literatureTadeuszGajcyGroteska bardzo smutna2015polAleksandraSekułaWojciechKotwicaWojciechKotwicaPaulinaDubieleckaSylwiaBudzyńskabook2fb22014-11-28http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/gajcy-groteska-bardzo-smutna0Fundacja Nowoczesna Polska
Niby kosmiczny delfinniebem, które nazywasz różnieprzebywa ziemską przestrzeńapokalipsy ciało duże.Zaiste, straszne jest,gdy w oko spojrzy naglei jak twój głos i cieńwytrwałym pójdzie śladem.Gdy ręką dotknie zimnąblasku chwiejnego pełną…na próżno mówisz: siło,niech ci otworzę niebo,przepadnij, zostaw nasu rzek niebieskich ściegu,nie chcemy twoich gwiazdi ognistego wieku.Powracaj. Kiedyś w książcena liter strojnym łańcuchustałaś grożąca jak Mojżeszz gromem napiętym na łuku…Czytelnik srebrny pod drzewemświęty — jak mówi pismo —kruszył w śpiewaniu wersetyi wzywał: apokalipso.Teraz — ty w górze straszna, my — nisko,ty nas nie odczytasz, my ciebiei wspólne nasze nazwiskoku jakiej drodze nas wiedzie?Jeśli nad ciałem gromnicznymwołać nam wolno i ręceskładać na kolbę i krzyżyk,czas kamienować niewdzięcznie —nie daj, strzegący kresu,by potem w kraju pszenicznymnasze rumiane dziecibawiły się w apokalipsę.