Asnyk, Adam
2014-07-17
1968
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Marta Niedziałkowska, a korektę ze źródłem wikiskrybowie. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
xml
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/asnyk-nad-glebiami-xxviii-ci-ktorzy-jasnosc-zegnaja-znikniona/
pol
Fundacja Nowoczesna Polska
Domena publiczna - Adam Asnyk zm. 1897
Adam Asnyk, Pisma, tom III, wydanie nowe zupełne, w układzie i z objaśnieniami F. Hoesicka, nakładem Księgarni F. Hoesicka, Warszawa 1924.
http://pl.wikisource.org/wiki/Pisma_T._III_%28Adam_Asnyk%29/
Wiersz
Pozytywizm
Liryka
XXVIII (Ci, którzy jasność żegnają zniknioną...)
text0.3http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/3205.jpg
The Innocent Snail, Harry Thomas Photography@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/3205
Poezja
Adam Asnyk
Nad głębiami
XXVIII
Ci, którzy jasność żegnają zniknioną/
Gdy burza całe zniweczyła żniwo,/
Nad spustoszoną rozpaczając niwą,/
Myślą, że wszystko ciemności pochłoną,
Dalszych rozkwitów mrożąc siłę żywą./
Tymczasem pod tą ciemności osłoną,/
Pod dobroczynną martwości pokrywą,/
Tysiącem kiełków drży już ziemi łono,
Ręką natury rozrzuconych skrzętną./
W spowiciu nocy, w zimowej zamieci,/
Bijące wewnątrz nie ustaje tętno.
I życie w głębi walką wre namiętną,/
By się wydobyć, kiedy je oświeci/
Brzask nowych wiosen lub nowych stuleci.