Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18137 przypisów.
Posługacz — w treści utworu występuje także Franciszek, będący najprawdopodobniej jednym z Posługaczy. [przypis edytorski]
posługować — usługiwać. [przypis edytorski]
posłuszajtie Domaszko, skolko wam let (ros.) — niech pan posłucha, Domaszko, ile pan ma lat. [przypis edytorski]
posłuszeństwo — πειθαρχία (N), ευταξία (D). [przypis tłumacza]
posłuszna nimfa — Nimfa wodna, zamiast woda; posłuszna rozkazom, zachowująca bieg i kierunek, jaki jej nadać chciano. [przypis redakcyjny]
Posłuszni bądźcie i podlegajcie starszym waszym — Hbr 13, 17. [przypis edytorski]
posłużyć do lepszego wyjaśnienia — słowa: „posłużyć (…)” w § 3 są dodatkiem drugiego wydania. [przypis tłumacza]
posły — dziś popr. forma B. lm: posłów. [przypis edytorski]
posły — dziś popr. forma M. lm: posłowie. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
posły — dziś popr. forma M. lm: posłowie. [przypis redakcyjny]
posły — dziś popr. lm: posłowie. [przypis edytorski]
posły i senatory — dziś popr. forma B. lm: posłów i senatorów. [przypis edytorski]
posły, senatory, ministry — daw. forma M. lm, tu użyta w celu nadania wypowiedzi podniosłego charakteru, dziś popr.: posłowie, senatorowie, ministrowie. [przypis edytorski]
posłysz (daw.) — posłuchaj. [przypis edytorski]
posły szły — dziś popr.: posłowie szli. [przypis edytorski]
Poslednij, ponimajesz? (ros.) — Ostatni, rozumiesz? [przypis edytorski]
posmaże — dziś: wysmaga; od smagać: bić rózgami a. biczem. [przypis edytorski]
po smutkach wesele — w myśl starożytnego przysłowia: post nubila Phoebus — po chmurach słońce. [przypis redakcyjny]
posnąć — zasnąć. [przypis edytorski]
posnaga — arklio kanopa. [przypis edytorski]
posnowa (daw.) — to, co zarasta coś bądź zasnuwa. [przypis edytorski]
po sobie — dziś: za sobą. [przypis edytorski]
po sobie mieć (starop.) — mieć przy sobie, mieć ze sobą, mieć po swej stronie. [przypis edytorski]
po sobie — na swoją korzyść. [przypis redakcyjny]
posobnie (gw.) — osobno, po kolei. [przypis edytorski]
posobnie (gw.) — po kolei. [przypis edytorski]
posobnie (gw.) — po sobie, po kolei. [przypis edytorski]
posoch (daw.) — laska. [przypis edytorski]
posoch (daw.) — laska; tu: różdżka czarnoksięska, kaduceusz. [przypis edytorski]
posoch — kij, zazwyczaj potężny i długi, służący podpieraniu się przy wędrówce; laska, pastorał. [przypis edytorski]
posoch — kostur; kij służący do podpierania się. [przypis edytorski]
posoch — laska stanowiąca symbol godności a. władzy. [przypis edytorski]
posoch — laska z zakrzywioną rękojeścią; pastorał; tu: kaduceusz, atrybut Hermesa, posłańca bogów w mit. gr. [przypis edytorski]
posoch — laska z zakrzywioną rękojeścią, pastorał; tu: kaduceusz, atrybut Hermesa, symbol pokoju i handlu, przedstawiany jako prosty kij opleciony przez dwa węże zwrócone ku sobie łbami (znak mądrości i równowagi sił), niekiedy zakończony parą skrzydeł. [przypis edytorski]
posoch (ros.) — kij, laska. [przypis edytorski]
posoch (ros.) — kij, laska, tu: berło. [przypis edytorski]
posoch (słow.)— ozdobna laska, odmiana pastorału, zakończona głowicą, używana przez biskupów w kościołach wschodnich. [przypis edytorski]
posoka (daw.) — krew. [przypis edytorski]
posoka — krew bydlęca. [przypis edytorski]
posoka — krew; dziś używa się głównie w odniesieniu do krwi zwierząt, dawniej stosowano także jako synonim krwi ludzkiej. [przypis edytorski]
posoka — krew. [przypis edytorski]
posoka świnia — krew świńska. [przypis redakcyjny]
posowa (daw., gw.) — sufit, powała, strop. [przypis edytorski]
posowa (daw., gw.) — sufit. [przypis edytorski]
posowa (daw.) — sufit, powała. [przypis edytorski]
posowa (gw.) — sufit. [przypis edytorski]
posowa — pułap, sklepienie. [przypis redakcyjny]
posowa (reg.) — sklepienie. [przypis edytorski]
posowa (reg.) — sufit. [przypis edytorski]
