Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 18118 przypisów.

potrza a. trza (daw. a. gw.) — potrzeba, trzeba. [przypis edytorski]

potrza — dziś popr.: potrzeba. [przypis edytorski]

potrza (gw.) — potrzeba. [przypis edytorski]

potrza (gw.) — potrzeba, trzeba. [przypis edytorski]

potrza — potrzeba. [przypis edytorski]

potrzebach (daw.) — przedsięwzięcie, bitwa. [przypis edytorski]

potrzebach… — widocznie luka w manuskrypcie. [przypis tłumacza]

potrzeba — daw. bitwa a. wyprawa wojenna. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — bitwa a. wyprawa zbrojna. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — niebezpieczeństwo, zagrożenie. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — potyczka. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — starcie wojsk, bitwa. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — to, co potrzebne. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — tu: walka, bitwa. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — tu: walka, starcie zbrojne. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — wyprawa wojenna. [przypis edytorski]

potrzeba (daw.) — wyprawa wojenna, walka, bitwa. [przypis edytorski]

Potrzeba, jako filozof rzekł, justum animatum, to jest sprawiedliwości żywej i mówiącej — Skarga powołuje się tutaj na słowa Tomasza z Akwinu z dzieła Summa Theologiae: iudex est iustum animatum et princeps est custos iusti, w wolnym tłumaczeniu: „sędzia jest wcielonym prawem, a książę jest strażnikiem sprawiedliwości”. [przypis edytorski]

potrzeba metafizyki, którą Schopenhauer odnajduje w ludziach, wychodząc ze siebie samego — Schopenhauer, Werke II, 184, (Grisebach); [wychodząc ze siebie samego dziś raczej: wychodząc (w rozumowaniu) od siebie samego; red. WL]. [przypis redakcyjny]

potrzeba parkańska — bitwa pod Parkanami, właśc. dwa starcia z wojskami tureckimi, do których doszło już po odsieczy wiedeńskiej, w dniach 7 i 9 października 1683, gdy wojska polsko-habsburskie pod wodzą Jana III Sobieskiego posuwały się doliną Dunaju w kierunku Ostrzyhomia (w płn. Węgrzech przy granicy ze Słowacją) i zostały zaskoczone przez nacierające oddziały Kary Mehmeda Paszy. Pierwsza bitwa była porażką wojsk Sobieskiego, druga zdecydowanie zwycięska: Turcy zostali zmuszeni do odwrotu, następnie odcięci od twierdzy Parkany dzięki zbombardowaniu mostu przez polską artylerię, wielu z nich zginęło przy próbie konnej przeprawy przez rzekę lub trafiło do niewoli (bilans to 9 tys. poległych i ok. 1,5 tys. jeńców tureckich); efektem wygranej bitwy było nie tylko odbicie Parkanów (po 150 latach panowania tureckiego), ale również znajdującego się po drugiej stronie Dunaju Ostrzyhomia. [przypis edytorski]

potrzeba pospolita (starop.) — potrzeba powszechna; potrzeba wszystkich. [przypis edytorski]

potrzeba (starop.) — tu: walka, pojedynek; dojdzie koniecznie potrzeba: dojdzie koniecznie do walki. [przypis edytorski]

potrzeba (starop.) — tu: walka. [przypis edytorski]

Potrzeba tu jednak ostrożności, byśmy, zwracając baczność swoją na przedmiot, który dla filozofii transcendentalnej jest obcy, nie puścili się na epizody — wszystkie pojęcia praktyczne rozciągają się na przedmioty podobania się lub niepodobania się tj. na przyjemności i nieprzyjemności, więc, przynajmniej pośrednio, na przedmioty uczucia naszego. A ponieważ ono nie jest wcale siłą wyobrażającą rzeczy, lecz mieści się poza całą siłą poznawczą, więc pierwiastki sądów naszych, o ile się te odnoszą do przyjemności i nieprzyjemności, czyli sądów praktycznych, nie należą do zawartości filozofii transcendentalnej, mającej do czynienia tylko z czystymi poznaniami a priori. [przypis autorski]

potrzeba — W Pierwszej wersji poprawiono na rozkosz. Jest to aluzja do ustępu z Montaigne'a. (Próby III, 5 i 6). [przypis tłumacza]

potrzebaż — konstrukcja z partykułą -że (skróconą do -ż); znaczenie: czy potrzeba. [przypis edytorski]

potrzebę dotknięcia do niej — dziś: potrzebę dotknięcia jej. [przypis edytorski]

potrzebę odważyć (daw.) — zdecydować się na starcie zbrojne. [przypis edytorski]

potrzebna jest jej utrata przed rozpoczęciem nowego życia — Lutosławski, Losy jaźni u Słowackiego („Pamiętnik literacki”, Lwów, 1909). [przypis autorski]

potrzebniejsi (daw.) — bardziej potrzebujący. [przypis edytorski]

potrzebniejszym tu (starop.) — skrót od: potrzebniejszy jestem tu. [przypis edytorski]

potrzebnych — tu: potrzebujących. [przypis edytorski]

potrzebny (daw.) — dziś: potrzebujący; osoba żyjąca w niedostatku, biedak. [przypis edytorski]

potrzebny (…) do chrzanu [tarcia] (fraz. pot.) — zupełnie nieprzydatny, bezużyteczny. [przypis edytorski]

potrzebny — dziś w tym znaczeniu: potrzebujący. [przypis edytorski]

potrzeby — dziś popr. forma N. lm: potrzebami. [przypis edytorski]

potrzeby i imprezy (daw.) — walki i przedsięwzięcia. [przypis redakcyjny]

potrzeby — tu: części garderoby; bielizna. [przypis edytorski]

po trzech dniach — μεθ᾽ ἡμέρας τρεῖς (N), μεθ᾽ ἡμέραν τρίτην (D). [przypis tłumacza]

