Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15517 przypisów.
sam (daw.) — tutaj, tędy. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tutaj, tędy; używane orzeczeniowo: sam a. sam tu: chodź, podejdź. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tutaj; używane orzeczeniowo: sam a. sam tu: chodź, podejdź. [przypis edytorski]
sam, dziewczęta (daw.) — chodźcie, dziewczęta; przykład wykorzystania daw. konstrukcji zdania przyzywającego, por. np. sam tu: chodź tu itp. [przypis edytorski]
samić (daw.) — konstrukcja z partykułą ci skróconą do -ć w funkcji wzmacniającej; znaczenie: sami wszakże, sami przecież. [przypis edytorski]
sam już w tym będę (daw.) — sam tego dopilnuję. [przypis edytorski]
samka (daw.) — samica, kobieta. [przypis edytorski]
samka (daw.) — samica. [przypis edytorski]
sam nie zwie (daw.) — sam się nie dowie. [przypis edytorski]
samochcąc (daw.) — z własnej woli. [przypis edytorski]
samochód-elektrolux (daw.) — dosł. samochód-odkurzacz, czyli zamiatarka ssąca, pojazd komunalny do czyszczenia ulic, wyposażony w obrotowe szczotki oraz dmuchawę zasysającą zgarnięte zanieczyszczenia do kontenera. [przypis edytorski]
samoczwart (daw.) — sam z trzema towarzyszami. [przypis edytorski]
samoczwart (daw.) — we czterech. [przypis edytorski]
samodzierczy a. samodzierżczy (daw.) — tyrański, jedynowładczy, władający absolutnie. [przypis edytorski]
samodzierczy a. samodzierżczy (daw.) — tyrański, jedynowładczy, związany z władzą absolutną. [przypis edytorski]
samodzierczy a. samodzierżczy (daw.) — związany władzą absolutną, jedynowładztwem, tyranią. [przypis edytorski]
samodzierstwo (daw.) — władza absolutna, jedynowładztwo. [przypis edytorski]
samodzierż (daw.) — jedynowładca, samodzierżca, władca absolutny. [przypis edytorski]
samopas (daw.) — bez opieki. [przypis edytorski]
samopas (daw.) — sam jeden. [przypis edytorski]
samopiąt (daw.) — w pięć osób; sam z czterema towarzyszami. [przypis edytorski]
samopięć (daw.) — sam z pięcioma towarzyszami; w sześciu. [przypis edytorski]
samopięt, samodziesięć (daw.) — w pięciu, w dziesięciu; sam z czterema lub dziewięcioma towarzyszami. [przypis edytorski]
samosam (daw.) — samotnie, w pojedynkę. [przypis edytorski]
samosiódm (daw.) — w siedem osób; sam z sześcioma towarzyszami. [przypis edytorski]
samosześć (daw.) — w sześć osób (najczęściej: osoba mówiąca albo gł. bohater opowieści z pięcioma towarzyszami). [przypis edytorski]
samosześć (daw.) — w sześciu ludzi. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — (przysłówek: jak?) z dwoma towarzyszami i sam trzeci. [przypis redakcyjny]
samotrzeć (daw.) — sam w towarzystwie dwóch osób; we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami. [przypis redakcyjny]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami, tj. we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami; we trójkę. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami; we trójkę. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami; we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — tylko w trzy osoby. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — w trzy osoby. [przypis edytorski]
samotrzeci (daw.) — dwaj towarzysze i sam trzeci [przypis redakcyjny]
samotrzeci (daw.) — dwaj towarzysze i sam trzeci. [przypis redakcyjny]
samotrzeci (daw.) — sam z dwoma towarzyszami. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś drugim (wtórym), w dwie osoby. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś, we dwóch; przysłówek oznaczający wykonywanie jakiejś czynności przez dwie osoby; samotrzeć — sam z dwoma towarzyszami, we trzech; samoczwór — sam z trzema towarzyszami, we czterech; samopiąt — sam z czterema towarzyszami, w pięciu; samoszóst — sam z pięcioma towarzyszami, w sześciu itd. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś wtórym, w dwie osoby. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś wtórym, we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z towarzyszem; we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z towarzyszem; we dwóch (we dwie, we dwoje). [przypis edytorski]
