Adam Asnyk Dwa sonety Sie trennten sich endlich und sah’n nicht. Nur noch zuweilen im Traum; Sie waren längst gestorben Und wussten es selber kaum. I Kiedym Cię żegnał, usta me milczały, I nie wiedziałem, jakie słowo rzucić: Więc wszystkie słowa przy mnie pozostały, A serce zbiegło i nie chce powrócić. Tyś powitała znów swój domek biały, Gdzie Ci słowiki będą z wiosną nucić, A mnie przedziela świat nieszczęścia cały, Dom mój daleko i nie mogę wrócić. Tak pozostałem samotny, bez rady Na moje smutki i tęsknoty moje: Przebiegam myślą chwil minionych ślady, Nad zwiędłą różą zadumany stoję… I w niebo wzrok mój wysyłam na zwiady, Lecz o przyszłości pomyśleć się boję. II Niedługo może na przyszłości dzieje Zostanie tylko blady cień wspomnienia; Serdeczne ślady mroźny wiatr rozwieje I wszystko zniknie we mgłach oddalenia. Więc trzeba będzie zmusić do milczenia Te drżące struny, z których pieśń się leje, I grobowego wziąć pozór kamienia, Co pogrzebaną pokrywa nadzieję. Na taką przyszłość, co mgłę ołowianą Rozpostrzeć może na błękitnem niebie, Na taką przyszłość ciemną i stroskaną, Co ból i miłość zarówno pogrzebie… Niechaj te słowa pamiątką zostaną I niech przeżyją razem mnie i Ciebie! Dnia 16 września 1870 r. ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/asnyk-dwa-sonety. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest w domenie publicznej. Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Adam Asnyk, Pisma, tom III, wydanie nowe zupełne, w układzie i z objaśnieniami F. Hoesicka, nakładem Księgarni F. Hoesicka, Warszawa 1924. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła.