Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159624 przypisów.
plonny — wydający plon, przynoszący korzyść. [przypis edytorski]
plon — tu: łup. [przypis edytorski]
plonuje setnym ziarnem — wydaje bardzo dobry, znakomity plon. [przypis edytorski]
plony — dziś popr. forma N. lm: plonami. [przypis edytorski]
ploratur lacrymis amissa pecunia veris (łac.) — Łzy wylane za straconymi pieniądzmi są zwykle prawdziwe. [przypis tłumacza]
Ploravere suis non respondere favorem… — Żalą się okrutnie, że względy im okazywane nie odpowiadają ich zasługom [Horacy, Listy, ks. II, List I, w. 9–10; red. WL]. [przypis tłumacza]
ploščius (brus.) — ilgas be vatos apsiaustas. [przypis edytorski]
Plotinos (Plotyn) — ur. ok. 204 w Lykopolis w Egipcie, kształcił się w Aleksandrii u Ammoniusa Sakkasa; od r. 243/244 nauczał w Rzymie, um. koło Miuturnae w Kampanii 269 r. po Chr. Dzieła jego wydał uczeń jego, Porfiriusz, w sześciu enneadach: pierwsza obejmuje pisma, określone przez Porfiriusza jako etyczne: (τά ήθικώτερα); druga nosi tytuł τῶν φυσικῶν συναγωγή; trzecia — έτι τά περί κόσμου; czwarta — τά περί ψυχῆς, piąta — τά περί νοῦ; szósta zajmuje się bytem i dobrem, czyli jednią. [przypis autorski]
plotki o miłostkach Michała z (…) panią Konarzewską — W sprawie małżeństwa króla Michała Wiśniowieckiego, oficjalna historia poprzestaje, zdaniem prof. Battaglii, na komentarzu czysto konwencjonalnym, prawda zaś, przeważnie skandaliczna, znajduje się w archiwach wiedeńskich w tajnych aktach, które prof. Battaglia miał sposobność studiować. Zagadkowe wyjaśnienie Prymasa, tyczące pani Konarzewskiej tłumaczyłoby się tym, że w istocie chodziło o pana Konarzewskiego; [Battaglia, Otto Forst de (1889–1965), pol. historyk i krytyk literacki pochodzenia austriacko-włoskiego; w marcu 1938 r. opublikował w „Przeglądzie Powszechnym” artykuł Brązowienie Marysieńki, będący odpowiedzią na publikację biografii żony Sobieskiego autorstwa Boy'a Żeleńskiego; Red. WL.]. [przypis autorski]
Plotyn (204/205–270) — filozof starożytny, twórca neoplatonizmu. Słoneczne oko Plotyna: Οὐ γὰρ ἂν πώποτε εἴδεν… (gr.), Oko nie zobaczy słońca, póki samo nie stanie się słoneczne (Plotyn, Enneady I 6); ciąg dalszy brzmi: dusza nie zobaczy piękna, póki sama nie stanie się piękna. [przypis edytorski]
Plotyn (204–269) — filozof grecki, twórca twórca neoplatonizmu, systemu filozoficznego opartego na nauce Platona połączonej z elementami stoicyzmu i neopitagoreizmu. [przypis edytorski]
Plotyn (204–269) — filozof gr., twórca neoplatonizmu. [przypis edytorski]
plotynizm — neoplatonizm, system filozoficzny stworzony przez Plotyna (204/205–270). [przypis edytorski]
plūko — teka. [przypis edytorski]
pluchać — pluskać, wpadać do wody. [przypis edytorski]
plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]
plucha — tu: łotr. [przypis edytorski]
pluchoce — dziś: pluszcze. [przypis edytorski]
plucho — flądro, brudasie. [przypis redakcyjny]
Pluchowski — pod tym imieniem wyszydzono złych poetow wiersze: „Ozwiy się lutni/ Dobry wiersz utni…”. [przypis autorski]
pluch, właśc. plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od pludry: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od: pludry; spodnie. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od pludry; spodnie. [przypis edytorski]
pludrak — noszący pludry, tj. z niem. krótkie spodnie z bufiastymi nogawkami, modne wówczas w Europie. [przypis edytorski]
pludrami — spodniami. [przypis redakcyjny]
pludrowski — pruski, niemiecki; od pludry: rodzaj spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — rodzaj krótkich spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]
pludry (daw., z niem.) — krótkie spodnie, często bufiaste, z rozcięciami, ukazującymi podszewkę. [przypis redakcyjny]
pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie, bufiaste spodnie z pionowymi rozcięciami ukazującymi podszewkę, sięgające do połowy ud lub do kolan. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. Stanowiły element daw. stroju dworskiego, jak również ubioru żołnierskiego. W Polsce w XVII–XVIII w. nazywano tak każde spodnie sięgające powyżej kolan; por. pumpy. [przypis redakcyjny]
pludry (daw., z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. [przypis edytorski]
pludry — krótkie, bufiaste spodnie, część dawnego stroju dworskiego lub żołnierskiego. [przypis redakcyjny]
pludry — krótkie, bufiaste spodnie dworskie lub żołnierskie. [przypis redakcyjny]
pludry — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry — krótkie spodnie z bufiastymi nogawkami, element dworskiej mody męskiej od XVI w.; w daw. Polsce: każde krótkie spodnie. [przypis edytorski]
Pludry — Niemcy (pogardl., od rodzaju spodni). [przypis redakcyjny]
pludry (przestarz.) — krótkie, szerokie spodnie. [przypis edytorski]
pludry — sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — spodnie. [przypis edytorski]
pludry — spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry (z niem.) — krótkie, bufiaste spodnie. [przypis edytorski]
plugastwo — obrzydlistwo, coś budzącego odrazę, paskudztwo. [przypis edytorski]
plugawe krwią (starop.) — poplamione krwią. [przypis redakcyjny]
