Guérin, Charles
[Bursztyn, żyto dojrzałe...]
Napierski, Stefan
Kowalska, DorotaLech, Justyna
Niedziałkowska, Marta
Fundacja Nowoczesna Polska
Modernizm
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/bursztyn-zyto-dojrzale
http://www.sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=24422
Lirycy francuscy, tłum. Stefan Napierski, tom I, wyd. skł. gł. Towarzystwo Wydawnicze J. Mortkowicza, Wraszawa 1936
Domena publiczna - Stefan Napierski zm. 1940
2011
xml
text
text
2011-08-30
polhttp://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/205.jpg
ferris wheel, ruffin_ready@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/205
Poezja
Charles Guérin
[Bursztyn, żyto dojrzałe...]
fleksja: któremi > którymi
Uroda, Miłość, ŚwiatłoBursztyn, żyto dojrzałe, blaskiem lśniące ule,/
Których plastry tak szumią jak Fingala grotaGrota Fingala --- jaskinia na wybrzeżu wyspy Staffa należącej do Hebrydów Wewnętrznych w Szkocji, częściowo wypełniona wodą.,/
Porównane z splotami, którymi się czulę,/
Ustępują w przepychu złota.
Niechby luba ma błogo usnęła koło mnie,/
A nie zdrożę się nigdy, oglądając z bliska,/
Jak włosy oplatają jej biel nieprzytomnie,/
Niby słońca przestronna kołyska.
Gdy w niecce ramion, zgiętych przed policzkiem w pąsach,/
Wyczesała cierpliwie ich miodowe pasma,/
Odrzuca głowę nieco, kosami potrząsa,/
Jak po skórze pochodnię, co zgasła.
Jej pierś naga pod smugi pieszczotą dygoce:/
Trwa przed zwierciadłem, ludzka; a chłodne ukropy/
Tleją ostatnim puklem, muskając w pomroce/
Cień różany nieziemskiej stopy.