Bianka Rolando Biała książka Czyściec Pieśń dwudziesta siódma. Ostatnie odwrócenie. Hiperbola Odwrócę się od śmierdzącej spalenizną jej narastający smród ciężko porzucić Śmierdzący odchodami swymi spoczywają w kątach lękliwych, w ciemnych norach Wyginam się ostatni raz, rozciągając swe ramiona na polach walki odległych oznaczonych za pomocą podwójnej linii Linia przerywana, podkreślająca swą umowność Ubrana w biały kostium gimnastyczki łamię swe biodra, misterne kręgosłupy w nieznane bryły geometryczne, odwrócone Parszywa jest bowiem geometria szczebiocząca wpisująca się w bryły, opisywana na nich zgodnie z zasadami owłosionej matematyki Wewnętrznie czuję jakieś inne algorytmy inne funkcje wpisane we mnie, podwójnie Hiperbola ukryta, podwójne podzielenie wobec osi, wobec pionu, poziomu i zera Me dwa ramiona wybrzuszają się w tańcu zbliżając się do osi wiecznie, bez ustanku zbliżając się z dwóch zupełnie innych stron magnetycznie, tajemniczo, z odwrócenia Różniczkuję odwrócenia, różniczkuję grzech Nie ma w sumie ucieczki wobec mej funkcji ciągle zaburzanej przez niezwykłe turbulencje wykreślane w powietrzu na migi sygnały Karuzelą pomalowaną farbą emulsyjną jestem o dwóch sprzecznych kierunkach ruchu piszczę z wysuszenia mych strun wewnętrznych Rwę się cała na punkty rozłożyste w układzie Kwitną one z pąków zlepionych łuską zamszową Dawne barwy dekoracyjne zanikły zbladły ze wzruszeń wobec Niego Tylko szarości pozostały w tłach Moja spocona twarz uśmiecha się jeszcze wymuszony grymas do publiczności Szpagaty rozciągliwe, bolesne, częściowe w mój układ współrzędnych wpisane Sześć punktów archeologicznych, pogrzebanych zmieniają mą hiperboliczną funkcję Rysunek mój na liniach akrobatycznych elastycznie uginają się pod ciężarami ciała Kręcenie się teraz trwa długo, już czuję zawroty i zwroty mych postaw ukrytych naskórki porozrzucane zostaną w okolicy po mnie Zmiatać je będą pieczołowici dozorcy ubrani ciepło i opuszczający parę oddechu w wszechstworza wszechstworza zaklęte w ciszy przedpotopowej Wszystkie zakwasy z soków własnych odłożone wycisnąć je w ruchu monotonnym i szybkim za pomocą zatęchłego odprowadzacza wody Wylać te resztki po oczyszczeniach stóp Dosładzanie fermentującego moszczu cukrem druga fermentacja we mnie odkłada się złogami Wielkie ciężary przenoszone przez usługujących wiekuiście pomoc niosących, niewypowiadalnych Ich imię się zamazuje, zaraz po napisaniu w niebywaniu raczej odpoczywają ich nazwy Trwa przyciskanie mnie do perforowanej ściany w celu uzyskania wina ostatniego z tych zbiorów o smaku łykowatym, dzikim i raczej niespotykanym Z daleka to popychanie słyszę, lecz nie umiem iść w połowie odległości pomiędzy wierzchołkami urojonymi Me ruchy są niezwykle spowolnione W pauzie trwa każde moje drgnienie Biele wokół rozmazują się we mnie, a ja w nich jakieś resztki jasnych pigmentów mej skóry jeszcze sugerują moje przesilenia ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rolando-piesn-dwudziesta-siodma-ostatnie-odwrocenie-hiperbola. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest udostępniony na licencji Licencja Wolnej Sztuki 1.3: http://artlibre.org/licence/lal/pl/ Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Bianka Rolando, Biała książka, Wydawnictwo Święty Wojciech, Poznan 2009. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów autora. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Aleksandra Kopeć, Paweł Kozioł, Jan Szejko.