Asnyk, Adam
Do młodych
Sekuła, Aleksandra
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/asnyk-to-the-young/
Sutkowska, Olga
Fundacja Nowoczesna Polska
Pozytywizm
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/do-mlodych
http://polona.pl/item/449837/5/
El...y (Adam Asnyk), Poezye, t. 3, Gebethner i Wolff, wyd. nowe poprzedzone słowem wstępnym St. Krzemińskiego, Warszawa 1898
Domena publiczna - Adam Asnyk zm. 1897
1968
xml
text
text
L
2009-04-07
pol
https://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/use/6550.jpg
Wilno - Wieża Znicza (fragment), Kazimierz Stabrowski (1869-1929), domena publiczna
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/6550
Poezja
Blanka Kościńska
4CL
DCA
https://wolnelektury.pl/media/book/htmlmobi/do-mlodych.htmlISBN-978-83-288-7144-1ISBNtext/htmlhttps://wolnelektury.pl/media/book/txtmobi/do-mlodych.txtISBN-978-83-288-7145-8ISBNtext/plainhttps://wolnelektury.pl/media/book/pdfmobi/do-mlodych.pdfISBN-978-83-288-7146-5ISBNapplication/pdfhttps://wolnelektury.pl/media/book/epubmobi/do-mlodych.epubISBN-978-83-288-7147-2ISBNapplication/epub+ziphttps://wolnelektury.pl/media/book/mobimobi/do-mlodych.mobiISBN-978-83-288-7148-9ISBNapplication/x-mobipocket-ebook
Adam Asnyk
Do młodych
Do młodych Adama Asnyka jest wierszem z cyklu W Tatrach, powstałym w 1880 roku i znajdującym się w zbiorze lektur dla szkół ponadpodstawowych. E-book w naszym wydaniu zawiera oznaczone motywy i przypisy opracowane specjalnie z myślą o uczniach i uczennicach. Audiobook Do młodych, stanowiący dodatkowe ułatwienie przy zapoznawaniu się z tekstem, czyta Jan Peszek.
Adam Asnyk wskazał pokoleniom młodych ich zadania, bazując na współczesnych sobie poglądach. Adresatem jego wierszowanej odezwy mogą być zarówno młodzi pozytywiści, jak i zapewne każdy młody człowiek, który zamierza bądź musi stworzyć coś nowego. Wiersz Do młodych opiera się na najważniejszych założeniach epoki pozytywizmu --- dochodzi w nim do głosu scjentyzm (,,Za każdym krokiem w tajniki stworzenia / Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia") --- ale złagodzony dobroduszną religijnością; znajdują tu wyraz idee organicyzmu, poczucie konieczności pracy u podstaw, wiara w postęp (,,Nieście więc wiedzy pochodnię na czele /
I nowy udział bierzcie w wieków dziele") --- lecz generalnie stanowisko podmiotu lirycznego jest zachowacze i ostrożne. Utwór stanowi apel, by pracować nad sobą i swą wiedzą, jednocześnie nie zapominając o dokonaniach poprzedników, oddając należną cześć i szacunek poprzednim pokoleniom. Adam Asnyk w roli nauczyciela nawołuje do zgody między pokoleniami, wskazuje, że naturalnym i dotyczącym każdej generacji procesem jest przemijanie, podobnie jak budowanie nowych idei na fundamentach starych.
Do młodych Asnyka to ważny tekst polskiego pozytywizmu, którego znajomość okazuje się przydatna do pełniejszego zrozumienia ówczesnych poglądów, w tym specyfiki polskiej na tle epoki. Lektura zawiera również ponadczasowy przekaz: wiersz Asnyka może skłonić do refleksji nad własnym stosunkiem do historii i do wcześniejszych pokoleń. Utwór uznawany za manifest pozytywistów, dialog z Mickiewiczowską Odą do młodości.
Szukajcie prawdy jasnego płomienia,/
Szukajcie nowych, nieodkrytych dróg!/
Za każdym krokiem w tajniki stworzeniaPrawda, Dusza, Bóg/
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia/
I większym staje się Bóg!
KwiatyChoć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów,/
Wzrok, Pozory, WiedzaChoć rozproszycie legendowy mrok,/
Choć mgłę urojeń zedrzecie z błękitów ---/
Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów,/
Lecz dalej sięgnie ich wzrok.
Czas, Kondycja ludzka, Dziedzictwo, Mądrość, PrzemijanieKażda epoka ma swe własne cele/
I zapomina o wczorajszych snach:/
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele/
I nowy udział bierzcie w wieków dziele ---/
Przyszłości podnoście gmach!
Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,/
Choć macie sami doskonalsze wznieść:/
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,/
I miłość ludzka stoi tam na straży,/
I wy winniście im cześć!
Ze światem, który w ciemność już zachodzi/
Wraz z całą tęczą idealnych snów,/
Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi:/
I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi,/
W ciemnościach pogasną znów!