plugawem — daw. forma N. i Msc. przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: plugawym. [przypis edytorski]
plugawiec (daw.) — osoba budząca wstręt zachowaniem lub wyglądem. [przypis edytorski]
plugawy — budzący wstręt, szkaradny; zbrukany. [przypis edytorski]
plugawych — w tym miejscu tłumacz zaproponował zamiennie określenie: obmierzłych. [przypis edytorski]
plugawy (starop.) — lichy. [przypis redakcyjny]
plugawy (starop.) — nieobyczajny. [przypis redakcyjny]
plukta — pluoštas. [przypis edytorski]
plumaż (daw., z fr. plumage) — upierzenie, pióra. [przypis edytorski]
plum pudding — tradycyjne angielskie danie bożonarodzeniowe, przyrządzane z łoju i suszonych owoców, gotowane przez kilka godzin, dojrzewające przez miesiąc lub nawet rok. [przypis edytorski]
plundrować (starop., z niem.) — plądrować. [przypis redakcyjny]
plundrować (z niem.) — plądrować, pustoszyć. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — gram. liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralitas (łac.) — większość. [przypis edytorski]
plures recentioris aetatis summos philosophos tam indecenter commemorari ut justam et gravem offensionem habeat (łac.) — o niektórych największych filozofach naszych czasów wyraził się tak niewłaściwie, że słusznie spotyka go za to dotkliwe oburzenie. [przypis tłumacza]
pluśnij wiosłem a puść się (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: pluśnij wiosłem i puść się. [przypis edytorski]
plus charmant et courtois que jamais (fr.) — jeszcze bardziej uroczy i grzeczny niż zwykle. [przypis edytorski]
plus confidence, que… (fr.) — więcej pewności siebie niż… (zdanie urwane). [przypis edytorski]
plus convenable (fr.) — bardziej odpowiednie. [przypis edytorski]
plus de confidence que de connaissance (fr.) — więcej poufałości niż znajomości. [przypis edytorski]
plus est ingenii Romani terminos… (łac.) — znaczniejsze jest, że przesunąłeś o wiele dalej granice geniuszu rzymskiego niż imperium. [przypis edytorski]
Plus (…) est — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, I, 93. [przypis tłumacza]
plusk (gw.) — plucha; deszczowa pogoda. [przypis edytorski]
pluski — ogon rybi. [przypis redakcyjny]
plusk — tu: deszcz. [przypis edytorski]
Plus poetice quam humane locutus es (łac.) — „Odezwałeś się bardziej jak poeta niż jak człowiek” (Petron., 90.). [przypis tłumacza]
plus quam satis (łac.) — więcej, niż potrzeba. [przypis redakcyjny]
plus (…) que (fr.) — bardziej, więcej (…) niż; po co miał być plus uczciwy, que le bankier — po co miał być uczciwszy niż bankier. [przypis edytorski]
plus royalistes que le roi (fr.) — bardziej rojalistyczni niż król. [przypis edytorski]
plus (…) sapit — Lactantius, Divinarum Institutionum Libri, III, 5. [przypis tłumacza]
plus sonat, quam valet (łac.) — „Więcej dźwięku niż treści” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 40; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
plus substantiel (fr.) — bardziej treściwy, bardziej materialny, istotniejszy. [przypis edytorski]
Plus (…) sumptus — Cornelius Nepo, Atticus, 13. [przypis tłumacza]
Plus vite, plus vite! (fr.) — Szybciej, szybciej! [przypis edytorski]
pluta (daw.) — szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]
pluta — kietasis, apkepęs duonos paviršius. [przypis edytorski]
pluta — plucha; deszczowa pogoda. [przypis edytorski]
pluta — plucha, pogoda charakteryzująca się dużą ilością opadów różnego rodzaju. [przypis edytorski]
Plutarch (50 n.e.–ok. 125 n.e.) — grecki filozof i historyk, specjalizujący się w spisywaniu żywotów sławnych ludzi. [przypis edytorski]
Plutarch (I–II w. n.e.) — grecki biograf, filozof, orator; znany z Od Augusta do Witeliusza, zbioru czterdziestu sześciu żywotów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch (I–II w. n.e.) —grecki biograf, filozof, orator; znany z Od Augusta do Witeliusza — zbioru czterdziestu sześciu żywotów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch (…) mówiąc jak Brutus i Torkwatus zabijają własne dzieci (…) — Plutarch, Publikola, 3 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]
Plutarch — Plutarch z Cheronei (ok. 50–125) był greckim filozofem, historykiem, moralistą. Najbardziej znany z autorstwa żywotów sławnych ludzi starożytnej Grecji i Rzymu. [przypis edytorski]
Plutarch powiada (…) przez rzeczy — por. Plutarch, Życie Demostenesa, 1. [przypis tłumacza]
Plutarch w drugiej swojej rozprawie o cnocie jest już mniej stanowczy co do… — cytowany jest ten sam tekst Plutarcha, O cnocie moralnej. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (50–125 n.e.) — grecki historyk i mówca, autor m. in. Żywotów równoległych. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125) — grecki filozof, historyk, moralista; autor popularnego zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian (Żywoty równoległe). [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125 n.e.) — grecki pisarz, filozof i biograf; autor m.in. Moraliów (zbioru rozpraw na różnorodne tematy) oraz Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — grecki pisarz, historyk, filozof-moralista; autor popularnych Żywotów równoległych, zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