samowtór (daw., starop.) — we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — tylko we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby; sam z jednym towarzyszem. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby; sam z jednym towarzyszem; tu: w cztery oczy, bez świadków. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby; sam z kimś drugim. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwóch: osoba, o której mowa wraz z osobą towarzyszącą. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwóch, sam z kimś drugim, tu: pojedynek. [przypis redakcyjny]
samowtór (daw.) — we dwójkę. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwoje. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — z jednym towarzyszem, sam [jest] wtóry; [we dwóch z towarzyszem; red. WL]. [przypis redakcyjny]
sam tu! (daw.) — chodź tu! podejdź! [przypis edytorski]
sam tu (daw.) — chodź tu; podejdź. [przypis edytorski]
sam tu (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]
sam tutaj (daw.) — chodź tutaj. [przypis edytorski]
sandał (daw.) — sandałowiec, drzewo uprawiane w krajach tropikalnych, dostarczające cenionego drewna o pięknym zapachu. [przypis edytorski]
sanitet (daw.) — sanitariusz. [przypis edytorski]
sapory (daw.) — wonne przyprawy stosowane do potraw. [przypis edytorski]
sapowaty (daw.) — bagnisty. [przypis edytorski]
sarna (daw.) — [tu:] baba, kobieta. [przypis redakcyjny]
sarn (daw.) — dziś: saren. [przypis edytorski]
satyrycznie (daw.) — złośliwie; ironicznie. [przypis edytorski]
sawantka (daw.) — kobieta wykształcona, erudytka. [przypis edytorski]
sawantka (daw.) — kobieta wykształcona, erudytka; w oryginale: bas bleu (dosł.: niebieska pończocha), co oznacza intelektualistkę odrzucającą konwenanse. [przypis edytorski]
sawantka (daw.) — kobieta wykształcona i wyemancypowana. [przypis edytorski]
sawantka (daw.) — kobieta wykształcona. [przypis edytorski]
sawantka (daw.; z fr. savante: uczona) — kobieta wykształcona, erudytka. [przypis edytorski]
sawantka (z fr. savante: uczona; daw.) — kobieta wykształcona, erudytka. [przypis edytorski]
sawantka (z fr. savante: uczona; daw.) — kobieta wykształcona. [przypis edytorski]
scena (daw.) — [tu:] przedstawienie teatralne. [przypis redakcyjny]
sceptr (daw.) — berło, symbol władzy. [przypis edytorski]
schełtany (daw.) — rozchwiany, obluzowany. [przypis edytorski]
schłonąć (daw.) — pochłonąć. [przypis edytorski]
schorzały (daw.) — chory, osłabiony chorobą. [przypis edytorski]
schorzały (daw.) — schorowany. [przypis edytorski]
schowałem moją nominacją (daw.) — dziś: schowałem (…) nominację. [przypis edytorski]
schroń (daw.) — schronienie. [przypis edytorski]
schrona (daw.) — schronienie. [przypis edytorski]
schron (daw.) — schronienie. [przypis edytorski]
schwytana dzieckiem (daw.) — schwytana, kiedy była dzieckiem. [przypis edytorski]
sciencja (daw.) — mądrość, wiedza. [przypis edytorski]
sciencya (daw.) — wiedza. [przypis edytorski]
Scio (daw., wł.) — Chios, wyspa na Morzu Egejskim w pobliżu wybrzeży Azji Mniejszej. [przypis edytorski]
scjatyka (daw.) — ischias, rwa kulszowa. [przypis edytorski]
scyatyka (daw.) — scjatyka; ischias, rwa kulszowa. [przypis edytorski]
scyjatyka (daw.) — przewlekła i bolesna choroba kończyn dolnych związana z zapaleniem nerwu kulszowego (ischias). [przypis edytorski]
scyjatyka (daw.) — przewlekła i bolesna choroba kończyn dolnych związana z zapaleniem nerwu kulszowego (ischias); tu: reumatyzm. [przypis edytorski]
sczeza (daw.) — czeźnie, niknie, ginie. [przypis edytorski]
sczeznąć (daw.) — umrzeć. [przypis edytorski]
sczeznąć (daw.) — umrzeć, zdechnąć. [przypis edytorski]
sczeznąć (daw.) — umrzeć, zginąć. [przypis edytorski]
sczeznąć (daw.) — umrzeć, zginąć; tu: przenośnie jako zniknąć, przepaść. [przypis edytorski]
sczeznąć (daw.) — zginąć. [przypis edytorski]
