Asnyk, Adam
2014-07-08
1968
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła.
xml
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/asnyk-boleslawowi-prusowi
pol
Fundacja Nowoczesna Polska
Domena publiczna - Adam Asnyk zm. 1897
Adam Asnyk, Pisma, tom III, wydanie nowe zupełne, w układzie i z objaśnieniami F. Hoesicka, nakładem Księgarni F. Hoesicka, Warszawa 1924.
http://pl.wikisource.org/wiki/Pisma_T._III_%28Adam_Asnyk%29/Boles%C5%82awowi_Prusowi
Wiersz
Pozytywizm
Liryka
Bolesławowi Prusowi
text0.3http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/3215.jpg
Abhijit Chendvankar@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/3215
Adam Asnyk
Bolesławowi Prusowi
Niechaj pracownik nie żali się cichy, /
Gdy ziarno myśli wciąż rzucając świeże, /
W oklaskach tłumu i błyskotkach pychy/
Za trud swój głośnej zapłaty nie bierze.
Rozgłos i sława przemija tak marnie, /
Jak tuman pyłu, którym wicher kręci... /
Choć nagle cały widnokrąg ogarnie, /
Znikając z oczu, znika i z pamięci.
Opada fala uwielbieniem wrząca, /
I tych, co w górę wyniosła na sobie, /
Po krótkiej chwili znowu na dół strąca, /
I grzebie żywcem w zapomnienia grobie.
Powoli nawet dźwięk imienia głuchnie, /
Zgłuszą go nowi tłumu ulubieńce, /
I w bezimiennem rozsypią się próchnie/
Oznaki hołdów i laurowe wieńce.
Zginą od prądów chwilowych zawiśli/
Za widmem sławy goniący sztukmistrze, /
Lecz nie zaginie siew szlachetnych myśli, /
I nie przepadną natchnienia najczystsze.
Choć pracownika noc otoczy głucha, /
Wyrosną kwiaty na cmentarnej grzędzie, /
I nieśmiertelna cząstka jego ducha/
W sercu pokoleń późniejszych żyć będzie.
A nowych czasów dążenia i czyny, /
Co nieświadomie zeń początek wiodą, /
Te niewiędnące dając mu wawrzyny, /
Będą dla niego najwyższą nagrodą!
1896