Motif: Sen,
period: Średniowiecze

Ponieważ podczas snu nie używamy naszego ciała i pozostajemy wyłączeni z życia i jego spraw — porównywano stan ten do śmierci (dokonującej się codziennie niejako „na próbę”). Znajduje to odzwierciedlenie w mitologii greckiej (wujem Morfeusza, boga marzeń sennych, był Tanatos, bóg śmierci). Zarazem marzenia senne miały dawać przedsmak zaświatów. Uważano też, że za pomocą snów żyjący mogą otrzymywać informacje na temat tego, co los gotuje im w przyszłości (to sny-proroctwa), a także utrzymywać kontakt z duchami. Sny grają wielką rolę w literaturze okresu romantyzmu (wystarczy zajrzeć do Dziadów Mickiewicza).

Czas

w Europie IV/V-XV w.; w Polsce X-XV w.

Najwybitniejsi twórcy

św. Augustyn, św. Tomasz z Akwinu, D. Alighieri, F. Villon; twórcy anonimowi

Reprezentatywne gatunki

dramat liturgiczny, misterium, moralitet, legenda, ballada, kronika, pieśń, chansons de geste, wiersz średniowieczny, dialog

Średniowiecze to tysiącletnia epoka, w czasie której po okresie rozkładu i upadku Imperium Rzymskiego oraz po wędrówkach ludów, Europa skonsolidowała się ponownie wokół religii chrześcijańskiej i instytucji Kościoła. Cechami literatury tego okresu są: uniwersalizm, nawiązywanie do tematów i motywów biblijnych Starego i Nowego Testamentu, dydaktyzm (skupiano się na cennych pouczeniach moralnych), parenetyczność (wskazywanie wzorów osobowych), alegoryczność, anonimowość (autorzy pisali dla pożytku powszechnego i chwały samego dzieła, nie własnej), dwujęzyczność (pisano w ogólnoeuropejskim języku łacińskim oraz lokalnych językach narodowych).

• autor: Bartosz Pietrzak