Baczyński, Krzysztof Kamil
O mój ty smutku cichy
Kozioł, Paweł
Kotwica, Wojciech
Katarzyna Walichnowska
Tomasz Kolinko
zby
sroczka
Piotr Skirski
animal
Jan Marcinkiewicz
Sławomir Czarnecki
Joanna Stępień
Alkina
Daga
Justyna Sławik
10
Beata i Gabrysia Wcisło
Agnieszka Bielawska
Choromańska, Paulina
Fundacja Nowoczesna Polska
Współczesność
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/baczynski-o-moj-ty-smutku-cichy
Z rodu Anhellich. Liryka pokolenia wojennego, oprac. S. Stabro, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1991.
Domena publiczna - Krzysztof Kamil Baczyński zm. 1944
2015
xml
text
text
2015-01-28
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/899104386_4677377192_o.jpg
Sheila Tostes, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4193
Krzysztof Kamil Baczyński
O mój ty smutku cichy
SmutekO mój ty smutku cichy,/
smutku gwiazdek maleńkich,/
nazywałem, szukałem,/
brałem ciebie do ręki.
WinaJak to się ciało twarde/
tak w piasek albo glinę/
zamienia w moich dłoniach,/
pragnienie każde --- w winę.
Jak to się --- kiedy dotknę ---/
kwiat przeobraża w ciemność,/
a poszum drzew --- w głuchotę,/
a chmury --- w grzmot nade mną.
Jak to ja nieobaczny/
mijam, sam sobie błahy,/
i rzeźbię, zanim zacznę,/
marmur wypełniam strachem.
Jak to ja nasłuchuję/
błyskawic w niebie trwogi./
Jakże to ja nazywam/
każde czynienie --- Bogiem?
Otom strzęp oderwany/
od drzewa wielkich pogód,/
sam swym oczom nie znany,/
obcy swojemu Bogu.
Ciało, ŚmierćOto słyszę, jak w popiół/
przemieniam się i kruszę./
I coraz mniejszy ciałem,/
wierzę we własną duszę.
1 XI 1942