Zmodernizowano fleksję w N. i Msc. przymiotników i zaimków: tem ->tym, mem -> mym, własnem -> własnym.
Z dawnej przeszłości
I
1
Wspomnienia, Pamięć, Sen, WizjaW pamięci mojej stanęła tak blada
jak widmo senne,
a przed tym widmem cały świat upada
w głębie bezdenne.
5
Upada z całą swą walką, cierpieniem
w głębie bezdenne,
przed jednym bladym i znikomym cieniem,
jak widmo senne.
II
Z daleka patrzą na mnie twe oczy
10błękitne, duże,
a chociaż takie są jasne, jak słońce,
powiek nie mrużę.
Powiek nie mrużę i nieolśniony
tym blaskiem stoję,
15bo jak lód zimne, choć jak słońce jasne
są oczy twoje.
III
Coraz to większy czar mnie uderza
z lic twych obrazu,
patrzę weń często, często i długo
20z tęsknotą bez wyrazu.
I z serca mego w twoje bym serce
krew przelał, miła,
własnym mym życiem chciałbym to sprawić,
abyś mi ty ożyła…
IV
25
Wspomnienia, Wizja, PamięćSłyszałem ciebie… zdało mi się może,
lecz głos twój dzwonił mi chwilę w przestworze,
podobny woni, ziół i kwiatów echu,
co w przestrzeń leci w powietrznym oddechu.
Może bez wiedzy twej, we śnie, w odległy
30kraj ku mnie myśli twe cicho pobiegły,
jak te jaskółki, co niekiedy wrócą
zobaczyć dawne gniazda, które rzucą.
V
Wspomnienia, Marzenie, Pamięć, ŚwiatłoZda mi się czasem,
jakby mi na twarz padało to słońce,
35co w ową wiosnę świeciło przed laty
dziwnie promienne — —
jakbym tak samo jak wówczas pachnące
w ogrodzie na wprost mych okien czuł kwiaty,
kwiaty wiosenne…
40
Zda mi się czasem,
że mi ta wiosna czarowna powraca
i wszystkie moje umarłe marzenia
zmartwychpowstaną — —
i cały świat mi szkli się i rozzłaca,
45i patrzę w jakieś świetlne oddalenia,
w przestrzeń świetlaną…
VI
Miłość, Wspomnienia, Światło, OkoKocham cię jeszcze… Ani mnie powiedzieć
nie wolno tego, ani tobie wiedzieć,
lecz ja nie żądam nic, nawet pamięci…
50A wszak tym, którym na oczy się rzuci
noc: o jasności nikt marzyć nie broni,
i to marzenie najwięcej ich nęci,
chociaż im jasność nigdy już nie wróci
i chociaż bardzo cierpią, tęskniąc do niej.
VII
55
Życie jako wędrówka, CieńIdę przez drogę życia złą i ciemną,
dokąd?… Czyż wiem?…
A zawsze, wszędzie twój cień idzie ze mną,
nocą i dniem.
Zawsze i wszędzie słucha serca mego
60najskrytszych drgnień,
ani opuszcza mię, choć lata biegą[1],
twój blady cień.
VIII
Wspomnienia, Pamięć, Światło, Miłość niespełnionaPamiętam ciebie… Zda mi się, że cała
jasność, mojemu życiu przeznaczona,
65przeszła wraz z tobą, wielka i wspaniała,
i nigdy więcej, nigdy nie zadnieje…
A nieraz jeszcze wyciągam ramiona
tęskne za tobą, jakbym miał nadzieję,
że przyjdziesz do mnie, i nie mogę do tej
70myśli przywyknąć, żeś dla mnie stracona,
że nie zostało mi nic, prócz tęsknoty…
Pamiętam ciebie… Dzień mi bez godziny
nie spłynął jeden, choć lat zbiegło wiele,
żebyś ty z wspomnień mych ciemnej głębiny
75nie wyłoniła się, cicha i blada,
jaką widziałem cię niegdyś w kościele
po raz ostatni… Naówczas owłada
mną taki smutek i tak wielka żałość,
jakbym cię wczoraj żegnał… Wobec cienia
80postaci twojej, wobec przywidzenia
czuję tę samą młodzieńczą nieśmiałość,
te same dziwne dreszcze i pragnienia,
jakiem czuł niegdyś — i nic już nie pomnę,
ni lat przebytych, ni późniejszych wrażeń,
85i myśli moje błądzą nieprzytomne
w krainie zmarłych, zmartwychwstałych marzeń…
Przypisy
Bezpieczne płatności zapewniają:
Dane do przelewu tradycyjnego:
nazwa odbiorcy
Fundacja Wolne Lektury
adres odbiorcy
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
numer konta
75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
tytuł przelewu
Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail
wpłaty w EUR
PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374
Wpłaty w USD
PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
SWIFT
WBKPPLPP
Proszę czekać...
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.