Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159624 przypisów.
płochy — niestały w uczuciach, lekkomyślny. [przypis edytorski]
płochy — płochliwy, bojaźliwy. [przypis redakcyjny]
płochy punkt honoru — nieuzasadnione ambicje. [przypis redakcyjny]
płochy (starop.) — niestały, posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]
płochy (starop.) — płochliwy, ostrożny; tu: marny, znikomy, nietrwały, lichy. [przypis edytorski]
płochy — tu: niepoważny. [przypis edytorski]
płochy — tu raczej w znaczeniu: płochliwy. [przypis edytorski]
płochy — tu: zbyt lekko wypowiedziany. [przypis edytorski]
płochy — zmienny. [przypis edytorski]
płocica a. płoć — gatunek białej ryby (cyprinus nasus). [przypis redakcyjny]
płocki — biskup Jan Gębicki, herbu Nałęcz (1655–1674). [przypis redakcyjny]
płodnej — [niem.] fruchtbar. [przypis tłumacza]
płodnemu tylko bliskich Egiptowi zebrał do kupy (starop.) — szyk przestawny; inaczej: zebrał do kupy tylko [ludzi] bliskich płodnemu Egiptowi. [przypis edytorski]
płodny — tu: płodny w dowcip, inspirujący. [przypis redakcyjny]
płod (starop.) — tu: dziecko, potomek. [przypis edytorski]
płomia (daw., gw.) — płomienie. [przypis edytorski]
płomię (daw.) — dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomię (daw.) — dziś rzecz. r.m.: (ten) płomień. [przypis edytorski]
płomię (daw. forma) — dziś: płomień. [przypis edytorski]
płomię — daw. forma M.lp; dziś: płomień. [przypis edytorski]
płomię — daw. forma r.n.; dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomię — daw. forma w r.n.; dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomię (daw., gw.) — płomień. [przypis edytorski]
płomię (daw.) — płomień. [przypis edytorski]
płomię (daw.) — płomień; tu: rumieniec. [przypis edytorski]
płomię — dziś popr.: płomień. [przypis edytorski]
płomię — dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomię — dziś rz. r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomię — płomień. [przypis edytorski]
płomię — tu: daw. r.n.; dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomie a. płomię — dziś. r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomie a. płomię — dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]
płomie a. płomię — płomień. [przypis edytorski]
płomie — dziś popr.: płomień. [przypis edytorski]
Płomieńczykiem ten herb jest nazwany — w rękopisie na boku dopisano: „Lwia głowa, z gęby płomień”. [przypis redakcyjny]
płomień gazu, co nad nami płonie — mowa o miejskich latarniach gazowych, używanych w XIX wieku przed upowszechnieniem się oświetlenia elektrycznego. [przypis edytorski]
płomieńmi (daw. forma) — dziś: promieniami. [przypis edytorski]
płomieńmi — dziś: płomieniami. [przypis edytorski]
płomieńmi — dziś popr. forma N.lm: promieniami. [przypis edytorski]
płomień ognia, twoją chwałę drogą (mit. gr.) — Hefajstos jest bogiem ognia. [przypis edytorski]
płomień (przestarz.) — kobieta będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]
płomień spędza się płomieniem — dawniej oparzenie „leczono”, trzymając oparzone miejsce nad ogniem. [przypis redakcyjny]
płomienia, który ślepiący blask rzucił — Tym płomieniem jest święty Jan. [przypis redakcyjny]
płomienić — dziś: płonąć. [przypis edytorski]
płomieniec — flaming. [przypis tłumacza]
płomieniejący — dziś: płomienny a. płonący. [przypis edytorski]
płomieniem czoła — żarliwą myślą. [przypis edytorski]
Płomienie — powieść Stanisława Brzozowskiego z 1908 r. [przypis edytorski]
płomienistegom ognia źródło skrył — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: płomienistego ognia źródło skryłem. [przypis edytorski]
Płomieni żrących ostry ząb — płomienie stosu, na którym się pali ciało zmarłego. [przypis redakcyjny]
płomienno — dziś: płomiennie. [przypis edytorski]
