Motif: Jedzenie,
motif: Gość,
genre: Fraszka

Zauważyliśmy, że opisy rozmaitych posiłków (od tych codziennych do wystawnych i okolicznościowych) i opisy samego spożywanego jedzenia są dość częste w opracowywanych tekstach. Znajdziemy je i w Chłopach Reymonta, i w Panu Tadeuszu Mickiewicza. Same w sobie zdradzają niekiedy obyczaje epoki, zawierają przy tym nierzadko opisy zachowań przy stole (zob. też uczta).

Hasłem tym wskazujemy elementy obyczajowości określające zachowania i zobowiązania łączące się ze statusem gościa, jak również zwyczaje związane z goszczeniem kogoś we własnym domu (byciem czyimś gospodarzem lub gospodynią).

Najważniejsi twórcy

J. Kochanowski, W. Potocki, S. Trembecki, J. Tuwim

Krótki utwór wierszowany, często żartobliwy, oparty na anegdocie lub na dowcipnym koncepcie, posiadający puentę. W konstrukcji przypomina epigramat, gatunek wywodzący się ze starożytności, lecz nie stanowi jego dokładnego odpowiednika, lecz odmianę. Nazwę ukuł na swój użytek Kochanowski z wł. frasca – drobiazg, głupstwo i przyjęła się ona w literaturze polskiej. Wcześniej powstałe fraszki M. Reja zwą się figlikami.
Można wyróżnić fraszki: filozoficzne, patriotyczne, satyryczne, obyczajowe, autotematyczne, biograficzne.

• autor: Pamela Krug