorski]
próżen czego (daw.) — tu: pozbawiony czego. [przypis edytorski]
próżen (daw.) — próżny, opróżniony. [przypis edytorski]
próżen (daw.) — próżny, pozbawiony. [przypis edytorski]
próżny (daw.) — bezskuteczny. [przypis edytorski]
próżny (daw.) — pusty. [przypis edytorski]
próżny (daw.) — tu: pozbawiony. [przypis edytorski]
próżny (daw.) — tu: pozbawiony. [przypis edytorski]
próżny (daw.) — tu: próżniak. [przypis edytorski]
probant (daw.) — praktyk, znawca, koneser. [przypis edytorski]
problemat (daw.) — problem, zagadnienie do rozwiązania. [przypis edytorski]
proceder (daw.) — sposób zarobkowania na życie, fach; tu: proceder kupiecki, handel. [przypis edytorski]
procedernik (daw.) — człowiek, który musi własną pracą zarabiać na swoje utrzymanie. [przypis edytorski]
procesyj (daw.) — dziś popr. D. lm: procesji. [przypis edytorski]
prochy (daw.) — tu: kurze. [przypis edytorski]
proch ziemie (daw.) — proch ziemi; kurz. [przypis edytorski]