płomienny stos Polikarpa — chodzi o rodzaj śmierci męczeńskiej jednego ze świętych kościoła katolickiego i prawosławnego zabitego za rządów cesarza Marka Aureliusza (121–180 n.e.). Polikarp (ok. 69–156 n.e.), biskup Smyrny (podobno wyznaczony do tej funkcji przez Jana Apostoła) i zwierzchnik prowincji kościelnej w całej Azji Mniejszej, przybywszy do Rzymu, aby ustalić z tutejszym biskupem datę świętowania Wielkiejnocy, miał zostać uwięziony i skazany na spalenie na arenie cyrku; jednakże płomienie nie imały się jego ciała, otaczając je niby żaglem, a zjawisku towarzyszyła kadzidlana woń; ostatecznie więc pilnujący egzekucji ściął skazańca mieczem. Polikarp miał zginąć jako blisko stuletni starzec (datowanie jego urodzin oscyluje jednak między 69 a 82 rokiem, zaś śmierci między 156 a 167); uznawany jest za jednego z tych świętych, którzy znali osobiście apostołów i przez to ich nauczanie stanowiło bezpośrednią linię przekazu od założyciela kościoła, Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]
płomyk… gasi olbrzymi król lodu i gaśnie państwo białego księżyca — północny władca to car, a państwo białego księżyca to Turcja, mowa o kryzysie państwa tureckiego i wojnach rosyjsko-tureckich. [przypis edytorski]
płonąć — czerwienić się. [przypis edytorski]
płonąć — tu: czerwienić się. [przypis edytorski]
Płonczyński, Aleksander (1820–1858) — krakowski malarz i rysownik. [przypis edytorski]
płonia — otwór w lodzie. [przypis redakcyjny]
płonić się (daw.) — czerwienić się. [przypis edytorski]
płonić się (daw.) — czerwienić się; zwracać uwagę swoją czerwoną barwą. [przypis edytorski]
płonić się (daw.) — rumienić się. [przypis edytorski]
płonić się — rumienić się. [przypis edytorski]
płonka (daw.) — młode drzewko owocowe; tu przen. [przypis edytorski]
płonka (daw.) — roślina, która nie owocuje. [przypis edytorski]
płonka — drzewo o niesmacznych a. niejadalnych owocach. [przypis edytorski]
płonka — dzika jabłoń a. grusza; tu: owoc z takiego drzewa. [przypis edytorski]
płonka — dziko rosnące młode drzewko owocowe. [przypis edytorski]
płonka — gałązka bez owoców. [przypis edytorski]
płonka — nieowocująca roślina. [przypis edytorski]
płonka — pot. nazwa jabłoni dzikiej, ew. gruszy pospolitej. [przypis edytorski]
płonka — tu: dziko rosnące młode drzewko; pęd. [przypis edytorski]
płonny a. płony (daw.) — bezowocny, jałowy. [przypis edytorski]
płonny a. płony (starop.) — jałowy, bezowocny, bezpłodny, daremny, zbyteczny; próżny, pusty; tu: nieprawdziwy, niepotwierdzający się w rzeczywistości. [przypis edytorski]
płonny — bezowocny. [przypis edytorski]
płonny — daremny, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — bez owocu, jałowy. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — jałowy, bez znaczenia. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — jałowy, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — jałowy, pozbawiony znaczenia; tu: błahy. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — jałowy. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — jałowy, pusty. [przypis edytorski]
płonny (daw.) — nieurodzajny. [przypis edytorski]
płonny — jałowy, bezowocny, nieprzynoszący rezultatu. [przypis edytorski]
płonny — jałowy, nic nieznaczący. [przypis edytorski]
płonny — jałowy, nieurodzajny. [przypis edytorski]
płonny — jałowy, pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]
płonny — jałowy. [przypis edytorski]
płonny — nieskuteczny, bezowocny. [przypis edytorski]
płonny (starop.) — próżny; tu: bezpodstawny. [przypis edytorski]
płono (starop.) — daremnie, na próżno (dziś mówi się: „płonne nadzieje”). [przypis redakcyjny]
płony a. płonny (daw.) — jałowy, bezcelowy. [przypis edytorski]
płony a. płonny (starop.) — jałowy, bezpłodny, bezowocny, daremny, zbyteczny, próżny, pusty (przeciwieństwo: plenny, płodny). [przypis edytorski]
płony (daw.) — bezpłodny, jałowy. [przypis edytorski]
płony (daw., gw.) — jałowy, bezowocny; tu: niepożywny. [przypis edytorski]
płony (daw.) — jałowy, bezużyteczny. [przypis edytorski]
płony (daw.) — jałowy; daremny; dziś: płonny. [przypis edytorski]
płony (daw.) — jałowy, próżny. [przypis edytorski]
płony (daw.) — jałowy. [przypis edytorski]
płony — jałowy. [przypis edytorski]
płony — niepłodny, jałowy, słaby, mizerny. [przypis edytorski]
płony (starop.) — bezpodstawny. [przypis redakcyjny]
