Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159631 przypisów.
Plutarch w drugiej swojej rozprawie o cnocie jest już mniej stanowczy co do… — cytowany jest ten sam tekst Plutarcha, O cnocie moralnej. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (50–125 n.e.) — grecki historyk i mówca, autor m. in. Żywotów równoległych. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125) — grecki filozof, historyk, moralista; autor popularnego zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian (Żywoty równoległe). [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125 n.e.) — grecki pisarz, filozof i biograf; autor m.in. Moraliów (zbioru rozpraw na różnorodne tematy) oraz Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — grecki pisarz, historyk, filozof-moralista; autor popularnych Żywotów równoległych, zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — gr. pisarz, historyk, filozof-moralista; autor Żywotów równoległych, biografii kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — gr. pisarz, historyk, filozof-moralista; autor Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei — znakomity pisarz grecki (ur. w r. 50 n.e., zmarły po r. 120). Najbardziej znane są jego Βίοι Παράλληλοι; są to życiorysy sławnych mężów starożytności, zestawione parami (z reguły Grek i Rzymianin). Pozostawił nadto dzieła z dziedziny etyki. Żywoty Plutarcha przełożył na język angielski z francuskiego tłumaczenia Amyota Sir Tomasz North (1535–1601). Książka ta, wydana po raz pierwszy w r. 1579, stała się jedną z najpopularniejszych w elżbietańskiej Anglii. O Plutarchu por. Wstęp prof. T. Sinki do Żywotów sławnych mężów, wyd. Biblioteki Narodowej, seria II, nr 3. [przypis tłumacza]
pluta (reg.) — plucha, szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]
pluta (starop.) — słota. [przypis redakcyjny]
Pluto a. Pluton — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluto a. Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych. Zakochał się w Prozerpinie, córce Cerery, i porwał ją. Konflikt zakończył się kompromisem: Prozerpina została żoną Plutona, ale pół każdego roku spędzała z matką na ziemi; jej powroty do męża powodowały rozpacz bogini urodzaju i zimę. Odpowiednikiem Plutona w mit. gr. był Hades. [przypis edytorski]
Plutokracja, która nadaje ton życiu dzisiejszemu, przyozdabia swoje salony według śmiesznej recepty: dziś nabywa meble jednego stylu, jutro — odmienne, do nich dokupi posążek lub obraz. Powstaje Pociejów stylów, który świadczy o kieszeni właściciela, ale nie o jego smaku. Mędrek filozofujący tak samo gromadzi w swoim mózgu skarby wiedzy: tam coś zasłyszał, ówdzie coś przeczytał — L. Krzywicki, W otchłani, Warszawa 1909, s. 48–49. [przypis autorski]
plutokracja — warstwa ludzi bogatych i dlatego wpływowych. [przypis edytorski]
plutokracja — warstwa społeczna ludzi bogatych i wpływowych. [przypis edytorski]
Pluton a. Pluto (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr; tu: Szatan, Lucyfer, pierwszy z buntowniczych upadłych aniołów, przewodzący diabłom w piekle. [przypis edytorski]
Pluton (gr. Πλούτων; mit. gr.) — określenie boga świata umarłych, Hadesa, pochodzące od wyrazu πλοῦτος: bogactwo. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rz.) — bóg śmierci i świata podziemnego; tu połączony z Plutosem, gr. bogiem bogactwa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rz.) — bóg śmierci i zmarłych. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg śmierci i podziemnej krainy zmarłych; jego gr. odpowiednikiem jest Hades. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych, odpowiednik greckiego Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy zmarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy zmarłych (odpowiednik Hadesa w mit. gr.). [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego; syn tytana Saturna i tytanidy Ops, brat Jowisza, Neptuna, Ceres, Westy i Junony; mąż Prozerpiny. Tu błędnie wprowadzony zamiast Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik gr. Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa z mit. gr. [przypis edytorski]
plutonowy — w oryg. enomotarcha, dowódca enomotii, tj. najmniejszego pododdziału wojsk greckich w falandze, złożonego pierwotnie z 25, później z 32–36 żołnierzy. [przypis edytorski]
Pluton — tu: Szatan, Lucyfer jako władca piekieł. [przypis edytorski]
Pluton — w mit. rz. władca świata podziemnego, syn Saturna, brat Jupitera i mąż Prozerpiny (gr. Persefony). [przypis redakcyjny]
Pluto — Roman god of the underworld, equivalent of Greek god Hades. [przypis edytorski]
Plutos — bóg pieniędzy i bogactwa. [przypis redakcyjny]
Plutus (mit. rzym.) — bóg bogactwa. [przypis edytorski]
Plutus — właśc. Pluton, rzymski odpowiednik Hadesa, boga podziemnej krainy umarłych. [przypis edytorski]
Plutus — w mitologii gr. bóg bogactwa. [przypis edytorski]
pluwiometria — mierzenie opadów deszczu. [przypis edytorski]
plużyć (daw.) — powodzić się. [przypis redakcyjny]
