Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1457 przypisów.
systemat (daw.) — system. [przypis edytorski]
sytny (daw.) — sycący, pożywny. [przypis edytorski]
szafarka (daw.) — kobieta zarządzająca gospodarstwem domowym. [przypis edytorski]
szafarka (daw.) — służąca zarządzająca spiżarnią. [przypis edytorski]
szafarz (daw.) — osoba odpowiedzialna za gospodarstwo domowe, w szczególności spiżarnię, na daw. dworze magnackim. [przypis edytorski]
szafarz (daw.) — zarządca, administrator. [przypis edytorski]
szafel (daw.) — szaflik, rodzaj drewnianego wiaderka. [przypis edytorski]
szafiarnia (daw.) — spichrz, spichlerz; spiżarnia. [przypis edytorski]
szafranny (daw.) — szafranowy. [przypis edytorski]
szafunek (daw.) — gospodarowanie; szafowanie, rozdawnictwo. [przypis edytorski]
szalbierstwo (daw.) — oszustwo. [przypis edytorski]
szalbierz (daw.) — oszust, szachraj. [przypis edytorski]
szańc wygrać (daw.) — wygrać stawkę; wygrać, zyskać. [przypis edytorski]
szanowany od (daw.) — szanowany przez (kogoś). [przypis edytorski]
szansonistka (daw.) — piosenkarka kabaretowa. [przypis edytorski]
szarafan (daw.) — suknia a. płaszcz. [przypis edytorski]
szaraj (daw.) — dziś: seraj, tu w znaczeniu: część rezydencji bogatego muzułmanina, w której mieszkają kobiety; harem. [przypis edytorski]
szarłat (daw.) — szkarłat, purpura. [przypis edytorski]
szarpie (daw.) — bandaże z porwanych materiałów. [przypis edytorski]
szarpie (daw.) — daw. materiał na opatrunki, tworzony z nitek wyrywanych z płótna; szapieśmy skubały — skubałyśmy płótno na szarpie. [przypis edytorski]
szarpie (daw.) — materiał opatrunkowy zrobiony z płótna dartego (szarpanego) na pasy. [przypis edytorski]
szarwark (daw.) — obowiązek dostarczania ludzi do prac publicznych. [przypis edytorski]
szarzać (daw.) — szargać, poniewierać; tu może: szafować, ryzykować. [przypis edytorski]
szczęśliw (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: szczęśliwy. [przypis edytorski]
szczęśnie (daw.) — szczęśliwie. [przypis edytorski]
szczęsny (daw.) — szczęśliwy, obdarzony szczęściem. [przypis edytorski]
szczęsny (daw.) — szczęśliwy. [przypis edytorski]
szczęt (daw.) — pozostałość. [przypis edytorski]
szczęty (daw.) — szczątki, kawałki. [przypis edytorski]
szczebrzuch (daw.) — sprzęty domowe, szczególnie dawane jako wiano kobiecie wychodzącej za mąż; tu być może: ostrze oszczepu lub strzały, grot (w tym znaczeniu używa Sienkiewicz w Krzyżakach). [przypis edytorski]
szczeć (daw.) — szczecina. [przypis edytorski]
szczerość (daw.) — tu: prawda. [przypis edytorski]
szczery (daw.) — prawdziwy. [przypis edytorski]
szczeznąć (daw.) — umrzeć. [przypis edytorski]
szczeznąć (daw.) — zginąć. [przypis edytorski]
szczkawka (daw.) — czkawka. [przypis edytorski]
szczkawka (daw.) — dziś: czkawka. [przypis edytorski]
szczodrota (daw.) — hojność. [przypis edytorski]
szczodrota (daw.) — szczodrość. [przypis edytorski]
szczuka (daw.) — szczupak. [przypis edytorski]
szczupły (daw.) — nieliczny. [przypis edytorski]
szczutek (daw.) — prztyczek. [przypis edytorski]
szczutek (daw.) — prztyczek, pstryknięcie palcami w nos. [przypis edytorski]
szczutek (daw.) — pstryczek. [przypis edytorski]
szczwany (daw.) — chytry. [przypis edytorski]
szczycić (daw.) — bronić (podobnie po rosyjsku). [przypis edytorski]
szczypa (daw.) — szczapa. [przypis edytorski]
szczyt (daw.) — tarcza. [przypis edytorski]
szczytny (daw.) — wysoko sklepiony. [przypis edytorski]
szeląg (daw.) — drobna miedziana moneta. [przypis edytorski]
szeląg (daw.) — drobna moneta; miedziak (por. powiedzenie Znać kogo jak zły szeląg). [przypis edytorski]
