Charles Baudelaire

Kwiaty zła
Zmrok wieczorny
tłum. Adam [Zofia Trzeszczkowska] M-ski



Schodzi wieczór cudowny — zbrodniarzy druh wierny;
Skrada się jak ich wspólnik, już na kształt niezmiernej
Alkowy — niebo z wolna zwiera swe sklepienia,
A ludzi żądz gorączka w dzikie bestie zmienia.
    O wieczorze! o błogi! przez tych upragniony,
    Co bez kłamstwa rzec mogą: „Naszymi ramiony
    Pracowaliśmy dzisiaj!” Ciebie błogosławią
    Umysły, co się jakimś dzikim bólem trawią,
Zaciekły badacz, gdy mu zaciąży skroń blada,
I zgarbiony robotnik, gdy łoża dopada.
    Tymczasem w atmosferze, niby aferzyści,
    Budzą się ociężali duchowie nieczyści,
    W locie o okiennice bijąc i portyki,
    A przy latarniach, których wiatr chwieje płomyki,
    Prostytucja w ulicach rozpala ogniska,
    Otwierając swe ujścia jakoby mrowiska —
    Jak wróg chcący wycieczką skrytą podejść wroga,
    Wszędy szlak przetrzeć umie, wszędy dla niej droga —
    I w bagniskach miastowych porusza się na dnie,
    Niby czerw, który żer swój człowiekowi kradnie.
    Słychać już tu i ówdzie kuchnie świszczą, sapią,
    Tutaj teatry szumią, tam orkiestry chrapią;
    Tables d'hôty, gdzie gra głównie nęci biesiadników,
    Zwabiają nierządnice oraz ich wspólników,
    Oszustów — zaś złodziejstwo, które nie przepuszcza
    Nikomu i niczemu — nieznużona tłuszcza —
    Pójdzie odbijać kasy, wyważać podwoje,
    Aby przeżyć dni kilka, kochankom dać stroje.
Duchu mój, skup się w sobie w tej ważnej godzinie,
Zamknij ucho na ryk ów, co ci z zewnątrz płynie.
Jest to chwila, gdy chorych wzmagając cierpienia,
Noc dławi ich za gardło! Gdy swoje istnienia
Kończą oni ku wspólnej zdążając otchłani.
Szpital pełny ich westchnień. — Konają skazani. —
Wielu z nich już nie siądzie przed ciepłym ogniskiem,
W wieczór — do wonnej strawy, przy kimś sercu bliskiem.
    Ach! a większość z nich może nigdy od powicia,
    Nie miała własnych ognisk, nie zaznała życia!




-----
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl.
Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/kwiaty-zla-zmrok-wieczorny.

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/
Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.
Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/
Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

Tekst opracowany na podstawie: Karol Baudelaire, Kwiaty grzechu, tłum. Adam M-ski [Zofia Trzeszczkowska] i Antoni Lange, H. Cohn, Warszawa 1894

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła, Wojciech Szczęsny.