plwać (daw.) — dziś popr.: pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać — dziś: pluć. [przypis edytorski]
plwać — pluć. [przypis edytorski]
plwanie — opluwanie, plucie. [przypis edytorski]
Plymouth — miasto portowe w płd.-zach. Anglii, nad kanałem La Manche. [przypis edytorski]
plynia — pempė, nedidelis pelkių paukštis. [przypis edytorski]
plynių — plikis. [przypis edytorski]
Plynteria — dosł: święto opłuczyn, obchodzone w połowie czerwca (25 Targeliona). W tym dniu zdejmowano z tronu starożytny drewniany posąg Ateny, zdejmowano zeń szaty i ozdoby, i owinięty niesiono do morza, gdzie go kąpano, a [na ten czas] na tron rzucano zasłonę [co oznaczało, że chwilowo Atena nie sprawuje opieki nad miastem]. [przypis tłumacza]
P. Majer, Ustawy polskiej policji (1791–2011). Źródła z komentarzem. Wydanie II poprawione i uzupełnione, Szczytno 2013, s. 29. [przypis autorski]
p. Matuszewski, twierdząc, że Słowacki był zawsze panteistą… — por. Ignacy Matuszewski, Swoi i obcy, s. 254–261. [przypis autorski]
p. m. — skrót od łac. post meridiem: przed południem. [przypis edytorski]
pnącze — dziś popr. forma M.lm: pnącza. [przypis edytorski]
p. Nałkowska w artykule zatytułowanym „Uwagi o etycznych zadaniach ruchu kobiecego” — „Krytyka”, listopad 1907. [przypis autorski]
pneumatyczna kartka — wiadomość przesłana pocztą pneumatyczną, tj. przez system system rur z wykorzystaniem sprężonego powietrza; listy, dokumenty lub przedmioty umieszczane są w specjalnej kapsule, a ich przesyłanie może następować w obrębie jednego lub kilku budynków, a także w granicach miasta, jak np. w Paryżu, gdzie poczta pneumatyczna została praktycznie zastosowana w XIX w. i działała do 1984 r., kiedy została zastąpiona przez coraz powszechniejsze użytkowanie faksów i internetowego mailingu. [przypis edytorski]
pneumatyk — gumowa obręcz nakładana na koło pojazdu, składająca się z opony i wypełnionej sprężonym powietrzem dętki; tu: opona. [przypis edytorski]
pneumatyk — list wysłany pocztą pneumatyczną, za pomocą rur poprzez wykorzystanie sprężonego powietrza; system poczty pneumatycznej istniał w Paryżu od 1866 aż do 1984. [przypis edytorski]
pneumonia (z łac. ) — zapalenie płuc. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr. forma B.lm: pni. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr. forma D.lm: pni. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr. forma D. lm: pni. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr.: pni. [przypis edytorski]
p.n. — pod nazwą. [przypis edytorski]
p. N. — tu: pani N. [przypis edytorski]
Pnyks — miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
Pnyks — miejsce zgromadzeń ludu, lekko pochyłe wzgórze naprzeciw Akropoli. [przypis tłumacza]
Pnyks — pochyłe wzgórze ok. 1 km na zachód od Akropolu, miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze ateńskie w pobliżu Akropolu, miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze w Atenach obok Akropolu. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze w Atenach, położone w centrum miasta w sąsiedztwie Akropolu. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze w pobliżu Akropolu, miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
pódą (gw.) — pójdą. [przypis edytorski]
pódę (gw.) — pójdę. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
póde (gw.) — pójdę. [przypis edytorski]
pódźcie — daw. forma trybu rozkazującego, dziś: pójdźcie. [przypis edytorski]
Pódźcie do mnie wszyscy, którzyście się upracowali, a ja miłościwie i ochłodzę was, i pocieszę was — por. Mt 11, 28. [przypis edytorski]
pódźcie (starop. forma) — dziś popr.: pójdźcie. [przypis edytorski]
pódźcież ino (gw.) — chodźcie tylko. [przypis edytorski]
pódź (forma starop.)— pójdź, chodź. [przypis redakcyjny]
pódź (gw.) — pójdź. [przypis edytorski]
pódźmy (starop. forma) — pójdźmy. [przypis edytorski]
pódźwa (gw.) — pójdźmy; -wa jest końcówką daw. liczby podwójnej. [przypis edytorski]
pódzie (forma gw.) — pójdzie. [przypis edytorski]
pódziema (gw.) — pójdziemy. [przypis edytorski]
pódzies (gw.) — pójdziesz. [przypis edytorski]
pódziesz (gw.) — odejdź, uciekaj (do psa). [przypis edytorski]
pódzi (gw.) — chodź. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pódzi (gw.) — pójdź. [przypis edytorski]
Pójdę do nich za tobą — Pójdę do nich w Twojej sprawie. [przypis edytorski]
pójdę odważony (starop.) — pójdę odważnie. [przypis edytorski]
pójdę teraz do Kapucynów — mowa o kościele Kapucynów (z XVII w., fundacji króla Jana III Sobieskiego), sąsiadującym z pałacem Paca. [przypis redakcyjny]
pójdem — dziś popr.: pójdę. [przypis edytorski]
pójdźcie (daw.) — dziś w zdaniu rozkazującym: chodźcie tu. [przypis edytorski]
pójdź (daw.) — chodź. [przypis edytorski]
pójdź — dziś: chodź. [przypis edytorski]
pójdź (gw.) — tu: chodź. [przypis edytorski]
pójdźma (gw.) — pójdźmy. [przypis edytorski]
pójdź sam (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]
pójdźwa (gw.) — pójdźmy, chodźmy. [przypis edytorski]
