literature
Charles
Guérin
[Bursztyn, żyto dojrzałe...]
2011
pol
Dorota
Kowalska
Justyna
Lech
Marta
Niedziałkowska
book2fb2
2011-08-30
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/bursztyn-zyto-dojrzale
0
Fundacja Nowoczesna Polska
Charles Guérin
[Bursztyn, żyto dojrzałe…]
tłum. Stefan Napierski
Utwór opracowany został w ramach projektu
Wolne Lektury
przez fundację
Nowoczesna Polska.
Bursztyn, żyto dojrzałe, blaskiem lśniące ule,
Których plastry tak szumią jak Fingala grota[1],
Porównane z splotami, którymi się czulę,
Ustępują w przepychu złota.
Niechby luba ma błogo usnęła koło mnie,
A nie zdrożę się nigdy, oglądając z bliska,
Jak włosy oplatają jej biel nieprzytomnie,
Niby słońca przestronna kołyska.
Gdy w niecce ramion, zgiętych przed policzkiem w pąsach,
Wyczesała cierpliwie ich miodowe pasma,
Odrzuca głowę nieco, kosami potrząsa,
Jak po skórze pochodnię, co zgasła.
Jej pierś naga pod smugi pieszczotą dygoce:
Trwa przed zwierciadłem, ludzka; a chłodne ukropy
Tleją ostatnim puklem, muskając w pomroce
Cień różany nieziemskiej stopy.
Grota Fingala — jaskinia na wybrzeżu wyspy Staffa należącej do Hebrydów Wewnętrznych w Szkocji, częściowo wypełniona wodą. [przypis edytorski]