Henri de Régnier Nokturn tłum. Bronisława Ostrowska Pod wieczornym powiewem kwiecie bzów się prószy, Osypując pod stopy, jak wonna kaskada, Chrzęstem płatków deptanych, żaląca się w głuszy… Znużony jestem w sercu i smutek mam w duszy. Na strzechę siadła białych gołębi gromada, Gruchając szlochem rzewnym pod zorzy odmętem… A niekiedy z ich dziobków puch wyrwany spada. Serce zawiewa śniegiem tajnych bólów zwada… Na sadzawce fontanna szemrze cichym smętem, Marszcząc uśpioną wodę w kręgi koncentryczne… Dreszcz porusza nadbrzeżną wiklinę i miętę… W sercu płaczą wspomnienia przyćmionym lamentem. Idzie noc, niosąc grozę i strachy paniczne: Wiatr ucichł; dziki gołąb pierzchł w cichej pomroczy… Fontanna szlocha swoje pacierze rytmiczne… W noc idą za mną wielkie, rozwarte twe oczy. — ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/regnier-nokturn. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska. Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/). Tekst opracowany na podstawie: Liryka francuska, tłum. Bronisława Ostrowska, seria druga, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911 Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Dorota Kowalska, Marta Niedziałkowska, Małgorzata Ślusarek.