Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 478 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Liryka Romantyzm
Gdzie się myśl chwieje, tam niech duch rozsądzi!
Od kolebki do grobu, długa, ciemna droga...
Charles Baudelaire
Kara pychy
Natychmiast jego rozum w mgłę się rozwiał marną;
Blask tego słońca krepą osłonił się czarną...
George Gordon Byron
Don Juan
Nigdy już — nigdy, o nigdy, me serce,
Nie będziesz gwiazdą moją, mym wszechświatem…
Dawniej me...
Johann Wolfgang von Goethe
Reineke - Lis
Jednak śmiem zauważyć, że lepiej by wysłać innego,
Bom ja drobny i wątły. Wszak niedźwiedź...
Władysław Syrokomla
Muzyka
Nie raz od tonów skrzypiec i fleta
Lałem gorące łzy jak kobiéta. —
Zimny rozumie, bierz...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
— «Niechaj przyszły dziedzic Dęboroża,
A godny syn waszmości, za mnie już dogada,
Czy chce wojny...
Motyw: Rozum
O rozumie wiele mówi w Satyrach Krasicki — podkreśla jego wartość, a także przeciwstawia głupocie. W romantyzmie rozum staje się przeciwieństwem serca, które reprezentuje „czucie i wiarę” (Romantyczność Mickiewicza). Romantycy przewartościowali pojęcie rozumu, przyznając wyższą rangę temu, co niedostępne poznaniu za pomocą „szkiełka i oka”. Dopiero pozytywizm stanie się kolejną epoką literacką, która mając tradycję romantyczną zapisaną w sercu (Lalka Prusa), rozumowi będzie oddawała cześć.