literature
Kazimierz
Przerwa-Tetmajer
Ekstaza
2011
pol
Paweł
Kozioł
Marta
Niedziałkowska
book2fb2
2010-10-12
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ekstaza
0
Fundacja Nowoczesna Polska
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Ekstaza
Utwór opracowany został w ramach projektu
Wolne Lektury
przez fundację
Nowoczesna Polska.
Nie widzę, słucham cię oczyma[1], biała!
Nagości twojej linie i kolory
W hymn mi się jeden łączą różnowzory,
W muzykę kształtu, w pieśń twojego ciała.
Melodią jesteś i harmonią cała!
Rzucona kędyś[2] w dalekie przestwory,
Jako przelotne świecisz meteory —
Pieśń twej piękności promienieje, pała[3].
Komu się zjawisz taka, pójdzie dalej
Z twarzą od świata odwróconą, senną —
Tak ci rzeźbiarze, co Wenus[4] promienną
Niegdyś w paryjskim[5] marmurze kowali[6],
Chodzili cisi, senni, między ludem —
Oni widzieli cud i żyli cudem.
słucham cię oczyma — to przykład synestezji, popularnego w okresie Młodej Polski środka stylistycznego, polegającego na przypisywaniu jednemu zmysłowi wrażeń charakterystycznych dla innego zmysłu. [przypis edytorski]
kędyś — gdzieś. [przypis edytorski]
pałać — być rozpalonym a. rozświetlonym. [przypis edytorski]
Wenus — w mitologii rzymskiej bogini miłości (Tetmajer płynnie przechodzi między motywami rzymskimi a greckimi, patrz przypis 5). [przypis edytorski]
paryjski — pochodzący z gr. wyspy Paros, znanej z kamieniołomów, w których wydobywano znakomity marmur. [przypis edytorski]
kować — kuć, wykuwać. [przypis edytorski]