posowa — sklepienie. [przypis edytorski]
pospieć (daw.) — zdążyć. [przypis edytorski]
pospiech (daw.) — dziś forma zmiękczona: pośpiech. [przypis edytorski]
pospieszże — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
pospólnie (daw., gw.) — razem. [przypis edytorski]
pospólstwo — pospolitowanie się, poufałość. [przypis redakcyjny]
pospołu (daw.) — dziś: wspólnie, razem. [przypis edytorski]
pospołu (daw., gw.) — razem. [przypis edytorski]
pospołu (daw.) — razem. [przypis edytorski]
pospołu (daw.) — razem, wespół (por. rzadko już używany wyraz społem: razem). [przypis redakcyjny]
pospołu (daw.) — razem, wspólnie. [przypis edytorski]
pospołu (daw.) — wspólnie, razem. [przypis edytorski]
pospołu (przest.) — wspólnie. [przypis edytorski]
pospołu — razem. [przypis edytorski]
pospołuśmy (…) opuścili — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: pospołu opuściliśmy. [przypis edytorski]
pospołu (starop.) — razem. [przypis edytorski]
pospoły — pospołu, wespół, razem. [przypis edytorski]
pospolicie (daw.) — zazwyczaj. [przypis edytorski]
pospolicie (starop.) — zazwyczaj. [przypis edytorski]
Pospolicie wszelkie leczenie odbywa się kosztem życia (…) Serwiusz gramatyk (…) — Pliniusz, Historia naturalna XXV, 3; Suetonius, De Grammaticis (O słynnych mówcach i nauczycielach). [przypis tłumacza]
pospolicie — zazwyczaj. [przypis edytorski]
pospolicie — zwykle. [przypis edytorski]
pospolitacy — szlachcice z pospolitego ruszenia. [przypis redakcyjny]
pospolitak (daw.) — niskiego stanu. [przypis edytorski]
pospolitak — szlachcic, uczestnik pospolitego ruszenia. [przypis edytorski]
pospolitak — żołnierz pospolitego ruszenia. [przypis edytorski]
pospolita rzecz — rzeczpospolita; tu: społeczeństwo. [przypis redakcyjny]
pospolita rzecz — tu: rzecz wspólna, publiczna, także jako wskazanie na rzeczpospolitą. [przypis edytorski]
pospolita śmierć (starop.) — [tu:] śmierć wszystkich; [powszechna śmierć]. [przypis redakcyjny]
pospolitego tam centrum ruszenia — pospolite ruszenie: szlachta wezwana na wojnę. [przypis edytorski]
pospolitem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: pospolitym. [przypis edytorski]
pospolite ruszenie — w rzeczywistości pospolite ruszenie nie brało udziału w bitwie pod Piławcami. [przypis redakcyjny]
pospolite wiersze — tj. proste, polegające tylko na akcencie słownym [Wortaccent] w przeciwstawieniu do kunsztownych, rytmicznych strof starożytnych. [przypis redakcyjny]
pospolitować (daw.) — lekceważyć. [przypis edytorski]
pospolitować (daw.) — robić pospolitym, pozbawiać należytej wartości. [przypis edytorski]
pospolitować się — przestawać z kimś o niższej pozycji od siebie, kogo uważa się za mniej godnego. [przypis edytorski]
pospolitować się — spoufalać się z ludźmi niżej urodzonymi. [przypis edytorski]
pospolity (daw.) — wspólny. [przypis edytorski]
pospolitym torem — utartą drogą. [przypis redakcyjny]
Pospolity skarb etc. — inszy sposób do zebrania skarbu ziemskiego masz czytelniku opisany niżej u tegoż Frycza w przydatku do tych ksiąg (przypis źródła). [przypis edytorski]
pospolity (starop.) — powszechny; por. wyraz pokrewny: rzeczpospolita. [przypis redakcyjny]
pospolity (starop.) — powszechny. [przypis redakcyjny]
pospolity — tu: ogólny, powszechny. [przypis edytorski]
pospolity — tu: stanowiący własność państwa a. urzędu. [przypis edytorski]
posponować — lekceważyć. [przypis redakcyjny]
posponować — postponować; ubliżać komuś, poniewierać kogoś. [przypis edytorski]
posponując — lekceważyć, mieć za nic. [przypis redakcyjny]
po spożyciu obiadu — obiad jadali Grecy o zachodzie słońca. [przypis tłumacza]
posse comitatus — w angielskim common law osoba zobowiązana przez przedstawiciela prawa do pomocy w schwytaniu przestępcy. [przypis edytorski]
possesionatus (łac.) — posiadający ziemię. [przypis edytorski]
possesorka — posesorka; właścicielka. [przypis edytorski]