Po trzech dniach przestrzeń miasta napełniona była we dnie snującymi się jeszcze za rabunkiem mordercami, a w nocy rozlegała się wyciem psów i wilków — cały niemal obraz tych wypadków zamyka się w poemacie pod tytułem: Rzeź humańska. Napisał go niejaki Darowski, który był wówczas uczniem i całą rzeź przesiedział w kopule farnego kościoła. Szanowny ten dla swojej autentyczności zabytek w rzadkich bardzo rękopismach krąży po Ukrainie. Czytałem go w takim wieku, że go jeszcze ocenić słusznie nie umiałem. [przypis autorski]

po trzecie — po raz trzeci. [przypis redakcyjny]

po trzeźwiu (starop.) — na trzeźwo, po trzeźwemu. [przypis edytorski]

poturczeniec (daw.) — człowiek, który przyjął wiarę i kulturę turecką. [przypis redakcyjny]

poturczony (starop.) — ten, kto zmienił wiarę na religię „turecką”, tj. mahometanizm. [przypis edytorski]

poturnak — poturczony; ten, który przeszedł na islam. [przypis edytorski]

potuszyć (daw.) — dać znać. [przypis redakcyjny]

potuszyć (daw.) — dodać nadziei. [przypis edytorski]

potuszyć (daw.) — dodać odwagi. [przypis edytorski]

potuszyć (daw.) — dodać otuchy. [przypis redakcyjny]

potuszyć (daw.) — dodać serca, odwagi, otuchy. [przypis redakcyjny]

potuszyć (daw.) — nabrać nadziei. [przypis edytorski]

potuszyć (daw.) — sprzyjać, dać nadzieję. [przypis edytorski]

potwarca (daw.) — człowiek, który rzuca potwarz, szkaluje; oszczerca. [przypis edytorski]

potwarca — osoba rzucając potwarz na kogoś; oszczerca. [przypis edytorski]

potwarca — ten, kto obraża; odnośnie formy gramatycznej patrz przypis poprzedni. [przypis edytorski]

potwarczo — rzucając oszczerstwo, potwarz. [przypis edytorski]

potwarzać (daw.) — obrzucać potwarzami, oszczerstwami; obrażać. [przypis edytorski]

potwarzanie — rzucanie potwarzy, szkalowanie. [przypis edytorski]

potwarz (daw.) — obelga, oszczerstwo. [przypis edytorski]

potwarz (daw.) — pomówienie, oszczerstwo. [przypis edytorski]

potwarz — fałszywy zarzut, obelga. [przypis edytorski]

potwarz i fałsz kładł na oboje (starop.) — rzucił potwarz i fałszywe [oskarżenie] obojgu. [przypis edytorski]

potwarz — kłamliwe oskarżenie a. krytyka. [przypis edytorski]

potwarz — oszczerstwo, hańba. [przypis edytorski]

potwarz — oszczerstwo; nieprawdziwe oskarżenie. [przypis edytorski]

potwarz — oszczerstwo; nieprawdziwy zarzut, kłamliwe oskarżenie. [przypis edytorski]

potwarz — oszczerstwo, obraza. [przypis edytorski]

potwarzy (starop. forma) — dziś B.lm r.ż.: potwarze (tj. oszczerstwa). [przypis edytorski]

po twej woli (starop.) — zgodnie z twoją wolą. [przypis edytorski]

potwierdza to i Bourget — [w:] Essais de psychologie contemporaine. [przypis tłumacza]

potwierdzenie swoich dawnych poglądów na Olę (zob. s. 113) — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; w tym przypadku na odnośnej stronie znajduje się fragment z rozdziału VI: „Zdawało mu się, że wystarczy palcem kiwnąć (…) autosugestii”. [przypis edytorski]

potwierdzić — tu: utwierdzić, wzmocnić. [przypis edytorski]

Potwierdził zamki wrót granic twoich i błogosławił Pan Bóg synom twoim… — Ps 147, 13–14. [przypis edytorski]

potwór — dziś popr. forma B. lp: potwora. [przypis edytorski]

potwór skrzydlaty — Sfinks. [przypis redakcyjny]

potwór spowiła — dziś popr. z D.: spowiła potwora. [przypis edytorski]

potwora (daw.) — [dziś r.m.:] potwór. [przypis redakcyjny]

potwora (daw.forma r.ż.) — potwór. [przypis redakcyjny]