Le Braz, Anatole
Monna Kerywel
Ostrowska, Bronisława
Kowalska, Dorota
Choromańska, Paulina
Niedziałkowska, Marta
Ślusarek, Małgorzata
Fundacja Nowoczesna Polska
Modernizm
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
http://www.sbc.org.pl/dlibra/publication?id=26245
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/braz-monna-kerywel
Liryka francuska, tłum. Bronisława Ostrowska, seria druga, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911
Domena publiczna - Bronisława Ostrowska zm. 1928
1999
xml
text
text
2012-05-14
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/199.jpg
Andréia@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/199
Anatole le Braz
Monna KerywelMonna Kerywel --- w oryginale fr. tytuł tego wiersza brzmiał: La lepreuse (tj. trędowata), a nazwisko bohaterki pisze się: Monna Kérivel.
pisownia łączna / rozdzielna: zdaleka > z daleka; pokryjomu > po kryjomu
Monna Kerywel, gdy swe owce spędza,/
Gdy na pole idzie ponad jasny zdrój,/
Wraz z krzyżykiem złotym, święconym przez księdza,/
Monna Kerywel kładzie najpiękniejszy strój.
Spotkanie, PowitaniePiękny rycerz jasny przyjechał z daleka/
I powitał słodko Monnę Kerywel./
Bogaty go ubiór dostojnie obleka,/
A mowa jest jako wonnych kwiatów biel.
ŁzyMiłość niespełnionaMonna Kerywel, jak ma odrzec --- nie wie,/
Szlachetnemu panu, co pozdrowił ją.../
Lecz jej serce tonie w ciepłych łez zalewie:/
Jutro Monna Kerywel zaleje się łzą.
Kobieta "upadła"Serce, gdy topnieje, spływa w łzawej fali./
Zimny wicher nocny goni kłęby tucztucza --- chmura..../
Kiedy świetny rycerz zniknął z koniem w dali,/
Serce Monny Kerywel łzą się lało z óczócz --- dziś popr. forma D. lm: oczu..
Choroba, Miłość niespełnionaGdy kurowiekur (daw.) --- kogut; kurowie --- dziś popr. forma M. lm: kury. pieją w jutrzenkową porę,/
Tedy Monna Kerywel rzecze matce swej:/
«Córa matki mojej ma dziś serce chore,/
I zarazą sklętąsklęty --- przeklęty. jest choroba jej...»
--- «Nie rozpaczaj, Monna, rada tu się znajdzie:/
Oto ci zbudujem nowy biały dom,/
Dom ci wybudujem na Wysokiej Landzie,/
Byś tam w tajemnicy dała płynąć łzom.
WdowaBędziesz płakać wiecznie w twoim nowym domu:/
Płakać w dzień i w nocy! Płakać w skwar i w śnieg!/
Aż rzekną, żeś wdowa, co tam po kryjomu/
Opłakuje męża, który w morzu legł.»
Sługa--- «Na Wysokiej Landzie nadmiarnadmiar --- tu: nazbyt. smutno będzie./
Chciejcież mi przynajmniej dać --- na żywy Bóg ---/
Przyjaznego sługę, co tam wraz osiędzieosiędzie --- dziś: osiądzie.,/
By mi niecić ogień, wodę nosić mógł!»
--- «Monna! ty nie będziesz mieć wiernego sługi!/
W twoim nowym domu będziesz sama żyć!/
Sama z zimnym wiatrem ponad polne smugi/
Na Wysokiej Landzie będziesz łkać i śnić.»
Miłość, ŚmierćMonno Kerywel na Wysokiej Landzie!/
Krzyżyk włóż i piękną uczyń się do snu:/
Oto słodki rycerz dzisiaj cię odnajdzie ---/
Lecz zaślubnik zmarłych, rycerz-duch, AnkuAnku własc. Ankoù --- postać występująca w folklorze bretońskim, personifikacja śmierci lub jej sługa i zwiastun, przewodnik dusz.!