Baczyński, Krzysztof Kamil
Elegia (Obłoki lotne, żagle uniesień...)
Kozioł, Paweł
Rajski, Maciej
Katarzyna Walichnowska
Tomasz Kolinko
zby
sroczka
Piotr Skirski
animal
Jan Marcinkiewicz
Sławomir Czarnecki
Joanna Stępień
Alkina
Daga
Justyna Sławik
10
Beata i Gabrysia Wcisło
Agnieszka Bielawska
Fundacja Nowoczesna Polska
Współczesność
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/baczynski-elegia-obloki-lotne-zagle-uniesien
Krzysztof Kamil Baczyński, Poezje, wybór K. Wyka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977.
Domena publiczna - Krzysztof Kamil Baczyński zm. 1944
2015
xml
text
text
2015-01-28
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/7184686420_de64a36eb4_o.jpg
GollyGforce - Living My Worst Nightmare, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4168
Krzysztof Kamil Baczyński
Elegia (Obłoki lotne, żagle uniesień...)
SmutekObłoki lotne, żagle uniesień, drzew przyjaciele/
na nieboskłonach./
Głowa się chyli w ręce chropawe, głowa bolesna,/
łakną ramiona./
Ten ptak pod wami przepływający jest moim sercem,/
ciemny, wysoki./
Kondycja ludzkaJakże mam uciec do lasów złotych przed niepokojem,/
ptaki --- obłoki?/
Jakże mam wrócić pełen żałości, niedokończony/
w lot wasz i płynność?/
Dłonie przebite, krzyż za mną idzie,/
śmierci powinność./
Tak się ta glina nieurobiona piętrzy, kamieni,/
miasta goreją./
Jestem że grobem własnym na ziemi,/
własną nadzieją?/
Kondycja ludzka, ŚmierćCiche obłoki! znów mnie mijacie, światła płynące,/
cienie dalekie./
Wiarą was nazwę. Wy mnie nazwiecie próchnem żałości,/
trumną, człowiekiem.
wrzesień 1942 r.