Motif: Dobro,
genre: Psalm,
genre: Pieśń

Szczególnie w literaturze o ambicjach moralizatorskich znajdziemy fragmenty mówiące ogólnie o dobru i (częściej) o złu, określające, czym jest czynienie dobra i wskazujące na konsekwencje takiego postępowania w perspektywie doczesnej i wiecznej.

Najważniejsi twórcy

Horacy, J. Kochanowski, M. Sęp-Szarzyński, J. A. Morsztyn, M. Sarbiewski, A. Naruszewicz, I. Krasicki, F. Zabłocki, F. Karpiński, A. Asnyk, H. Sienkiewicz, L. Rydel, K. Tetmajer, J. Tuwim

Najstarszy, wywodzący się ze starożytności, gatunek liryki. Początkowo nieodłącznie związany z obrzędowością, muzyką i tańcem, jako osobny gatunek literacki wykształciła się w twórczości Horacego. W średniowieczu pieśnią nazywano utwór poetycki o charakterze historycznym bądź legendarnym (por. Pieśń o Rolandzie). Cechy pieśni to budowa stroficzna, występowanie powtórzeń (np. refrenu), rytmiczność. Ze względu na tematykę można wyróżnić różne jej rodzaje: pieśń miłosna, religijna, patriotyczna, pochwalna, filozoficzno-refleksyjna i inne.
Ważną cechą jest też to, że łączy grupę ludzi (hymn państwowy łączy obywateli, pieśń religijna – wyznawców danej religii).

• autor: Ewa Ścibior