Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
I żebym mówił: równy jestem
sam sobie leżąc w śnie jak wyspa,
gdy niebo białe...
Max Jacob
Do mojego szwagra
Obiad poważny i długi: «Czyś z siebie zadowolony?»
— Nie rozpowie, mój ojcze, na wszystkie świata...
Bolesław Leśmian
Wspomnienie
Te ścieżyny, których stopą dziecięcą
Dotykałem… Co z nimi? Gdzie one?
Tak się kręcą, jak...
Karol Maliszewski
Wstyd. Miasteczko górnicze czeka swego końca
W dniu, w którym otrzymałem zaproszenie
do wzięcia udziału w dyskusji o przemocy, razy
sypały...
Stéphane Mallarmé
Zjawa
I zdało mi się, że to wróżka, w rondzie światła,
Która, gdym jeszcze dzieckiem był...
Adam Mickiewicz
Polały się łzy...
Polały się łzy me czyste, rzęsiste
Na me dzieciństwo sielskie, anielskie,
Na moją młodość górną...
Motyw: Wspomnienia
Wspomnienia są funkcją pamięci, osobistym zmaganiem z władzą czasu nad człowiekiem, z przemijaniem. Dzięki wspomnieniom budujemy własną tożsamość, a także tworzymy prywatną wizję historii, którą możemy następnie przekazać jako swoiste dziedzictwo. Z drugiej strony wspomnienia są pożywką całkowicie w nich zanurzonej melancholii. Wspólne wspomnienia są też ważnym tworzywem więzów nazywanych miłością (np. Gustaw z Dziadów jest całkowicie pochłonięty wspominaniem chwil spędzonych z ukochaną).