szemat (daw.) — formularz; schemat. [przypis edytorski]
szepleniąc (daw.) — dziś: sepleniąc. [przypis edytorski]
szepleniący (daw.) — sepleniący. [przypis edytorski]
szerokimi kroki (daw.) — dziś popr. forma N. lm: szerokimi krokami. [przypis edytorski]
szerpentyna a. serpentyna (daw.) — krzywa szabla szlachecka, karabela. [przypis edytorski]
szerść (daw.) — dziś popr. pisownia: sierść. [przypis edytorski]
szerść (daw.) — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]
szerść (daw., reg.) — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]
szerz (daw.) — szerokość, rozległość. [przypis edytorski]
szerzoga (daw.) — tu: mgła. [przypis edytorski]
sześć niedziel (daw.) — sześć tygodni. [przypis edytorski]
sześcią (daw.) — sześcioma. [przypis edytorski]
sześcią piłkami (daw.) — dziś: sześcioma piłkami. [przypis edytorski]
szkandela (daw.) — termofor; metalowe naczynie, do którego wkładało się rozżarzone węgle z pieca, żeby ogrzać pościel. [przypis edytorski]
szklanne (daw.) — dziś popr.: szklane. [przypis edytorski]
szklanny (daw.) — dziś: szklany. [przypis edytorski]
szklannym (daw.) — dziś: szklany. [przypis edytorski]
szklenica (daw.) — szklanica. [przypis edytorski]
szklić (daw.) — kłamać. [przypis edytorski]
szklniący (daw.) — lśniący, błyszczący jak szkło. [przypis edytorski]
szkodny (daw.) — przynoszący szkodę, szkodliwy. [przypis edytorski]
szkodować (daw.) — ponosić szkodę, stratę. [przypis edytorski]
szkodować (daw.) — ponosić szkodę, tracić. [przypis edytorski]
szkuta (daw.) — niewielki jednomasztowy statek. [przypis edytorski]
szłom (daw.) — hełm. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — czapka z futra. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — futrzana czapka. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — rodzaj wysokiej skórzanej czapki. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — wysoka czapka. [przypis edytorski]
szląc (daw.) — śląc. [przypis edytorski]
szlachtus a. szlachtuz (daw.) — rzeźnia. [przypis edytorski]
szlachtuz (daw.) — rzeźnia. [przypis edytorski]
szlachtuz (daw., z niem. Schlachthaus) — rzeźnia. [przypis edytorski]
szlag (daw.) — apopleksja, wylew krwi do mózgu. [przypis edytorski]
szlagoński (daw.) — właściwy szlagonowi; szlagon: bezpośredni w sposobie bycia niewykształcony szlachcic wiejski. [przypis edytorski]
szlagon (daw.) — niewykształcony szlachcic, mieszkający na prowincji. [przypis edytorski]
szlakować (daw.) — śledzić. [przypis edytorski]
szlarka (daw.) — układające się w falbankę lub harmonijkę obszycie brzegu sukni, gorsetu a. czepka. [przypis edytorski]
szlę (daw.) — dziś popr. forma: ślę. [przypis edytorski]
szlem (daw.) — hełm. [przypis edytorski]
szlichtada (daw.) — kulig; zabawa polegająca na przejażdżce saniami, odwiedzaniu wszystkich sąsiadów i przyłączaniu ich do orszaku. [przypis edytorski]
szlichtada (daw., z niem. Schlitten: sanie) — kulig; zabawa polegająca na przejażdżce saniami, odwiedzaniu wszystkich sąsiadów i przyłączaniu ich do orszaku. [przypis edytorski]
szlichtada (daw., z niem. Schlitten: sanie) — rodzaj kuligu, rozrywka polegająca na przejażdżce kilkoma saniami, odwiedzaniu wszystkich domów w sąsiedztwie i przyłączaniu sąsiadów do orszaku. [przypis edytorski]
szlifibruk (daw.) — próżniak, włóczęga miejski. [przypis edytorski]
szlom a. szłom (daw.) — rodzaj hełmu otwartego; szyszak. [przypis edytorski]
szlub (daw.) — dziś: ślub. [przypis edytorski]
szlus (daw., z niem.) — dość. [przypis edytorski]
szmelcowany (daw.) — o metalu: pokryty gładką, szklistą powłoką zabezpieczającą przed korozją. [przypis edytorski]
szmermel (daw.) — fajerwerk, raca. [przypis edytorski]