Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
Tadeusz Boy-Żeleński
Znasz-li ten kraj?...
Słońce czuło się tam nieswojo, budziło smutek. Oświetlało niedyskretnie nędzę życia, twarze kobiet zabiedzone i...
Jan Kasprowicz
Moja pieśń wieczorna
Jan Kasprowicz
Moja pieśń wieczorna
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
Józef Ignacy Kraszewski
Stara baśń, tom drugi
— Słońce w morzu się kąpało, bo na wesele iść miało… Wiodą, wiodą pannę młodą, w...
Adam Mickiewicz
Sonet VII. Ranek i wieczór
Friedrich Nietzsche
Tako rzecze Zaratustra
Lecz zbliżyłem ja się ku wam: i oto dzień mi nastał, — nastaje on wreszcie i...
Autor nieznany
Ze skarbnicy midraszy
Kiedy mieszkańcy Sodomy uświadomili sobie, że nieszczęście jest blisko, to ci spośród nich, którzy oddawali...
Autor nieznany
Ze skarbnicy midraszy
— O, Słońce! O, Księżycu! Proście o litość nade mną!
A słońce i księżyc zgodnie odpowiedziały...
Motyw: Słońce
Prymarną jego cechą jest siła życiodajna — z tego powodu słońce było niegdyś bogiem' (np. w Europie starożytnym). Rozprasza ciemności, przynosząc nadzieję; wydobywa rzeczy na światło dzienne (a więc też wyjaśnia, odkrywa tajemnice). W chrześcijaństwie powiązane zostało z Bogiem Ojcem, a także jego synem, Chrystusem — jako tym, który przynosi prawdę i wyjaśnia ludziom zamiary boskie. Motywem tym zaznaczamy również fragmenty mówiące o słońcu w znaczeniu dosłownym, jako o jednej z gwiazd, opisujące zjawiska związane z wschodami i zachodami słońca — ale też zaćmieniami słońca (którym zwykle przypisywano rolę omenu, złowieszczego znaku, jak pokazał to np. Prus w Faraonie).