Władysław Syrokomla Rymy ulotne Szczęście Z okoliczności «Szczęścia! szczęścia!» ludzie krzyczą jedni za drugiémi, Rozebrali wszystkie złoto, wszystką chwałę ziemi, Każdy szuka swego szczęścia, ile tylko może; I ja staję do podziału… i ja dziécię Boże! Mnie nie trzeba waszéj cześci i waszego złota, Alem przecię brat wasz ludzie, nie błędny sierota, Gońcie zdrowi, co kto złowi, mego nie weźmiecie — Bo i mnie się trochę szczęścia należy na świecie. Lubię marzyć, lubię bujać, ale marzę skromnie — Mało trzeba, aby szczęście zawitało do mnie, Trochę słońca, trochę życia, to mi dusza wskrześnie, Trochę ciszy, trochę wczasu, to ułożę pieśnie. Trochę serc, co by spoić z méj piersi oddechem, Czasem łezką, czasem dumką albo pustym śmiechem, Skromne cele — ach! niewiele pożądam jak dziecię — Lecz i mnie się trochę szczęścia należy na świecie. Kładę rękę na me czoło, na mą pierś niebogą, Nié mam myśli, nié mam uczuć co rumienić mogą, W mojéj myśli, w słabéj myśli, żyje ludzkość sama, W mojém sercu rad bym zmieścić cały ród Adama — Ale ludzie, na me skronie kładą wieniec z cierni, Jeden myśli me zabija, drugi serce czerni, Za co? za co tak mi płacą; jam niewinien przecię, A i mnie się trochę szczęścia należy na świecie. Gdy chcę śpiéwać, wnet zahuczy jakiś grom złowieszczy, Gdy chcę dumać, tłum niesforny ponad głową wrzeszczy, Gdy jutrzenka błyśnie sercu, czoło się wygładzi, Oni karać mię za szczęście, kamienować radzi — Tłumy szydzą, żem zaniechał poziomych korzyści, O! nie pojmie czystych chęci kto się nie oczyści! Ja wam w drogę zajść nie mogę, wy idźcie gdzie chcecie, Lecz i mnie się trochę szczęścia należy na świecie. Należy mi trochę szczęścia takiego, jak roję, Za niewinne pieśni moje, za cierpienia moje, Poszanujcie moją ciszę, kiedy pieśń sposobię, Złoto wasze, chwałę waszą zachowajcie sobie. Wierzcie w czystość mojéj duszy, nie złorzeczcie tyle, Kiedy sercu znękanemu dam folgę na chwilę, Zniosłem wiernie wasze ciernie, a gdzież moje kwiecie? Wszak i mnie też trochę szczęścia należy na świecie. 1850 ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/syrokomla-rymy-ulotne-szczescie. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest w domenie publicznej. Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Władysław Syrokomla, Gawędy i rymy ulotne, Nakładem Księgarni pod firmą Zawadzkiego i Węckiego, Warszawa 1853. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Utwór powstał w ramach konkursu ,,Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2013", realizowanego za pośrednictwem MSZ RP w roku 2013. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o konkursie ,,Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2013". Publikacja wyraża jedynie poglądy autora i nie może byc utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Wojciech Kotwica, Aleksandra Sekuła.