Baudelaire, Charles
Piękno
Lange, Antoni
Sekuła, Aleksandra
Trzeciak, Weronika
Niedziałkowska, Marta
Szczęsny, Wojciech
Fundacja Nowoczesna Polska
Romantyzm
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/kwiaty-zla-piekno
http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=18750
Karol Baudelaire, Kwiaty grzechu, tłum. Adam M-ski [Zofia Trzeszczkowska] i Antoni Lange, H. Cohn, Warszawa 1894
Domena publiczna - Antoni Lange (tłum.) zm. 1929
2009
xml
text
text
2010-03-04
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/119.jpg
bark@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/119
Charles Baudelaire
Kwiaty zła
Piękno
Uroda, Kobieta, Przyroda nieożywionaSenJam piękna, o śmiertelni, niby sen kamienny!/
Pierś ma, od której bolał każdy duch kolejno,/
Nieci w poetach miłość --- wieczną i niechwiejną ---/
I niemą jak istota materii niezmiennej.
Niby sfinks niepojęty władam na lazurze,/
Serce mam śnieżne; białość łabędziego puchu;/
Zmieniającego linie, nienawidzę ruchu./
I nigdy się nie śmieję, ani łzą nie chmurzę.
Poeta, KochanekPoeci, na wyniosłą mą patrząc postawę,/
Na którą najdumniejszych spiżów wzięłam sławę,/
W ćwiczeniach będą trwali surowych a czystych;
Lustro, OkoBowiem dla tych kochanków mych oczarowania/
Mam zwierciadła, gdzie piękniej wszystko się odsłania ---/
Oczy me --- wielkie oczy o blaskach wieczystych.