literature
Wincenty
Korotyński
Swaty
1962
pol
Paweł
Kozioł
Paulina
Choromańska
book2fb2
2013-07-17
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/korotynski-czem-chata-bogata-tem-rada-swaty
0
Fundacja Nowoczesna Polska
Wincenty Korotyński
Czem chata bogata, tem rada
Swaty
Utwór opracowany został w ramach projektu
Wolne Lektury
przez fundację
Nowoczesna Polska.
Po cisowym moście
Jadą, jadą goście!
Trza powitać
I zapytać:
A dokąd? a ktoście?
Znam[1] ja, kto to jedzie
Zgrai tej na przedzie,
Kto to do mnie
Tak nieskromnie
Tatarszczyznę wiedzie.
Biały stół nakryję,
Białą twarz umyję,
Włos popieszczę,
W bisior[2] jeszcze
Przyozdobię szyję…
Całą wraz gromadą
Na podwórko wjadą.
Nie kryj żwawie
Się w rękawie:
Znam twą klaczę gniadą!
Jakbym ich nie znała,
Jakby nie widziała,
Na uboczy
Spuszczę oczy,
Nadąsana cała.
On „dobry dzień” powie;
A siwi swatowie
Dziwną zrzędą
Nudzić będą
Jak im śni się w głowie:
Że są posłannicy
Szukać popielicy[3],
Co kryjomu
Uszła z domu
Do naszej świetlicy…
Dość tumanić, swacie,
W poświęconej chacie:
Rozumiemy,
Dobrze wiemy,
Kogo wy szukacie! …
Otoż i na dworze! …
Boże, mój Ty Boże!
Co ja zrobię
W ciężkiej dobie? …
Najlepiej — w komorze!
znać (daw.) — wiedzieć. [przypis edytorski]
bisior — wiejskie dziewice na Litwie nazywają bisiorem
rodzaj lśniących, dętych z metalu, a wątłych jak
pajęczyna, paciorek. [przypis autorski]
popielica — gatunek gryzonia. [przypis edytorski]